ببر در آب

مریم نایب رزمگاهی، یکی از هنرمندان ایرانی جوانی است که با ورودش به این سبک از نقاشی شور و شعفی تازه را در قلب دوستداران حیات‌وحش ایجاد کرده. پس از اتمام تابلوی «ببر در آب» این هنرمند ایرانی و نخستین واکنش‌های مثبت از جانب سایت‌ها و جامعه هنری، بسیاری از سایت‌های بین‌المللی معتبر و مطرح حیات‌وحش از جمله Wildlife planet، Creative animal art، Wild lives ، Natgeo و Wildlife page نیز این اثر برجسته را بعنوان یک اثر هنری بی‌نظیر و البته متفاوت معرفی کردند. در نهایت سایت FurySmile این اثر را بعنوان یکی از ۱۰۰ نقاشی هنری برجسته در کل دنیا معرفی کرد. FurySmile در عنوان مطلب خود نوشت: «۱۰۰ اثر هنری که سخت می‌توانید باور کنید عکس نیستند» و این یک واقعیت است.

زمانی که برای نخستین‌بار تصویر این نقاشی را در Natgeo دیدم، یک لحظه فکر کردم عجب عکس بی‌نظیری. تنها اندکی درنگ و در نهایت مشاهده نوشته زیر آن سبب شد که به اشتباهم پی ببرم. شاید تنها کنجکاوی بود که باعث شد تا بر روی نام خالق اثر کلیک کنم پس از آن با شگفتی‌ دریافتم که اثر از آن یک هنرمند ایرانی است. اکنون می‌خواهم که شما را با این هنرمند و البته دوستدار حیات‌وحش آشنا کنم. مریم نایب رزمگاهی هنرمندی از شهر مشهد که تصمیم گرفته است تا با آثارش حامی حیات‌وحش ایران باشد. 

 خانم رزمگاهی نقاشی شما بواسطه‌ یکی از خبرهایی که در وبسایت نشنال جئوگرافی کار شد، شهرتی جهانی پیدا کرده است. بازخوردها نسبت به کارتان را چطور دیدید؟

خوشبختانه بازخوردها خیلی مثبت و تا اندازه‌ای حتی فراتر از حد تصورم بود. این کار را شخصاً یک نقطه عطف در زندگی هنری‌ام میدانم و یک علت آنهم این است که به دلیل انتخاب یک گونه جانوری خاص، نه‌تنها سایت‌های هنری بلکه حتی سایت‌های مطرح حیات‌وحش به آن توجه کردند. خوشبختانه کار به اندازه‌ای توانست موثر باشد که سایت‌های مطرح بین‌المللی بدون دریافت حتی یک ریال آن را به اشتراک گذاشتند در حالی که معمولاً سیستم به اشتراک‌گذاری این کارها بدین شکل است که مبلغی را دریافت می‌کنند و کار بعداً به نمایش گذاشته می‌شود. همین دیده شدن کار برای شخص من خیلی ارزش داشت چنانچه همانطور که می‌دانید در یکی از سایت‌های معتبر جزو یکی از ۱۰۰ نقاشی برتر هایپررئال معرفی شد. البته نقاشی هایپررئال سبک خاصی است و این سبک ممکن است که برای هنرمندان سایر سبک‌ها خیلی پذیرفتنی نباشد بعنوان مثال برخی از هنرمندان ممکن است که بگویند که در سبک هایپررئال حس هنرمند آنطور که باید نشان داده نمی‌شود اما از نظر شخص من هنرمند یا هر شخصی که کار هایپررئال انجام می‌دهد، آنقدری مجبور است در کارش دقت کند که گاهی از حوصله فراتر می‌رود و این صبر و تحمل را جز با عشق نمی‌توان بدست آورد.

 کار ببر در آب شما که اولین کار حیات‌وحشی شما هم هست، دقیقاً چقدر زمان برد؟

اینکار چون کار اول من بود، راستش خیلی طول کشید تقریباً ۲ ماه و روزی ۶ ساعت زمان صرف این نقاشی شد. از آنجایی که در این سبک شما مجبور هستید که عین تصویر را نقاشی کنید در نتیجه باید تا جایی که می‌توانید وارد جزئیات شوید یعنی تک‌تک‌موهای ببر و هر جزئیات دیگری باید با دقت هرچه تمام‌تر به تصویر کشیده شود.

  دلیل خاصی برای کشیدن طرح این گونه جانوری داشتید؟

در دنیای هنر و نقاشی واقعاً هیچ‌چیز از پیش تعیین‌شده نیست یعنی من نمی‌توانم بگویم که از قبل روی اینکار فکر کرده بودم یا اصلاً می‌خواستم که چنین چیزی را بر روی بوم نقاشی کنم. این عکس را من اول در یکی از سایت‌ها و بصورت کاملاً اتفاقی دیدم، نگاه این ببر دقیقاً همان چیزی بود که من را بخود جلب کرد. حالت قرار گرفتن این گربه‌سان به حدی برایم جذاب بود که به نوعی نتوانستم در برابر سحرش مقاومت کنم. در ضمن مصداق پیدا کردن قانونِ رنگ‌های مکمل (سبز و قرمز- بنفش و زرد- نارنجی و آبی) در این تصویر یکی از دلایل انتخاب آن بود.

