تکامل سریع زنبورها برای حفظ نسل ها آینده
درحالیکه زندگی میلیون ها انسان به زنبورهای عسل و نقش بسیار مهم آن ها در عمل گرده افشانی گیاهان وابسته است در دهه های گذشته به خاطر گسترش نوعی خاص از کنه به نام واروآVarroa ، گرده افشانی زنبورها با افت بسیار شدیدی روبرو شده است.
در چنین شرایطی محققان دریافتند جمعیت زنبور های وحشی در حوالی شهر نیویورک با وجود افزایش کنه ها در این منطقه از سال های 1990، بیشتر از هر زمانی رو به افزایش است.
دکتر الکساندر میخایف ، استاد دانشکده علوم دانشگاه اوکیناوا در ژاپن در این زمینه می گوید: در ابتدا زنبورها بر اثر وجود کنه ها صدمه خوردند ولی توانستند خود را ترمیم کنند و افزایش جمعیت زنبورها نشان می دهد که این مقاومت ژنتیکی است.
میخایف با همکاری دانشگاه کرنل Cornell Univercity در آمریکا مطالعه بر روی DNA جمعیت گونه خاصی از زنبورهای وحشی را آغاز کرده است. این مطالعه شامل مقایسه نوعی خاص از زنبورها است که نمونه های موجود آن از سال های 1977 و 2010 مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام این آزمایش محققان دستگاهی جدید برای برداشت DNA از نمونه های موجود در موزه ها ابداع کردند.
این گونه مطالعه ها معمولا به ندرت صورت می گیرد و به طور معمول از اطلاعات جمع آوری شده برای آگاهی بیشتر از وضعیت جمعیت استفاده می شود. خوشبختانه پیش از این تام سیلی ،یکی از اساتید دانشگاه کرنل، مطالعاتی را بر روی این گونه از زنبورها انجام داده است و نمونه هایی از این زنبورها را در مرکز حیوان شناسی دانشگاه کرنل جمع آوری کرده است. با مقایسه نمونه های موجود از سال های 1977 و 2010، محققان برای اولین بار توانستند که تغییرات ژنتیکی را پس از تاثیر یک پدیده خاص (وجود کنه ها ) بررسی کنند.
به گفته میخایف با استفاده از نمونه های موجود در موزه می توان دریافت که بحث تکامل در واقعیت چقدر متفاوت با آنچه که تا به حال می اندیشیدیم، است.وی می افزاید: بسیاری از مردم تکامل را فرآیندی هزار ساله و یا میلیون ساله می دانند ولی در حقیقت تکامل از نسلی به نسل دیگر اتفاق می افتد. نیرو های خارجی سبب می شود تا یک خصوصیت مشخص در نسل جوان آینده به گونه ای تغییر کند که فرصت زنده ماندن و تولید مثل مجدد وجود داشته باشد.
تغییرات ژنتیکی در زنبورها از راه های متفاوتی صورت می گیرد. در ابتدا میتوکندریال (مواد مغذی ذخیره شده در سلول ها)، از نسل بزرگتر به نسل کوچکتر تغییر می کند. این ماده مغذی از طرف مادر به کودک منتقل می شود و در مقیاس بزرگتر این تغییرات پس از مرگ ملکه پیر نیز صورت می گیرد و جمعیت باقی مانده شامل تنوع ژنتیکی خواهد بود. این تنوع ژنتیکی به تکامل زنبورها کمک می کند و سبب می شود با شرایط جدید سازگار شوند.
یکی دیگر از تغییرات ژنتیکی در زنبورهای تکامل یافته، تغییر در تمایلات حیوان است. مطالعات نشان می دهد زنبورها با جویدن کنه ها، در مقابل کنه ها مقاومت می کنند.
میخایف در نهایت افزود: این یافته ها نشان می دهد که ژنی مخصوص در برابر تهدیدی خاص در طی نسل ها برای حفظ جان زنبورها تغییر می کند و نکته بسیار مهم این است که زنبورها با ایجاد تنوع ژنتیکی بسیار زیاد می توانند به بیماری های مختلف غلبه کنند.
No tags for this post.
