شناسائی توالی ژنوم گیاه برنج

تا کنون اعتقاد عمومی بر این مبنا بود که برای  نخستین بار گیاه برنج در مناطقی از شمال چین، ژاپن و بخش هایی از شبه جزیره کره رشد کرده است و این نوع برنج کره ای تنها نوعی برنج از زیر شاخه برنج های ژاپنی است که می تواند در مزارع خشک پرورش پیدا کند.

در این پژوهش ها مشخص شد که دی ان ای برنج های باستانی تطبیق و مشابهت بسیار زیادی با انواع برنج هندی موسوم به ایندیکا دارند که دارای دانه هایی بلند بوده و به صورت غوطه ور در اب رشد کرده و مختص مناطق استوائی و نیمه استوائی است.

به تازگی تیمی از پژوهشگران ژاپنی به سرپرستی ماساهیکو کوماگائی از دانشگاه توکیو در مطالعات خود اقدام به استخراج دی ان ای باقی مانده در برنج های باستانی کربن شده که در سایت های باستان شناسی مختلف ژاپن و کره به دست آمده و در حدود 900 تا 2 هزار و 800 سال سابقه دارند، کرده و اطلاعات جدیدی درباره منشا این گیاه ارزشمند به دست آوردند.

این تیم تحقیقاتی در ادامه مطالعات خود اقدام به بررسی مقایسه ای و تطبیق ساختار ژنتیکی این نمونه های باستانی با بیش از دویست نمونه از برنج های اهلی و وحشی از سراسر جهان امروزی که جزئیات آن ها در بانک های اطلاعاتی  موجود بود؛ کردند. در این پژوهش ها مشخص شد که دی ان ای برنج های باستانی تطبیق و مشابهت بسیار زیادی با انواع برنج هندی موسوم به ایندیکا دارند که دارای دانه هایی بلند بوده و به صورت غوطه ور در اب رشد کرده و مختص مناطق استوائی و نیمه استوائی است.

بر اساس این مطالعات دانشمندان دریافتند که گیاه برنج در مسیر گسترش خود در طول تاریخ، مسافت زیادی را از زیستگاه اصلی خود در هندوستان پیموده و تا چین و ژاپن گسترش پیدا کرده است. این موضوع می تواند به این دلیل باشد که کشاورزان باستانی تلاش می کردند هر چیزی را که امکان دارد کاشته و مورد آزمایش قرار دهند. به این ترتیب آن ها قادر بودند تا با انجام آزمایش های تجربی و آزمون و خطا، بهترین محصول منطبق با محیط و جغرافیای منطقه ای خود را کشف کنند.

منبع: csmonitor

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا