بازنگری طراحی صندلی هواپیماهای مسافربری
یکی از مهمترین مشکلاتی که مسافران پروازهای کلاس اقتصادی یا اکونومیک را آزار میدهد، فضای کوچک و بسیار کم بین صندلیها است که این موضوع بهطور خاص در پروازهای طولانی میتواند مشکلساز باشد. از سوی دیگر دنیای هوانوردی یک بازار تنگاتنگ و سرشار از رقبای متعددی است که تلاش میکنند با استفاده از نوآوریهای مدرن، خود را از رقیبان متمایز کرده و با طراحی فناوریهای نوین و ارائه فضایی دلپذیر و راحت به مسافران، نظر آنها را به خود جلب کنند.
در این طرح علاوه بر حفظ تمامی بخشها و ساختارهای حیاتی صندلی ازجمله سینی پذیرائی و پشتی قابل تنظیم، از موادی استفادهشده که فضای کمتری اشغال کرده و فضای بیشتری به مسافران میدهد. این موضوع برای شرکتهای مسافری و خطوط هواپیمایی بسیار حیاتی است زیرا صندلیهای اکوسیت سبکتر و نازکتر بوده و بهاینترتیب شرکتهای هواپیمایی قادر خواهند بود صندلیهای بیشتری را در کلاس اقتصادی جای دهند.
به نظر میرسد نسل آینده مسافران پروازهای اقتصادی، بهنوعی طراحی شوند که مسافران آنها احساس نکنند که در بخش اکونومیک سوار شدهاند. طراحی جدیدی که ثبت اختراع آن توسط لوید ویور (Lloyd Weaver) و بورک داگت (Burk Daggett) از شرکت Bend Aeonautics انجامشده است میتواند این مشکل اساسی مسافران حل کند. در این طرح، مسافران پروازهای اقتصادی میتوانند فضایی کافی برای دراز کشیدن در اختیار داشته باشند. در این شرایط از فضا حداکثر استفادهشده و مسافران در سه ارتفاع مختلف قرار میگیرند. در این طرح علاوه بر اینکه آسایش و راحتی مسافران مدنظر قرار دارد، تلاش شده است تا افزایش سود شرکتهای مسافری و ایرلاین ها نیز تضمین شود.
این صندلیها که با عنوان صندلی هواپیمایی کلاس اقتصاد مورفینگ (The "morphing" economy class airline seat) معرفیشدهاند، بهصورت صندلی راحتی بلند و قابل دراز کشیدن و بسیار راحت است. در این طرح از مواد بسیار نازکی برای ساخت صندلی استفاده میشود که ادعاشده است مسافران در آن کاملاً راحت خواهند بود.
بورک داگت این پرسش را مطرح میکند که چرا مسافران باید علیرغم پرداخت چند صد دلار برای یک پرواز، احساس راحتی نداشته باشند؟ پاسخ این سؤال بسیار ساده است، شرکتهای هواپیمایی برای توجیه اقتصادی و سودآوری بیشتر، سعی میکنند در فضای محدودی از حداکثر تعداد صندلی استفاده کنند.
این طراح صندلیهای جدید هواپیما میگوید: «من شخصاً از پروازهای کلاس اقتصادی متنفرم که عرض صندلی بسیار کم بوده جای نشستن آن اصلاً راحت نیست و هر مسافری برای مسافر کناری خود مزاحمت ایجاد میکند. وقتی مسافر صندلی جلوئی، کمی صندلی خود را به عقب هل دهد، موقعیت مسافر پشتی بسیار ناراحتکننده خواهد بود که اغلب باعث التهاب و لخته شدن خون میشود.»
در طراحی سیستم مورفینگ از مواد ویژهای به نام ویسکولاستیک (viscoelastic) استفادهشده است که بسیار نازک و سازگار با شکل بدن انسان است. طبق نظر طراحان، این صندلی میتواند به جلو حرکت کرده و عقبنشینی مسافر مقابل بر راحتی شما تأثیر نمیگذارد.
برقراری تعادل بین سود و آسایش مسافران
صندلیهای مورفینگ تنها ایدهای نیست که تغییرات چشمگیری در صندلیهای کلاس اقتصادی ایجاد میکند. سال گذشته، شرکت طراحی لندن پیرسون لویید یک مفهوم مشابه به نام اکو سیت Eco Seat را معرفی کرد. در این طرح علاوه بر استفاده بیشتر از فضا و حمل مسافران بیشتر، راحتی مسافرین نیز حفظ میشود. در این طرح علاوه بر حفظ تمامی بخشها و ساختارهای حیاتی صندلی ازجمله سینی پذیرائی و پشتی قابل تنظیم، از موادی استفادهشده که فضای کمتری اشغال کرده و فضای بیشتری به مسافران میدهد. این موضوع برای شرکتهای مسافری و خطوط هواپیمایی بسیار حیاتی است زیرا صندلیهای اکوسیت سبکتر و نازکتر بوده و بهاینترتیب شرکتهای هواپیمایی قادر خواهند بود صندلیهای بیشتری را در کلاس اقتصادی جای دهند. اکوسیت در ماه گذشته یک جایزه طراحی معتبر را به دست آورده و از آن را بهعنوان طرحی پیشرو در مسابقه برای ساخت یک صندلی کلاس اقتصادی جدید یاد میشود.
آیا این نوع از صندلی هواپیماها قابلاستفاده و درعینحال بیخطر هستند؟
لوید ویور در این رابطه اعتقاد دارد که طرح موردنظر هنوز یک مفهوم است و ساخته یا آزمایش نشده است. گروه طراحی به دنبال کسی است که هزینههای ساخت این صندلی را تأمین کرده و به آنها امکان ساخت چندین صندلی آزمایشی را بدهد. البته به باور لوید ویور این صندلیها کاملاً امن و بیخطر هستند و میزان امنیت آنها از صندلیهای فعلی بهمراتب بیشتر است.
البته در پایان باید به یک موضوع بسیار مهم اشاره کرد: این احتمال وجود دارد که شرکتهای هوائی از این ایده برای درآمدزایی بیشتر استفاده کرده بهجای افزایش فضای مسافران، تعداد صندلیها را بیشتر و بیشتر کرده و بهعبارتدیگر، هیچ تضمینی وجود ندارد که صندلیهای هواپیمایی در آینده باعث افزایش فضای بیشتری برای مسافران شود.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: forbes
No tags for this post.