کشف ژن عامل اختلالات خواب

بر اساس آمار های ارائه شده توسط مراکز مربوط به کنترل و پیش گیری از بیماری ها، حدود 50 تا 70 میلیون فرد از افراد بزرگسال در آمریکا (18 سال به بالا) از اختلال خواب یا بیداری رنج می برند. علاوه بر این، کمبود خواب می تواند موجب ایجاد مشکلات بسیار جدی برای سلامت فرد (مانند بروز چاقی یا دیابت) شود. محققان نیز از مکانیزم های نهفته مرتبط با این امور اطلاع دقیقی ندارند اما به تازگی تحقیق انجام گرفته توسط دانشمندان دلیل این مکانیزم ها را در واقع موضوعی ژنتیکی بیان می کند.

محققان در بررسی های انجام داده بر روی مگس های میوه ( که چرخه خواب آنها تا حد زیادی با انسان ها یکسان است) دریافته اند که در روز هایی که انسان غذا زیاد مصرف می کند و یا در روزهایی که هیچ غذایی مصرف نمی کند این ژن می تواند او را از خوابیدن بازدارد.

محققان این پژوهش در این باره اظهار داشته اند که ژنی به نام ترنسلین (translin)  شرایط متابولیسم و خواب را یکپارچه سازی می کند و بدن انسان از این پروسه برای تامین انرژی از غذا استفاده می کند. ژن یاد شده ژنی حفاظت شده است به این معنا که در گونه های مختلف به طور مشابه یافت می شود. محققان در بررسی های انجام داده بر روی مگس های میوه ( که چرخه خواب آنها تا حد زیادی با انسان ها یکسان است) دریافته اند که در روز هایی که انسان غذا زیاد مصرف می کند و یا در روزهایی که هیچ غذایی مصرف نمی کند این ژن می تواند او را از خوابیدن بازدارد.

لازم به ذکر است که شباهت الگوی خواب مگس های میوه یاد شده به انسان ها از این نظر است که آنها بیش تر خواب خود را در طول شب انجام می دهند و خواب کم می تواند عملکرد آنها در روز بعد را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این مگس های یاد شده نیز گاهی خواب خود را فدای جستجو برای یافتن غذا می کنند.

پژوهشگران برای انجام این تحقیق به منظور اندازه گیری میزان خواب، قند و فشار خون مگس های میوه آنها را در معرض رژیم غذایی خاصی قرار دادند. آنها حالات مختلفی را برای مگس های میوه ایجاد کردند که می توانستند با استفاده ازآنها در هر زمان به آزمایش هر یک از ژن ها بپردازند و آنهایی که چرخه خواب و بیداری را تحت تاثیر قرار می دهند را محدود سازند.

این محققان حتی برای انجام بررسی های دقیق تر و شناسایی تمام ژن های ممکن و مرتبط با فنوتیپ و با تغییر صفت مگس ها به بررسی سیستم عصبی مگس های یاد شده پرداختند. نتایج حاصله حاکی از این بود که زمانی که فعالیت ژن ترنسلین کاهش می یافت، الگوهای خواب مگس های گرسنه دقیقا مشابه با یک مگس سیر می شد. اما در زمان وجود ترنسلین، مگس های گرسنه به دلیل گرسنگی نمی توانستند به خواب بروند.

دکتر الکس سی کین (Alex C. Keene) به عنوان یکی از محققان این تحقیق، در این باره بیان کرد: «در انسان ها، خواب و غذا خوردن به سختی در هم گره خورده اند و اختلالات پاتولوژیک هر یک از این فرایند ها با اختلالات مربوط به سوخت و ساز بدن مرتبط است. بر خلاف وجود شواهد بسیار مبنی بر رابطه بین کم خوابی و اختلال عملکرد متابولیک، اطلاعات کمی درباره پایه های مولکولی این رابطه و چگونگی یکپارچه شدن این فرایند ها در مغز وجود دارد.»

مطالعات قبلی محرومیت از خواب را با افزایش اشتها و مقاومت دربرابر انسولین مرتبط دانسته اند. احتمال بروز شرایطی نظیر چاقی، دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سندرم متابولیک در اشخاصی که به شدت از کمبود خواب رنج می برند به نسبت سایرین بیش تر است. این یافته ها حاکی از این هستند که ترنسلین می تواند در نبود غذا مانع از به خواب رفتن فرد شود.

منبع: medicaldaily

ترجمه: آناهیتا عیوض خانی

No tags for this post.