دانشجویان پزشکی تمایل به کار در حوزه سالمندی ندارند
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه در این مطالعه از بین دانشجویان چند دانشگاه بزرگ کشور به صورت رندوم حدود ۶۰۰ دانشجوی حوزه پزشکی، سالمندی، پرستاری و فیزیوتراپی انتخاب شدند، اظهار کرد: این جامعه هدف به این دلیل انتخاب شد که این افراد در آینده با سالمندان در تعامل و ارتباط بوده و باید با سالمندان کار کنند.
وی با بیان اینکه بر اساس نتایج این طرح پژوهشی حدود ۴ درصد دانشجویان پزشکی تمایل دارند پس از فارغ التحصیلی در حوزه خدمات مرتبط با سالمندان کار کنند ، گفت: این آمار بسیار نگران کننده است چراکه بخش قابل توجهی از فعالیت دانشجویان پزشکی در آینده با گروه سالمندان خواهد بود و این میزان تمایل به هیچ عنوان مطلوب نیست.
وی با بیان اینکه این آمار در بین دانشجویان تمام گروهها حدود هشت درصد گزارش شده است، عنوان کرد: ابراز تمایل افراد برای کار در حیطههای مختلف نقش مهمی در تصمیمگیریهای آینده خواهد داشت، بنابراین تمایل افراد برای کار و فعالیت در حوزه سالمندی نقش مهمی در برنامهریزیها و سیاستگذاریها دارد.
وی با اشاره به نتایج این طرح، یکی از مسایل مهم در ارایه خدمت در حوزه سالمندی را آماده کردن دانشجویان رشتههای مرتبط دانست و ادامه داد: اگر خواهان ارتقای ارایه خدمات حمایتی و سلامتی سالمندان هستیم باید از امروز به فکر باشیم، اگر خواهان ایجاد مراکز ارایه خدمات سالمندی هستیم باید در مرحله اول نیروی انسانی علاقمند و با انگیزه تربیت کنیم.
ممتاز با بیان اینکه بر اساس نتایج این طرح پژوهشی دانشجویان انگیزهای برای کار با سالمندان ندارند، گفت: بنابراین مسئولان زیربط باید از امروز برنامه ریزی کرده و برای حضور فعال و افزایش تمایل دانشجویان برای ورود به حیطه سالمندی، امتیازات و اقدامات انگیزشی و تشویقی درنظر بگیرند.
تعامل سالمندان و نوهها و کاهش افسردگی
این دکترای تخصصی سلامت سالمندان با اشاره به طرح پژوهشی بعدی این مرکز تحقیقات در حوزه سالمندی، مطرح کرد: در حوزههای اجتماعی و پایهای، روابط بین خانواده و به طور خاص رابطه بین پدربزرگ و مادربزرگ با نوهها از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی ادامه داد: در این کار تحقیقاتی، در مرحله اول دیدگاه پدربزرگها و مادر بزرگها و در مرحله بعد از دیدگاه نوهها، میزان و نوع این ارتباطات بررسی و نتایج جالبی استخراج شد. بر این اساس در حالیکه پدربزرگها و مادربزرگها تمایل و علاقه زیادی برای ارتباط با نوهها دارند، اما بچهها تمایل، انگیزه و اشتیاق لازم را ندارند.
به گفته وی، بر اساس نتایج دیگر این طرح، میزان ارتباط سالمندان و نوهها با افزایش کیفیت زندگی، کاهش افسردگی و حال خوب سالمندان ارتباط مستقیم دارد.
ممتاز با اشاره به دلایل این مساله و راهکارهایی برای حل آن، عنوان کرد: دلایل این مشکلات را باید در رفتار و عملکرد مسئولین، مدارس و خانوادهها جستجو کرده و برای برقراری ارتباط بین نسل یک و سه و بهبود و تقویت رابطهها میتوان چند راهکار را در پیش گرفت.
وی با بیان اینکه پدر بزرگها و مادر بزرگهای علاقمند به برقراری ارتباط بیشتر با نوهها باید اطلاعات و دانش خود را متناسب با علایق و سرگرمیهای روز نوهها به روز و آپدیت کنند، ادامه داد: ارتباط و تعامل دوطرفه باعث افزایش کیفیت زندگی سالمند و همچنین افزایش تجربه و دانش نوهها میشود.
پیشنهاد نامگذاری یک روز از سال با عنوان "پدربزرگ و مادربزرگ"
وی با اشاره به پیشرفت تکنولوژی و گسترش فضای مجازی، بازیهای کامپیوتری و غیره به عنوان سرگرمی مورد علاقه بچههای امروز، گفت: سالمندان باید سعی کنند تکنولوژیهای جدید را یاد بگیرند، چراکه بسیاری از دانستههای قبلی سالمند، جزو موضوعات مورد علاقه بچههای امروز نیست و همین مساله برقراری تعامل و ارتباط بین این دو گروه را با مشکل روبرو میکند.
ممتاز با اشاره به مانع دیگر برقراری تعامل و ارتباط بیشتر بین پدربزرگ و مادربزرگها با نوهها، اظهار کرد: نتایج این تحقیق نشان داده، والدینی که توجه بیش از اندازه به فرزندان خود داشته و فکر میکنند میتوانند همه نیازهای روحی، اجتماعی و مالی بچهها را به تنهایی و بدون کمک پدربزرگ ها و مادربزرگها برآورده کنند، معمولا باعث کاهش ارتباطات بین بچه ها با پدربزرگ و مادربزرگها میشوند. در حالیکه خانوادهها باید بدانند که استفاده از کمک، دانش و تجربه نسل قبل بسیار راهگشا بوده و جهت افزایش سطح ارتباطات تلاش کنند.
وی با تاکید بر اینکه مسئولین برنامهریز و سیاستگذار و همچنین مدیران مدارس باید به این اصول و مطالب توجه کنند، گفت: این اصول ارتباطی و ارزشی را میتوان از طریق رسانهها و کتب درسی به راحتی آموزش داد.
وی با ارایه پیشنهاد نامگذاری یک روز از سال با عنوان "پدربزرگ و مادربزرگ"، اظهار کرد: این مساله در بسیاری از کشورها جا افتاده و طی آن با برگزاری برنامههای متنوع در سطح جامعه و مدارس سعی شده اصول ارزشی و احترامی به کودکان منتقل شود. بر این اساس بچهها علاوه بر پی بردن به قدرت و اطلاعات و منزلت پدربزرگ و مادربزرگها، نگرش مثبتی نسبت به سالمندان پیدا کرده و از توانمندیهای گوناگون آنها مطلع میشوند.
این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سالمندی در خاتمه با تاکید بر برنامه ریزی صحیح برای تقویت و بهبود ارتباط بین سالمندان و نوهها، اظهار کرد: هرچه ارتباط بین سالمندان با نوهها بیشتر باشد، کیفیت زندگی افزایش بیشتری خواهد داشت.
No tags for this post.