عنکبوت ها به کمک درمان بینایی می آیند
دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) علت اصلی از دست دادن بینایی در افراد بالای ۶۰ سال است که نزدیک به ۲۰ میلیون نفر را فقط در آمریکا تحت تاثیر قرار می دهد. در دژنراسیون ماکولا، بینایی در ناحیه مرکزی بینایی بدتر می شود، به این معنی که کارهای روزمره مانند رانندگی، خواندن و دیدن چهره ها به طور فزاینده ای دشوار می شوند.
به گزارش سیناپرس، علیرغم تحقیقات در مورد روش‌های کاهش پیشرفت آن و مداخلات پزشکی مانند پیوند شبکیه و چشم بیونیک، درمان‌های کم‌تهاجمی و ژن درمانی، هیچ راه شناخته شده ای برای بازگرداندن بینایی پس از از دست دادن آن وجود ندارد.
اخیرا دانشمندان در حال بررسی ارتباط بین تغذیه و دژنراسیون ماکولا بوده اند و متخصصان دژنراسیون ماکولا رژیم های غذایی سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند لوتئین و زآگزانتین، امگا ۳، روی، سلنیوم و ویتامین های E و C را برای حفظ سلامت چشم توصیه می کنند.
اکنون، تیمی از محققان به طور تصادفی با یک ارتباط غیرمنتظره درباره تغذیه و کاهش بینایی مواجه شده اند که منعکس کننده پیشرفت دژنراسیون ماکولا است. این کشف در چشمان تیزبین عنکبوت ها نهفته است.
زیست‌شناسان دانشگاه سینسیناتی (UC) دریافتند که عنکبوت‌های جهنده (Phidippus audax) گیرنده‌های حساس به نور را از دست داده اند، بخشی از چشم که نشانه‌های بصری را در ناحیه مرکزی بینایی پردازش می کند. عنکبوت های جهنده به دلیل استفاده از دید عالی خود برای شکار و دقت در توانایی های علامت تجاری خود در جهش مشهور هستند.
الکه بوشبک (Elke Buschbeck) پروفسور دانشگاه کالیفرنیا در این باره می گوید: فقط با نگاه کردن به آنها می توان فهمید که برخی از گیرنده های نوری در این عنکبوت ها مرده اند که این عامل معادل عملکردی لکه زرد چشم ما است.
او می افزاید: گیرنده های نوری برای پاسخ به نور و راه اندازی مسیرهای سیگنال به مغز برای پردازش اطلاعات حیاتی هستند. آنها همچنین انرژی بر هستند که می تواند ارتباط بین سوخت مناسب و اگر کمبود آن می تواند افزایش سن را تحریک کند.
بوشبک توضیح می دهد: گیرنده های نوری از نظر انرژی پرهزینه هستند. تقویت نیازهای انرژی آنها سخت است و اگر آنها را از تغذیه محروم کنید، سیستم از کار می افتد.
او افزود: آنچه جالب است این است که دژنراسیون ماکولا در انسان نیز شواهدی از ارتباط با فرآیندهای متابولیک و مشکل در انتقال انرژی دارد.
محققان نظریه خود را روی دو گروه از عنکبوت‌ها آزمایش کردند، یکی با تغذیه کافی و دیگری با نیمی از غذا. دانشمندان با استفاده از یک میکروافتالموسکوپ سفارشی برای عکس گرفتن از شبکیه عنکبوت ها، لکه های تیره بسیار شایع تری را در چشمان حشرات گرسنه کشف کردند، به ویژه در ناحیه شبکیه که بیشترین تراکم آنها را داشت.
گیرنده‌های نوری آسیب‌دیده که شبیه پیکسل‌های سیاه شده روی صفحه نمایش هستند، به نظر می رسد که به دلیل از دست دادن انرژی از بین رفته اند و دانشمندان معتقدند این روشی برای مطالعه است که می تواند پیوندهای قوی تری بین تغذیه و انواع سلول‌هایی که نیاز به انرژی بالا دارند، ایجاد کند.
به گزارش سیناپرس، آنت استواسر (Annette Stowasser) پژوهشگر ارشد این مطالعه و استادیار دانشگاه سینسیناتی گفت: برای کمک به درمان افراد بیمار، ابتدا باید در مطالعات طراحی شده مشخص شود که دقیقاً کدام مواد مغذی درگیر هستند که ممکن است به شرایط محیطی و سایر عوامل بستگی داشته باشد. با این حال، این که محرومیت از مواد مغذی می تواند اثر نشان داده شده را داشته باشد، نشان دهنده اهمیت توجه دقیق به اثرات مواد مغذی است.
شرح کامل این مطالعه در مجله Vision Research منتشر شده است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
