چگونه ماهی ها به مرجان ها کمک می کنند
به گزارش سیناپرس، پیشتر درک شده که اکثر مرجان های صخره ای رنگارنگ، دارای یک همزیستی بین مرجان و جلبک های میکروسکوپی ساکن در آن هستند.
این دو پایه فیزیکی، صخره های مرجانی را تشکیل می دهند، جایی که یک چهارم گونه های دریایی زمین در آن زندگی می کنند. اما چیزی که کمتر شناخته شده است این است که مرجان ها چگونه شریک جلبکی خود را بدست می آورند.
به گفته کارشناسان، مرجان های اولیه زندگی خود را به صورت انفرادی به عنوان لاروهای آزاد و بدون شریک جلبکی آغاز کرده و در نهایت جلبک های خود را از محیط به دست خواهند آورد. اما این جلبک ها از کجا می آیند؟
آدرین کوریا (Adrienne Correa) زیست شناس دریایی در دانشگاه رایس تگزاس، مطالعات خود را وقف پژوهش در مرجان ها و همزیست های آنها کرده است و ایده ای درباره منشأ حداقل برخی از همزیست های مرجان‌ها دارد.
به گزارش سیناپرس، در تحقیقات اخیر، کوریا و تیم پژوهشی او نشان دادند که مدفوع ماهی های مرجان خوار مملو از گونه های جلبکی است که می توانند روابط همزیستی با مرجان ها برقرار کنند. با این حال، دانشمندان هنوز به طور کامل این نقاط را به هم متصل نکرده اند که مرجان های بالغ یا لاروها، همزیست ها را از مدفوع ماهی می گیرند. اما این واقعیت که شقایق های دریایی، جلبک های خود را از همین طریق دریافت می کنند، این ایده را تقویت می کند.
کوریا و تیم او امیدوارند با آزمایش هایی که اواخر امسال آغاز می کنند، این ارتباط را ثابت کنند. برای کوریا، پاسخ به این سوال که با توجه به تغییرات آب و هوایی، همزیستی مرجان ها از کجا می آیند، ضروری است. به گزارش سیناپرس، گرم شدن اقیانوس ها مرجان ها را تحت فشار قرار می دهند. تحت تنش گرمایی، مرجان ها سفید می شوند و جلبک های خود را دفع می کنند.
سفید کردن می تواند برای مرجان ها کشنده باشد. با افزایش سفید شدن انبوه و تهدید کل صخره ها، کوریا به این فکر می کند که آیا ماهی های مرجان خوار می توانند کلید اصلی به انعطاف پذیری مرجان ها باشند یا خیر.
در طی رویدادهای سفید شدن، مرجان ها واکنش های متفاوتی نشان می دهند. برخی، حتی در همان گونه ها، سریع تر بهبود می یابند. اگرچه بسیاری از مرجان ها فقط با یک نوع جلبک ارتباط برقرار می کنند، سایر مرجان ها، مانند گونه های اصلی صخره ساز در جنس آکروپورا (Acropora) می توانند با چندین گونه جلبک مختلف پیوند برقرار کنند.
برخی از همزیست‌های جلبکی مرجان های آکروپورا را نسبت به سایر گونه ها نسبت به گرما مقاوم تر می کنند. به دلیل این تنوع، نقش ماهی ها به عنوان پراکنده کننده همزیست ها می تواند در دیکته کردن چگونگی بهبود صخره های مرجانی مهم باشد.
در حالی که برخی از گونه های ماهی های مرجان خوار چیزهای دیگری نیز می خورند، برخی از ماهی ها مانند پروانه ماهی های بیضی، پروانه ماهی های آراسته و ماهی های جارویی، فقط مرجان ها را می خورند.
به گزارش سیناپرس، با خوردن جلبک های انعطاف پذیرتر، این ماهی‌ها ممکن است به گسترش همزیستی های مقاوم در برابر حرارت در اطراف صخره ها کمک کنند. در موارد دیگر، ماهی ها ممکن است از مرجان هایی سود ببرند که تنها یک گونه از جلبک های همزیست در اطراف صخره‌های خود جای داده اند.
به گزارش سیناپرس، اگر آزمایش های کوریا از فرضیه او حمایت کند، ممکن است برخی از جمعیت های ماهی ها برای کمک به پراکندگی انواع جلبک های مناسب برای مقاوم ماندن صخره ها در آب های گرم شده ضروری باشند. کوریا در پایان می گوید: ما می توانیم به این فکر کنیم که احتمالا ماهی خاصی وجود دارد که بتوانیم پرورش داده و در صخره های مرجانی رها کنیم.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
منبع: hakaimagazine
