خانه شناوری که برای خود آب و برق تولید می‌کند
به گزارش سیناپرس به نقل از فردانما،زندگی کردن روی خانه شناور قایقی به نظر عاشقانه می‌رسد، اما آوردن روزانه‌ی آب از ساحل و شنیدن صدای مداومِ ژنراتور، خیلی زود حس عاشقانه‌ی آن را از بین می‌برد. با نیم‌نگاهی به آینده‌ی زندگی در آب، دو موسسه‌ی فرانهوفر و شرکای آنها در حال کار بر روی خانه شناور خودکفایی هستند که آب، برق و گرمای خود را به‌راحتی و بدون ایجاد سروصدا تأمین می‌کند.
در بسیاری از بخش‌های اروپا مشکل کمبود خانه وجود دارد و کانال‌های آمستردام و لندن نشان داده‌اند که ایده‌ی خانه شناور چیز جدیدی نیست؛ اما ساکنان آن یا باید در معدود جاهایی ساکن شوند که گرفتن آب و برق عملی باشد یا اینکه زندگی بدون برق برایشان مشکلی محسوب نشود.
برای امکان‌پذیر شدن یک زندگی راحت بدون بستن خانه به اسکله، فرانهوفر و شرکایش پروژه‌ی لوسیشن آتارتک را شروع کردند. هدف این پروژه آلمان است که تمایل بیشتری به استفاده از خانه شناور برای سکونت یا برای استفاده‌ی تفریحی دارد.
به این منظور، موسسه‌ی فرانهوفر برای سیستم حمل‌ونقل و زیرساخت (آی‌وی‌آی)، موسسه‌ی فرانهوفر برای سیستم‌ها و فناوری‌های سرامیک (آی‌کِی‌تی‌اِس) و شرکای دانشگاهی و صنعتی آنها در حال ساخت خانه شناوری در دریاچه‌ی گایاسوایجه هستند. این دریاچه در شمال غربی هویس‌ویردا در منطقه‌ی دریاچه‌ی لوسیشن واقع، در محدوده شمال شرقی ساکسونی و جنوب براندنبورگ واقع‌شده است. لوسیشن بزرگ‌ترین منطقه‌ی دریاچه‌ی مصنوعی با ۲۳ دریاچه است که مساحت ۳۲ هزار هکتار را پوشانده است و پروژه‌ی آتارتک به‌منظور بهبود وضعیت اقتصادی در منطقه‌ای قرار است ساخته شود که قبلاً ناحیه‌ی معدنی زغال‌سنگ بود.
ایده‌ی پروژه‌ی آتارتک، ترکیب معماری و مهندسی مدرن با فناوری‌های نوآورانه‌ی بهره‌وری انرژی است. این خانه شناور دوطبقه بر روی یک کرجی فولادی در ابعداد ۱۳ × ۱۳ متر و شبیه به یک‌خانه‌ی اعیانی شناور ساخته خواهد شد. طبقه‌ی همکف آن ۷۵ مترمربع، طبقه‌ی اول ۳۴ مترمربع و بالکن آن ۱۵ مترمربع مساحت دارند. بالکن آن دورتادور خانه را گرفته تا بتوان برای هواخوری از آن استفاده کرد.
نکته‌ی کلیدی رسیدن به روشی برای تولید انرژی بود. این روش باید فضای محدودی را اشغال می‌کرد و سبک می‌بود تا باعث غرق شدن کرجی نشود. برای همین نمی‌شد دودکشی آجری را نصب کرد و به‌جای آن باید از روشی جمع‌وجور استفاده می‌شد. مثلاً جا دادنصفحه های خورشیدی درون سازه برای شارژ کردن باتری‌های لیتیوم پلیمری که زیر پلکان‌ها و درون دیوارها جاسازی‌شده بودند.
برای گرمایش و سرمایش، مهندسان از یک بخاری استفاده کردند که از مایع فوق اشباع هیدرات‌های نمک برای گرفتن دمای شعله‌ها استفاده می‌کند. به گفته‌ی فرانهوفر با گرم شدن محلول روی محفظه‌ای که بالای آتش قرار دارد، این محلول با گرفتن گرما تبدیل به مایع شده و گرما را تقریباً برای همیشه در خود نگاه می‌دارد. بعد، شبیه مایع شیمیایی گرم‌کننده دست، با تبدیل محلول به حالت بلوره‌ای به‌وسیله‌ی فناوری رادیویی، گرمای آن در زمان دلخواه آزاد می‌شود. گرم‌کننده‌ی بخاری با یک واحد ذخیره‌سازی حرارتی که در کرجی قرار داده‌شده پشتیبانی می‌شود. در تابستان، مواد معدنی زئولیتی خشک می‌شوند و در زمستان هوای مرطوب داخل کرجی باعث ایجاد واکنشی حرارت زا با آن شده و گرما تولید می‌کند.
علاوه بر آن، فرانهوفر گفته است که خانه شناور دارای یک سیستم سرمایشی عایق هم هست. این سیستم نیازی به برق ندارد و بر اساس سیستم تبخیر کار می‌کند. سطح خانه خیس شده و با تبخیر آن گرمای خانه گرفته می‌شود.
علاوه بر اینکه فرانهوفر در حال کاربر رویخانه برای خودکفا کردن آن ازنظر انرژی است، آنها می‌خواهند این خانه را با استفاده سیستم بسته، ازنظر آب نیز خودکفا کنند. به این دلیل که دستگاه بازفرآوری بیولوژیکی بسیار سنگین است، مهندسان در حال کاربر روی نوع سرامیکیِ فوتوکاتالیستی، الکتروشیمی و تصفیه هستند که بتوان آن را در محوطه‌ای کوچک در این کرجی جا داد. این سیستم باید آن‌قدر محکم باشد که بتواند کار مداوم را نیز تحمل کند.
No tags for this post.
