حذف آلودگی کربن از سوخت های فسیلی

در حد فاصل منطقه موسوم به قطب انرژی بین هوستون در تگزاس و سواحل خلیج مکزیک؛ منطقه ای موسوم به پتروپولیس به معنی شهر انرژی واقع شده است که دریایی از پالایشگاه ها؛ خطوط انتقال انرژی، دودکش ها و منابع ذخیره نفت در آن قرار دارند که همگی در حال تبدیل سوخت های فسیلی به دلار بوده و به شدت فعال هستند. این موضوع را می توان اصلی ترین دلیل بالابودن میزان آلاینده های جوی و به ویژه دی اکسید کربن در منطقه دانست که از تمامی بخش های ایالات متحده آمریکا بیشتر است.

در پی مصرف اکسیژن خالص و گاز طبیعی در این کارخانه  جریانی از دی اکسید کربن خالص تولید می شود که توسط لوله های ویژه ای به مخازن زیر زمینی انتقال یافته و در ادامه به پالایشگاه ها و مراکزی که به این ماده نیاز دارند فروخته می شود. این فرایند در اصطلاح فنی با عنوان افزایش بازیافت نفت یا enhanced oil recovery (EOR) شناخته می شود. به این ترتیب آلاینده های جوی و به ویژه دی اکسید کربن وارد اتمسفر و محیط زیست کره زمین نشده و در صنایع مورد نیاز مورد استفاده قرار می گیرد.

به تازگی یک کارخانه جدید در این منطقه به فعالیت مشغول شده است که اگرچه بر پایه مصرف سوخت های فسیلی فعالیت می کند اما نوع فناوری به کار رفته در آن می تواند منطقه هوستون را نسبت به کاهش میزان گازهای آلاینده جوی امیدوار کند. این مرکز کاملا شبیه انواع مراکز نفتی مشابه خود بوده و دارای ابعادی حدود دو برابر زمین بازی فوتبال آمریکائی است که در آن انواع لوله ها و پمپ ها در هم تنیده شده اند. در این کارخانه همچنین یک توربین و یک محفظه احتراق نیز تعبیه شده و تا اینجا همه چیز مشابه سایر واحدهای نفتی و پتروشیمی است اما در این کارخانه خبری از دودکش های بلند و دود سیاه خروجی آن ها نیست. شاید تصور وجود کارخانه ای که با سوخت های فسیلی فعالیت کرده و میزان آلاینده های تولیدی آن صفر باشد، دشوار است اما عملا با آغاز به کار این مجموعه 25 مگاواتی در سال جاری میلادی، با استفاده از ترکیب اکسیژن خالص و سوخت گاز طبیعی، این مساله به حقیقت پیوست. در این کارخانه و در پی فعالیت فوق، جریانی از دی اکسید کربن خالص تولید می شود که توسط لوله های ویژه ای به مخازن زیر زمینی انتقال یافته و در ادامه به پالایشگاه ها و مراکزی که به این ماده نیاز دارند فروخته می شود. این فرایند در اصطلاح فنی با عنوان افزایش بازیافت نفت یا enhanced oil recovery (EOR) شناخته می شود. به این ترتیب آلاینده های جوی و به ویژه دی اکسید کربن وارد اتمسفر و محیط زیست کره زمین نشده و در صنایع مورد نیاز مورد استفاده قرار می گیرد.

گفتنی است این مبحث با عنوان استخراج و ذخیره کربن (carbon capture and storage) به عنوان یک استراتژی بسیار مهم بارها از سوی فعالان محیط زیست و متخصصین این حوزه مورد توجه قرار گرفته و از آن به عنوان یکی از راه حل های مبارزه با تغییرات آب و هوائی یاد می شود. تا کنون مشکلات زیادی در این رابطه وجود داشت که از آن جمله می توان به وجود سایر آلاینده های جوی در گازهای خروجی کارخانه های فعال با سوخت های فسیلی و همچنین افزایش هزینه ها اشاره کرد که برای مثال در صنعت برق و تولید نیروی الکتریسیته از سوخت های فسیلی می تواند منجر به افزایش سی درصدی قیمت ها شود.

پژوهشگران امیدوارند با توسعه و ترویج روش جدید ابداع شده در کارخانه فوق، بتوانند میزان آلاینده های جوی ناشی از کارخانه های مصرف کننده سوخت های فسیلی را به صفر برسانند.

 

منبع: sciencemag

ترجمه: احسان محمدحسینی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا