رژیم غذایی پرچرب در دوران بارداری بر میکروب های روده نوزاد اثر منفی دارد
نتیجه بررسی محققان دانشکده پزشکی بیلور Baylor در امریکا که در Genome Medicine منتشر شد، حاکی است که میکروبیوم روده نوزادانی که از مادران دارای رژیم غذایی پر چرب در دوران بارداری متولد می شوند، در قیاس با نوزادان متولد شده از مادران دارای رژیم غذایی کم چرب تر، متفاوت است و این تفاوت با توجه به نقش تاثیرگذار میکروبیوم در سیر تکامل سیستم ایمنی نوزاد و نیز کسب انرژی از غذا، اهمیت زیادی دارد.
میکروبیوم (microbiome) یا فلور میکروبی بدن به کل زیست بوم میکروبی، تمامی ژن ها و توده سلولی میکروب ها بدون در نظر گرفتن جنس و نوع آنها، مستقر در بخش های مختلف بدن اطلاق می شود.
در این تحقیق، پرسش نامه هایی در خصوص وضعیت رژیم غذایی در اختیار 157 زن باردار قرار گرفت و پژوهشگران از داده های به دست آمده برای تخمین مقدار قند، چربی و فیبر مصرفی مادران در سه ماهه آخر دوران بارداری استفاده کردند. نتایج نشان داد که میانگین چربی غذای این مادران 33 درصد بود، در حالی که
دریافت بین 20 تا 35 درصد چربی در روز توصیه شده است. بنابر این محققان مادرانی را که چربی رژیم غذایی آنها تفاوت زیادی با میزان توصیه شده داشت، به دو گروه کنترل و چربی بالا تفکیک کردند.
سپس برای تعیین نوع باکتری موجود در روده نوزاد در بدو تولد، اولین نمونه مدفوع نوزاد یا مکونیوم بررسی و انوع میکروب های موجود در مدفوع با استفاده از توالی ژن 16S rRNA تعیین شد. هنگامی که نوزاد به چهار تا شش هفتگی رسید، مدفوع مجددا بررسی شد.
نتیجه تحقیق این بود که میکروبیوم کودکانی که مادرشان در سه ماهه آخر دوران بارداری از رژیم غذایی پر چرب پیروی کرده بودند، مشخصا با کودکانی که مادرشان در گروه کنترل بودند، تفاوت داشتند.
محققان خاطرنشان کرد بررسی میکروبیوم روده نوزادانی که مادران آنها رژیم غذایی پرچرب داشتند، در هنگام تولد و چند هفته بعد از آن، میکروب های باکتروئیدی کمتری را نشان می داد.
به باور محققان، کمبود مستمر باکتروئید در روده می تواند موجب کاهش جذب انرژی از مواد غذایی و اختلال در سیر تکامل سیستم ایمنی بدن شود، اما با توجه به نقش سایر فاکتورها، این مطالعه دال بر علت و معلولی نیست.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی مدیکال اکسپرس،باکتروئیدها که 30 درصد کل باکتری های روده را تشکیل می دهند، به نوعی باکتری گرم منفی اطلاق می شوند که به اصطلاح بی هوازی اجباری هستند، یعنی در مجاورت اکسیژن توان زندگی ندارند. این نوع باکتری، رابطه عجیبی با انسان دارد و در واقع اگر درون معده و روده نباشد، سنتز و فروپاشی ذرات غذا در دستگاه گوارشی با مشکل همراه می شود. باکتروئیدها از در هم شکستن ذرات غذایی، برای بدن انسان انرژی تامین می کنند.
