گام بلند نانوفناوری برای تولید واکسن شخصی سازی شده سرطان

یکی از مهم ترین چالش هایی که در یافتن درمان های موثر و هدفمند برای بیماری سرطان وجود دارد، ناهمگن بودن سلول های سرطانی است. این تنوع و ناهمگنی، شناسایی، پاسخ و مبارزه فعالانه با تومورها را برای سیستم ایمنی بدن دشوار می سازد. اما به نظر می رسد پیشرفت های جدیدی که در فناوری نانو رخ داده است، امکان ایجاد واکسن های شخصی سازی شده را برای درمان این بیماری سخت فراهم خواهد کرد.

مطالعه جدیدی که روز قبل در نشریه Science Advances منتشر شده است، امکان استفاده از چارچوب های فلزی-آلی در مقیاس نانو را برای تولید رادیکال های آزاد با استفاده از اشعه X و در بافت تومور برای از بین بردن مستقیم سلول های سرطانی نشان می دهد.

علاوه بر این، می توان از همین چارچوب ها برای رساندن مولکول های سیگنالینگ ایمنی معروف به PAMP برای فعال سازی پاسخ ایمنی بدن در برابر سلول های توموری استفاده کرد. ترکیب این دو روش نیز می تواند به توسعه یک واکسن بینجامد که به راحتی قابل تجویز بوده و قادر به درمان سیستمیک سرطان های صعب العلاج خواهد بود.

در این تحقیق، دانشمندان دانشگاه شیکاگو تخصص  شیمی معدنی و بیولوژی سرطان را ترکیب نموده تا برای حل مشکل چالش برانگیز هدف گذاری صحیح و فعال کردن یک پاسخ ایمنی ذاتی در برابر سرطان راهی پیدا کنند.

این کار تحقیقاتی از ویژگی های منحصر به فرد چارچوب های فلزی – آلی در مقیاس نانو یا nMOF ها استفاده کرده است. این چارچوب ها، ساختارهایی در مقیاس نانو هستند که از واحدهای تکرار شونده در یک شبکه با توانایی نفوذ به تومورها ساخته شده اند.

این nMOF ها را می توان با اشعه X تحت تابش قرار داد و از این طریق غلظت بالایی از رادیکال های آزاد اکسیژن را تولید کرد و به کمک آن ها سلول های سرطانی را به طور مستقیم از بین برد.

همچنین با این کار می توان آنتی ژن ها و مولکول های التهابی را تولید کرد که به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند تا سلول های سرطانی را تشخیص داده و پاکسازی کند، عملی که بسیار شبیه عملکرد واکسن است. علاوه بر این ها، ساختار شبكه مانند این مواد، آن ها را به ناقل هایی ایده آل برای رساندن مستقیم داروهای ضد سرطان به تومورها تبدیل می کند.

با توجه به این پیشرفت عالی که با کمک فناوری نانو حاصل شده است، حالا امیدهای جدیدی برای درمان سرطان، این درد قدیمی بشر به وجود آمده است.

 نویسنده: محمدرضا دلفیه

No tags for this post.