خطر خشکسالی ایران را تهدید می کند؛
کدام مناطق جهان در معرض خطر جدی گرمایش زمین هستند؟

تیمی از پژوهشگران طی مطالعات جدید خود به بررسی و شناسایی مناطقی از جهان پرداختند که از نظر آماری بیشترین احتمال وقوع گرما در آنها وجود داشته و پدیده تغییرات اقلیمی در این مناطق  بیشترین تأثیر را دارند.

به گزارش سیناپرس، یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد؛گرمای شدید بی‌ سابقه همراه با افزایش آسیب ‌پذیری اجتماعی – اقتصادی می ‌تواند مناطق خاصی از کره زمین مانند افغانستان، گینه نو پاپوآ و آمریکای مرکزی را در معرض خطرات ویژه و جدی قرار دهد. محققان توصیه می‌ کنند که سیاست ‌گذاران در مناطق آسیب‌ پذیر برنامه ‌های اقدام مربوطه را برای کاهش خطر مرگ و میر ناشی از تغییرات اقلیمی در نظر بگیرند.

طی سال های اخیر شاهد این موضوع هستیم که امواج گرما به دلیل تغییرات آب و هوایی انسانی در حال افزایش بوده و این پتانسیل را دارد که منجر به هزاران مرگ در سطح جهان شود. آسیب پذیری یک منطقه در برابر گرمای شدید تا حد زیادی به عوامل اجتماعی – اقتصادی، مانند رشد سریع جمعیت و محدود خدمات بهداشتی و تامین انرژی بستگی دارد. بنابراین مناطق کمتر توسعه ‌یافته در برابر تغییرات اقلیمی آسیب ‌پذیرتر بوده و کمتر احتمال دارد که سطح آمادگی کافی برای موج ‌های گرمای شدید را داشته باشند.

طی این مطالعات ویکی تامپسون و همکارانش از آمار و مجموعه داده های وسیعی از مدل های آب و هوایی و مشاهدات میدانی با هدف شناسایی مناطقی از جهان استفاده کردند که احتمال شکسته شدن رکوردهای دما در آنها بیشتر است.

به گزارش سیناپرس، بر این اساس مناطقی همچون افغانستان، پاپوآ گینه نو و آمریکای مرکزی به عنوان اصلی ترین مناطق پرخطر شناسایی شدند، زیرا دارای جمعیت رو به رشد و دسترسی محدود به مراقبت های بهداشتی و منابع انرژی هستند.

نویسندگان همچنین پیشنهاد می کنند: امواج گرمای شدید ممکن است در هر نقطه از جهان رخ دهد. آن‌ ها دریافتند، از نظر آماری افراط‌ های غیرقابل قبول، مانند موج گرمای غرب آمریکای شمالی در سال ۲۰۲۱، در ۳۱ درصد از مناطق ارزیابی‌شده  بین سال ‌های ۱۹۵۹ تا ۲۰۲۱ رخ داده است.

محققان همچنین پیشنهاد می ‌کنند؛ این بحران منحصر به بخش های خاصی نبوده و همه کشورها در جهان باید برای موج‌ های گرمای نادری که بر اساس سوابق رصدی کنونی غیرقابل قبول تلقی می ‌شوند، آماده شود.

به گزارش سیناپرس، شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.