ساخت کامپیوترهای آینده با حافظه نوری

شما ممکن است به این نتیجه رسیده باشید که سرعت تراشه ها در طول این چند سال اخیر تغییر چشم گیری نیافته است. در عوض، کامپیوتر های امروزی به پردازنده های چند هسته ای مجهز شده اند که به جای این که همه وظایف را یک جا عملی کنند، آنها را به گونه ای تقسیم می کنند که بر روی پردازنده های جداگانه اعمال شوند.

اگر بتوان اتصالات الکترونیکی را با ساختاری مبتنی بر نور یا به اصطلاح اپتیکال (Optical) جایگزین کرد، اطلاعات بین پردازنده و حافظه با سرعت نور جا به جا می شوند. به این ترتیب در فرایند انتقال و محاسبات شاهد هیچ کاهش سرعتی نخواهیم بود. ایده ساخت این حافظه نوری ایده جدیدی نیست اما لازم به ذکر است که با جایگزین کردن اتصالات الکترونیکی با چیزی بر مبنای نور، وظیفه تغییر بین الکترون ها و فوتون ها در انتهای هر دو هم چنان باقی خواهد ماند. این امر به منظور تعاملات بین پردازنده و حافظه انجام می شود. در حقیقت، انجام این کار تا حدی ناکارآمد است که دستاوردهای اجزا نوری را از بین خواهد برد.

محققان پیش از این نیز برای ساخت این حافظه های نوری تلاش کرده بودند اما این حافظه های نوری همیشه برای ذخیره اطلاعات به برق نیاز داشتند. مشکل این سیستم این بود که زمانی که برق قطع می شد، اطلاعات از بین می رفت. استفاده از این دست از حافظه ها ممکن است در برخی شرایط کار آمد باشد اما حافظه داخلی سریع در کامپیوتر ها نیازمند این هستند که بدون قدرت برق نیز بتوانند اطلاعات را در خود نگه دارند.

این حافظه جدید که به واسطه محققان دانشگاه های آکسفورد، اکستر، مونستر و KIT ساخته شده است، برای ذخیره سازی اطلاعات از ماده تغییر فاز دهنده ای استفاده می کند. لازم به ذکر است که این ماده در واقع همان ماده ای است که به نام GST شناخته شده و در CD ها و DVD هایی که قابلیت رایت مجدد دارند استفاده می شود. به این ترتیب این ماده پس از تغییر فاز می تواند حتی بدون اتصال به برق نیز داده ها را درون خود نگاه دارد.

به کمک این فناوری می توان انتظار داشت که سرعت عملکرد کامپیوترها با یک جهش بسیار خیره کننده روبرو شود. البته هنوز برای عملیاتی کردن این پروژه در سطح عرضه در بازار مصرف، راه بسیار زیادی باقی مانده است.

منبع

No tags for this post.