 این بدان معنی است که نقاشی از حیات‌وحش را ادامه می‌دهید؟

من بسیار علاقه دارم که نقاشی از حیات‌وحش را ادامه بدهم چرا که معتقدم هرکسی باید از کارش هدفی داشته باشد. در حال حاضر نقاشی مهم‌ترین جنبه کاری زندگی من است و احساس می‌کنم که می‌توانم توسط آن تاثیرگذار باشم، بنابراین تصمیم گرفته‌ام که زیبایی‌های واقعی حیات‌وحش را نشان دهم. از نظر من اینهمه زیبایی در حیوانات نیاز به زبانی برای گفته شدن دارد در حالی که در مقابل حیوانات شکار شده یا پوست‌شان به هیچ‌وجه نمی‌تواند تاثیری مثبت را القاء کند.

دوست دارید که در آینده از شما بعنوان یک نقاش حیات‌وحش یاد شود؟

با توجه به بازخوردهای بسیار خوبی که تا امروز از جانب دوستداران حیات‌وحش گرفته‌ام، بشدت علاقه دارم که از این پس بر روی گونه‌های جانوری در معرض خطر بالاخص گونه‌های مختلف حیات‌وحش ایران متمرکز شوم. ما در کشورمان زیرگونه‌ای مانند یوزپلنگ را داریم که متاسفانه در حال انقراض است اما شاید همین امروز خیلی‌ها ندانند که این زیرگونه در معرض خطر انقراض است و من علاقه دارم که این‌ها را از زبان هنر بیان کنم.

 تا جایی که در جریان هستم نقاشی بعدی شما هم یوزپلنگ ایرانی است و برای انتخاب عکس مناسب از یوزپلنگ آسیایی اتفاقا خیلی دقت و وسواس به خرج داده‌اید؟

بله خوشبختانه بالاخره بر سر انتخاب عکس مناسب به نتیجه رسیدیم و عکسی را از یک یوز آسیایی که متعلق به یک عکاس حیات‌وحش ایرانی (آقای علیرضا شهرداری) است، انتخاب کردیم.  

نقاشی برای شما چطور آغاز شد؟

من از ۱۴ سالگی نقاشی را شروع کردم و ۶ سال هم تابستان‌ها و بصورت مستمر آن را ادامه دادم. به دلیل تحصیل امکان این را نداشتم که غیر از تابستان‌ها کلاس بروم و این دوره‌ها هم تجربی بود و نزد استادم آقای بهزادیان دوره دیدم. دوره‌های طراحی و رنگ روغن را در مشهد گذراندم پس از آن دیگر بصورت خودآموخته کار کردم. الان مدت ۴ سال است که کارهای تلفیقی یعنی سیاه قلم و رنگ روغن را انجام می‌دهم. این سبک در واقع ایده خودم است که در آن هم رنگ روغن و هم سیاه‌قلم را با هم کار می‌کنم. سبک کار هم بدین شکل است که طبیعت زنده را با رنگ روغن و طبیعت بی‌جان را با سیاه‌قلم می‌کشم. حقیقت هنوز این تکنیک را جایی ندیده‌ام. حدود ۴ الی ۵ ماه هم هست که با همین نقاشی «ببر در آب» نقاشی هایپررئال یا فوتورئال را آغاز کرده‌ام.

 ارزیابی مریم نایب از کارهایش چیست؟ کدام سبک از کارهایتان را شخصاً بیش‌تر دوست دارید؟

تا همین ۴ الی ۵ ماه پیش نقاشی‌های ترکیبی‌ام را خیلی دوست داشتم و می‌خواستم که آن‌ها را در ابعاد بزرگ‌تر ادامه دهم اما به واقع کشیدن نقاشی از ببر باعث شد که نظرم را به کل تغییر دهم و الآن اولویت اول من همان نقاشی از حیوانات در معرض خطر خصوصاً حیوانات در معرض خطر ایرانی است.

بسیاری معتقدند که همین طرح ببر در آب شما برای رسیدن به شهرت کافی است، نظر شما چیست؟

از نظر شخصی خودم ببر کلاً حیوان خارق‌العاده و بسیار زیبایی است. مخصوصاً زیبایی‌اش در آب بعنوان تنها گربه‌سانی که آب را خیلی دوست دارد، تکمیل می‌شود.

بیش‌تر از شهرت، نقاشی چه چیزی را برای شما به ارمغان آورده است؟

مهم‌ترین دستاورد نقاشی برای من خوب دیدن و درست دیدن است. صبر و حوصله هم در جایگاه بعدی مهم‌ترین دستاورد من از هنر است اما یکی از مهم‌ترین نقاط عطف زندگی من بی‌تردید کشیدن تصویر همین ببر در آب بوده است چرا که باعث شد نه‌تنها با حیوانات بیش‌تر انس بگیرم بلکه دوستان جدیدی هم پیدا کنم که با علاقه‌شان به حیات‌وحش ذهن من را هم هر روز بیش‌تر از قبل به همین سمت سوق می‌دهند. دوستان خوبی هم هستند که در خارج از کشور همواره من را تشویق و حمایت می‌کنند و همه آن‌ها را هدیه‌ای از دنیای هنر می‌دانم. 

 و سخن آخر

واقعاً امید دارم که بتوانم از طریق هنر و نقاشی نقشی هرچند کوچک در راه حفاظت از حیات‌وحش کشورم داشته باشم.

 

گفتگو : فرناز حیدری

No tags for this post.