خانه‌هایی که برای کودکان امن نیست
در روزهای اخیر بحث خشونت خانگی و اعمال خشونت علیه کودکان در ایران در صدر اخبار داغ قرار داشته و خاطر بسیاری از هم‌وطنانمان در پی انتشار تصاویر و اخبار کودک‌آزاری، آزرده شده است. متأسفانه بر اساس گزارش‌های بین‌المللی این موضوع در سراسر جهان نیز مشاهده‌شده و بر اساس گزارشی که به‌تازگی توسط وب‌سایت مدیکال دیلی منتشرشده است، ۲۷ درصد از زنان و ۱۱ درصد از مردان آمریکائی تجربه خشونت خانگی را داشته و قربانی فضای ناامن درون خانه شده‌اند.
خشونت خانگی عبارت است از هر نوع اعمال خشونت فیزیکی، آسیب جنسی یا روانی که توسط یکی از اعضای خانواده و نزدیکان فرد و به‌ویژه کودکان رخ دهد. متأسفانه این معضل عموماً به شکل عادتی تکرارشونده و همیشگی است که میلیون‌ها کودک در سراسر جهان را تهدید می‌کند. این کودکان در محیطی زندگی می‌کنند که برای آن‌ها ناامن بوده و به‌طور مستمر یا متناوب از سوی یکی از نزدیکان خود که عموماً شامل پدر، مادر، برادر، خواهر یا ناپدری و نامادری است، تهدید می‌شوند.
این تجربیات عمدتاً شامل خشونت‌های فیزیکی و جنسی می‌شوند. بر اساس نتایج یک پژوهش دیگر نیز اعلام شد که در ایالات‌متحده امریکا، حدود پانزده میلیون و پانصد هزار کودک طی دستکم یک سال گذشته حداقل یک رویداد خشونت‌بار خانگی را تجربه کرده‌اند. متأسفانه این موضوع کمابیش در سراسر جهان نیز شیوع داشته و نگرانی‌های زیادی در مورد تأثیرات بلندمدت و کوتاه‌مدت خشونت خانگی به‌ویژه در دوران کودکی بر سلامت عمومی وجود دارد. مطالعات اخیر پژوهشگران دانشگاه Case Western Reserve نشان می‌دهد که خشونت‌های خانگی تنها بر روح و جسم کودکان تأثیر نداشته و این موضوع به‌طور گسترده‌ای بر اقتصاد جامعه نیز تأثیرات مخربی دارد. این گزارش با عنوان «بار مالی اقتصادی کودکان در معرض خشونت خانگی و نزدیکان در ایالات‌متحده » در مجله خشونت خانگی یا Journal of Family Violence منتشرشده است.
در تعریف عمومی، خشونت خانگی عبارت است از هر نوع اعمال خشونت فیزیکی، آسیب جنسی یا روانی که توسط یکی از اعضای خانواده و نزدیکان فرد و به‌ویژه کودکان رخ دهد. متأسفانه این معضل عموماً به شکل عادتی تکرارشونده و همیشگی است که میلیون‌ها کودک در سراسر جهان را تهدید می‌کند. این کودکان در محیطی زندگی می‌کنند که برای آن‌ها ناامن بوده و به‌طور مستمر یا متناوب از سوی یکی از نزدیکان خود که عموماً شامل پدر، مادر، برادر، خواهر یا ناپدری و نامادری است، تهدید می‌شوند. در این شرایط والدین فاقد مسئولیت به‌گونه‌ای عمل می‌کنند که کودک با انجام هر کار اشتباهی احساس می‌کند مستحق تنبیه و اعمال خشونت بوده و این شرایط موجب می‌شود وی در محیط خانه و سپس در جامعه احساس ناامنی کرده و در ایجاد ارتباط با جامعه، دوستان و مدرسه به مشکل برخورد کند.
این دسته از کودکان در محیطی مملو از ترس، اضطراب و تنش رشد کرده و خشونت‌های اعمال‌شده سبب بروز خسارات جبران‌ناپذیری به‌سلامت روانی کودک شده و حتی می‌تواند آسیب‌هایی برای تمام عمر را در پی داشته باشد. به‌طورمعمول آزارهای و خشونت‌های خانگی همراه با اعمال خشونت جسمی و ضرب و شتم و برخورد فیزیکی است. بر اساس مطالعات انجام‌شده مشخص شد که این برخوردهای فیزیکی معمولاً زمانی که کودک سعی در پیشگیری از آن کرده و یا به دفاع از خود برمی‌خیزد به‌مراتب شدیدتر شده و رشد کردن در چنین محیطی سبب می‌شود این کودکان دچار مشکلات روانی شده و واقعیت گریز شوند. از دیگر تأثیرات وجود خشونت خانگی بر کودکان می‌توان به مشکلات و اختلالات تغذیه، افت تحصیلی، پرخاشگری، میل به خودکشی و افسردگی اشاره کرد.
مگان . آر. هولمز (Megan R. Holmes) استادیار و مدیر سرمایه‌گذاری دانشکده علوم اجتماعی کاربردی جک، جوزف و مورتان مندل (the Jack, Joseph and Morton Mandel School of Applied Social Sciences) در این رابطه می‌گوید: «موضوع خشونت خانگی یک مشکل جدی در بهداشت اجتماعی محسوب شده و تنها تأثیر روانی در افراد نداشته و حتی می‌تواند بر اقتصاد جامعه نیز تأثیر داشته باشد.»
بر اساس مطالعات انجام‌شده مشخص شد در کشور آمریکا زمانی که یک فرد دارای تجربه خشونت خانگی در دوران کودکی به سن ۶۴ سالگی می‌رسد، به‌طور متوسط حدود پنجاه هزار دلار در طول زندگی خود برای حل این معضل هزینه کرده است.
این مطالعات نخستین تحقیقاتی است که در آن علاوه بر مشکلات روحی و روانی ناشی از بروز خشونت خانگی، به تأثیرات اقتصادی این معضل نیز پرداخته‌شده است. به‌هرحال متأسفانه شاهد این مسئله هستیم که محیط خانه که باید مأمنی برای کودکان باشد به دلیل سو رفتار یکی از نزدیکان، تبدیل به شکنجه‌گاهی برای کودک شده و جنایاتی خاموش در محیطی برای کودک رخ می‌دهد که وی قادر به پناه بردن به‌جای دیگری از آن نیست.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: medicaldaily
No tags for this post.
اطلاع رسانی این موضوع لازم است اما باید با دقت بیشتری صورت گیرد.