عامل اصلی مهاجرت پرستاران چیست؟
سال هاست که پرستاران از نحوه اجرای تعرفه گذاری و بودجه ناچیز آن رضایتی ندارند و خواستار اختصاص اعتباری مناسب برای اجرای تعرفه گذاری و سایر مطالباتشان هستند. اختصاص این بودجه های ناچیز و برآورده نشدن سایر مطالبات شان منجر به دلسردی و مهاجرت آنها شده است.
به گزارش سیناپرس، چندی پیش حسین متعارفی، عضو شورای عالی نظام پرستاری در این خصوص اظهارداشت: «حقوق پرستاران با توجه به شرایط اقتصادی کشور ناکافی است. مزایایی هم که در حال حاضر به پرستاران داده می شود بسیار ناچیز است. تعرفه گذاری خدمات پرستاری نیز چند ایراد دارد و سهم اختصاصی هر بخش مبهم است. به عنوان مثال سهم فوریت های پزشکی 3 درصد و سهم آموزشی 2 درصد است. اصلا معلوم نیست این سهم ها چگونه پرداخت می شود. متولی این امر نیز مشخص نیست. اصلا معلوم نیست به چه کسانی این مبلغ پرداخت می شود. همچنین برای سهم چهار درصدی سایر کارکنان هم باید کمیته ای ایجاد شود تا آن کمیته مشخص کند به کدام کارکنان این پرداختی ها پرداخته شود. حتی این مبالغ اختصاص یافته نیز کمتر از حداقل هاست».
سهم ناچیز پرستاران از بودجه ۱۴۰۲
هرچند بودجه وزارت بهداشت در لایحه بودجه ۱۴۰۲ افزایش یافته اما بازهم سهم پرستاران از این بودجه بسیار ناچیز است. محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار در این خصوص گفت:« وزارت بهداشت با بودجه ۲۷۳ هزار میلیارد تومانی و اخذ بودجه ۵۷ هزار میلیارد تومانی بیمه سلامت( مجموعا ۳۱۳ هزار میلیارد تومان بودجه) مقام نخست بودجه ۱۴۰۲ را کسب کرده است. با این وجود، سهم پرستاری برای اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات، کمتر از ۵ هزار میلیارد تومان است. سهم تعرفه گذاری خدمات پرستاران از بودجه کلان وزارت بهداشت نیز نزدیک به صفر است».
تعدیل نیرو و بیکاری از دیگر معضلاتی است که پرستاران جامعه با آن مواجه هستند. در حال حاضر حدود هزار پرستار در کشور بیکار هستند. این در حالی است که اکنون کشور نیاز به استخدام 100 هزار پرستار دارد تا بتواند به حداقل مقیاس جهانی برسد.
شمس الدین شمسی، رئیس شورای عالی نظام پرستاری در این خصوص گفت:« بیش از 20 هزار نفر پرستار در دو سال گذشته بازنشسته شده اند و بیش از 25 هزار تخت در دو سال گذشته ایجاد شده است؛ ما اکنون حدود 45 هزار نفر پرستار نیاز داریم اما این تعداد پرستار جذب و استخدام نشده اند. اکنون پرستاران زیر بار فشار کاری شدید قرار دارند و مقصر مرگ بیمارانی که بر اثر کمبود نیروی پرستاری از دنیا می روند، مسوولانی هستند که در جذب این پرستاران تعلل می کنند».
هرچند بودجه وزارت بهداشت در صدر بودجه ها قرار دارد اما علت استخدام نکردن پرستاران، کمبود بودجه اعلام شده است اما به گفته دکتر عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، ظاهرا قرار است به منظور رفع معضل بیکاری این قشر در سال آتی مجوز حدود 19 تا 20 هزار نفر از پرستاران صادر شود.
درآمد ناچیز در قبال کار زیاد
از سوی دیگر بیشترین خدماتی که مردم در حوزه سلامت می گیرند، توسط پرستاران است اما یک پرستار ماهانه در ایران حدود ۱۲ میلیون تومان حقوق دریافت می کند(تقریبا 250 دلار) در حالی که پرستاران کشورهای اروپایی حداقل چهار هزار دلار( تقریبا 13 برابر) درآمد دارند.
مجموع تمام این عوامل باعث دلسردی پرستاران شده است. برخی از آنها به مشاغل دیگری روی بیاورند و برخی دیگر نیز به فکر مهاجرت بیفتند.
به گفته شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، سالانه حداقل ۲۵۰۰ پرستار به روش های مختلف از ایران مهاجرت می کنند. برخی از آنها گواهی گوداستندینگ (گواهی مورد نیاز برای مهاجرت) دریافت می کنند. برخی از کشورها نیاز به گواهی ندارند و بسیاری از پرستاران بدون دریافت گوداستندینگ اقدام به مهاجرت می کنند. پرستاران مهاجرت را به ماندن در ایران ترجیح می دهند زیرا منزلت اجتماعی و درآمد بیشتری در کشورهای مقصد دارند. مقصد مهاجرتی بیشتر پرستاران کشورهای اروپایی و حوزه خلیج فارس است.
گزارش: بیتا اکبری
No tags for this post.
