نیشی که از پشه های ماده می خورید
تنها پشه های ماده، انسان را نیش زده و خونش را می مکند؛ درحالیکه پشه های نر از شهد گلها تغذیه می کنند! خوب است بدانید که این خون، شام پشه های ماده نمی شود، بلکه آنها از پروتئین ها و ترکیبات خاص در خون برای تولید و پرورش تخم ها استفاده می کند.
رفع عطش با خون انسان
نتایج یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه سینسیناتی (آمریکا) نشان می دهد، پشه ها در هنگام تشنگی، بیشتر برای مکیدن خون انسان اقدام می کنند؛ براین اساس، پشه های ماده در هنگام دهیدراسیون (کم آبی) 30 درصد بیشتر از سایر مواقع اقدام به نیش زدن می کنند.
مزه شیرین خون برخی افراد برای پشه ها
همه شما حداقل چندبار گزش دردناک پشه و خارش و قرمزی پوست پس از آن را تجربه کرده باشید؛ اما به نظر می رسد که خون بعضی از افراد بیشتر به مذاق پشه ها خوش می آید.
متخصصان سال هاست که به دنبال رمزگشایی از این مسأله هستند که چرا پشه ها خون برخی از افراد را ترجیح می دهند؟ نتایج مطالعه ای که سال 2015 توسط محققان دانشگاه ایالتی نیومکزیکو (آمریکا) انجام شد نشان داد که ژن های کنترل کننده بوی بدن، یکی از عوامل جذب پشه ها هستند.
مطالعه دیگری که توسط محققان دانشگاه فلوریدا (آمریکا) انجام شده است، این مسأله را تأیید می کند. جری باتلر (Jerry Butler)، استاد دانشگاه فلوریدا تأکید کرد: از هر 10 نفر، خون یک نفر بیشتر مورد علاقه پشه ها است. تفاوت در مواد شیمیایی فرار که توسط بدن هر فرد تولید و توسط پشه ها تشخیص داده می شود، باعث می شود که پشه ها مکیدن خون برخی افراد را (به دیگران) ترجیح دهند.
عوامل دیگری نیز در جذب پشه ها دخیل هستند؛ به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده که زنان باردار بیش از سایر زنان مورد توجه پشه آئدس اجیپتی (Aedes aegypti)– ناقل ویروس زیکا و تب دنگی – قرار دارند. افراد دارای غلظت بالای استروئیدها یا کلسترول در سطح پوست نیز پشه بیشتری به خود جذب می کنند.
همچنین افراد با توده بدنی بیشتر برای پشه ها و مگس ها جذاب تر هستند؛ این مسأله می تواند با ویژگی های دیگری مانند افزایش حجم بدن و تولید CO2 نیز در ارتباط باشد.
میهمانی شبانه پشه ها
پشه ها اغلب در طول روز فعالیت می کنند و همواره این سوال مطرح می شود که "پشه ها صبح ها کجا می روند؟" فعالیت در طول روز و در گرمای هوا می تواند برای این حشره های کوچک، مرگبار باشد؛ از همین رو پشه ها ترجیح می دهند که بعد از غروب خورشید و در خنکی و تاریکی هوا فعالیت خود را آغاز کنند. همچنین در هنگام تاریکی شب، شانس فعالیت پنهانی، فرار و زنده ماندن افزایش پیدا می کند.
درمان خارش جای نیش پشه
جای گزش را با یک پنبه الکلی تمیز کنید. الکل دارای اثر خنک کنندگی است و در زمان خشک شدن، می تواند از شدت خارش در محل نیش بکاهد. استفاده بیش از حد الکل بر روی پوست می تواند باعث تحریک و بروز حساسیت پوستی شود.
استفاده از عسل نیز می تواند به کاهش خارش در محل گزش کمک کند. عسل طبیعی از خاصیت ضدعفونی کننده و ضد باکتری برخوردار زخم برخوردار است و می تواند التهاب را کاهش دهد. ماساژ با آب گرم و مرطوب کردن محل گزیدگی با کرم نیز می تواند در کاهش درد و خارش موثر باشد.
نیش هایی که مرگ به همراه می آورند
بیشتر بخوانید:
بیماری های ناقل زاد (vector borne disease) به بیماری هایی گفته می شوند که توسط ناقلینی همچون پشه، کک، کنه، شپش یا ساس به انسان منتقل می شوند. مالاریا، تب زیکا، تب دنگی، تب زرد، ویروس نیل غربی، چیکن گونیا (chikungunya)، آنسفالیت ژاپنی (japanese encephalitis)، آنسفالیت سنت لوئیس (Saint Louis encephalitis)، آنسفالیت لا کراس (La Crosse encephalitis) از جمله بیماری هایی هستند که ناقل آنها پشه(Mosquito-borne diseases) است.
براساس آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO)، چیکن گونیا در 50 کشور آسیایی، آفریقایی، اروپایی و آمریکایی؛ ویروس زیکا در 130 کشور آسیایی، آفریقایی، آمریکایی و اقیانوسیه؛ تب دنگی در 128 کشور آسیایی، اروپایی، آفریقایی، آمریکایی به ویژه کشورهای چین، سنگاپور، مالزی، فیجی، هندوراس، مکزیک؛ تب زرد در آمریکای لاتین و آفریقا به ویژه آنگولا و کنگو؛ ویروس نیل غربی در خاورمیانه، آفریقا، غرب آسیا، آمریکای شمالی شیوع دارد. مالاریا نیز در 95 کشور جهان دیده می شود و سال 2015 بالغ بر 3.2 میلیون نفر در نقاط مختلف جهان در معرض ابتلا به این بیماری قرار داشتند.
ایجاد تغییرات ژنتیکی در پشه عامل انتقال ویروس زیکا و تب دنگی در برزیل؛ تلاش دانشمندان آمریکایی برای ایجاد یک تغییر ژنتیکی در پشه انوفل، ناقل بیماری مالاریا که از انتقال انگل به نسل بعدی پشه پیشگیری و به ریشه کن کردن بیماری کمک می کند؛ تولید دارویی برای کشنده شدن خون انسان برای پشه ها توسط محققان کنیایی؛ از جمله تلاش های دانشمندان با هدف کاهش آمار مرگ و میر در جهان ناشی از بیماری های ناقل زا محسوب می شوند.
گزارش: معصومه سوهانی
منابع: PLOS ONE / telegraph / scmp / webmd / WHO
No tags for this post.