بهبود ملانوما با میکروسوزن ها

به گزارش سیناپرس همدان، بیماران مبتلا به ملانوما، نگران‌کننده‌ترین شکل سرطان پوست که در آن سلول‌های تولیدکننده رنگدانه شروع به رشد غیرقابل کنترل می‌کنند، می‌توانند از روش‌های ایمنی درمانی موجود بهره ببرند، اما همه آنها این کار را نمی‌کنند. بیش از 50 درصد از بیماران به داروهای ایمونوتراپی فعلی پاسخ نمی دهند و در بین آنهایی که در ابتدا پاسخ می دهند، بسیاری از آنها به اثرات داروها مقاوم می شوند.

بنابراین، علاوه بر توسعه ایمنی درمانی مؤثرتر، پزشکان باید بتوانند تشخیص دهند که کدام بیماران در شروع درمان به خوبی پاسخ می دهند و کدام یک از آنها پاسخ نمی دهند یا روند درمان آن ها متوقف می شود تا بهترین تصمیمات درمانی را اتخاذ کنند.

از آنجایی که ضایعات پوستی سرطانی بیماران ملانوما به راحتی قابل دسترسی هستند، یک راه موثر برای ریشه کن کردن آنها می تواند به جای تزریق سیستمیک به گردش خون، استفاده از ایمونوتراپی های موضعی باشد. همچنین، نظارت بر واکنش سیستم ایمنی به درمان درست در محل تومور، با اندازه‌گیری حساس و مداوم بیومارکرهای مختلف که نشانگر فعال شدن سلول‌های ایمنی مورد نظر و پاسخ التهابی مطلوب هستند، می‌تواند مراقبت بهتر و شخصی‌تر از بیمار را فراهم کند.

اکنون، یک تیم تحقیقاتی در موسسه Wyss در دانشگاه هاروارد، MIT، و بیمارستان زنان بریگهام در بوستون رویکرد جدیدی را توسعه داده اند که یک پلت فرم میکروسوزن با حداقل تهاجم و بدون درد را با قابلیت جذب مایع اطراف سلول و نشانگرهای زیستی از لایه های عمیق تر پوست با روش تشخیص تک مولکولی فوق حساس(Simoa) ادغام می کند، که نشانگرهای زیستی اغلب نادر و در عین حال مرتبط را با حساسیت بالاتر نسبت به روش‌های معمولی تشخیص می‌دهد.

محققان برای رویکرد خود در مدل ملانوم موش که در آن ضایعات سرطانی را با یک درمان جدید درمان می‌کردند، اثبات مفهومی ارائه کردند. این درمان به صورت موضعی بر روی ضایعات تومور عمل می کند، به این صورت که اولتراسوند متمرکز غیر تهاجمی (FUS) را ترکیب می کند که گرما را در محل تومور تولید می کند تا فوراً سلول های تومور را، با تحویل یک فعال کننده متصل به نانوذرات قبلا توسعه یافته، یک پروتئین تحریک کننده التهاب که به عنوان محرک ژن های اینترفرون (STING) شناخته می شود از بین ببرد. یافته ها در Advanced Functional Materials گزارش شده است.

ناتالی آرتزی، عضو هیأت علمی Wyss، رهبر این مطالعه، گفت: خواندن سریع پاسخ‌ها به درمان ملانوما با استفاده از میکروسوزن‌ها ممکن است غربالگری مؤثر دارو و طبقه‌بندی بیمار را برای به حداکثر رساندن مزایای درمانی ممکن کند. آرتزی همچنین دانشیار پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد (HMS) و پژوهشگر ارشد در موسسه مهندسی پزشکی و علوم در MIT است.

آرتزی و گروهش ابتدا یک ایمونوتراپی موضعی برای ملانوما ایجاد کردند که از برخی از روش‌ها و تخصص قبلی آنها استفاده کرد. در یک نشریه، که بر اساس این واقعیت شناخته شده است که فعال شدن پروتئین STING القاء کننده التهاب به کشتن سلول های تومور کمک می کند، آنها روش بسیار موثرتری را برای فعال کردن پروتئین در سلول های ایمنی گزارش کردند. فعال کننده های طبیعی (آگونیست) STING به اندازه کافی در بدن پایدار نیستند و باید در دوزهای بالا تجویز شوند که می تواند عوارض جانبی نیز ایجاد کند.

راه حل این گروه تحویل چندین نسخه از یک آگونیست STING مصنوعی به نام دی نوکلئوتید حلقوی مصنوعی (CDN) از طریق نانوذرات (NP) بود که به راحتی غشای پلاسمایی را طی می کنند و با کمک یک واکنش آنزیمی مهندسی شده، محموله خود را در داخل سلول آزاد می کنند. این دارو درمانی CDN-NP را می توان مستقیماً در ضایعات پوستی سرطانی یا نزدیک به آن تزریق کرد تا غلظت دارو را در تومورها افزایش دهد.

نویسنده اول، دانیل داهیس گفت: در اینجا، ما تصمیم گرفتیم پردازش آنتی‌ژن‌های سلول‌های تومور در حال مرگ را به دنبال اولتراسوند متمرکز همراه با تحویل آگونیست STING در ریزمحیط تومور تقویت کنیم تا یک پاسخ ایمنی گسترده‌تر را هماهنگ کنیم.

این تیم ابتدا نشان داد که درمان اولتراسوند متمرکز (FUS) که به طور موقت و در مناطق کوچک دما را تا 60 درجه سانتیگراد افزایش می دهد، اثرات درمان CDN-NP را در کشت مشترک سلول‌های ایمنی و سرطانی در ظرف، و در تومورهای ملانوما در موش‌ها که با این ترکیب درمان کردند، تقویت کرد.

نکته مهم این است که 60 روز پس از درمان، همه حیواناتی که فقط درمان با FUS دریافت کرده بودند مرده بودند، در حالی که 75٪ از حیواناتی که فقط درمان CDN-NP را دریافت می کردند هنوز زنده بودند، درمان ترکیبی به 100٪ حیوانات در گروه آنها اجازه زنده ماندن داد.

منبع: Advanced Functional Materials

مترجم: کیانوش کرمی