تأثیر باورهای سیاسی بر دنیای علم
مطالعات درباره چگونگی درک افراد از دانش محیط‌زیست و آب‌وهوا، یک تصویر ناامیدکننده را نشان می‌دهد که در آن ایدئولوژی و اعتقادات سیاسی می‌تواند به‌راحتی شواهد علمی را تحت تأثیر قرار داده و خنثی کند. این موضوع در حقیقت دیگر شامل مسائل علمی نشده و دستاویزی برای دسته‌بندی‌ها و اختلافات سیاسی و حزبی شده و در این میان آنچه موردتوجه قرار نمی‌گیرد، شرایط اقلیمی و آب‌وهوایی است. این‌گونه پژوهش‌ها معمولاً موجب ناخشنودی بسیاری از افراد شده و عموماً فضای کمی برای بررسی واقعیت علمی و شواهدی که پژوهشگران به دست می‌آورند، وجود دارد.
افرادی که به‌طورجدی علم را دنبال کرده و برای مدت‌زمانی طولانی با آن سروکار داشته و به موضوعات علمی علاقه‌مند هستند، به نتایج تحقیقات انجام‌شده از سوی مراکز معتبری مانند ناسا و IPCC در حوزه‌های مختلفی همچون تغییرات آب‌وهوایی و …اعتماد کرده و صرف‌نظر از باورهای سیاسی خود، نتایج این تحقیقات را می‌پذیرند.
در این مطالعات که به سرپرستی متئو موتا (Matthew Motta) از دانشگاه مینه سوتا انجام‌شده است، پژوهشگران تلاش می‌کنند به بررسی این مسئله بپردازند که چگونه اعتقادات و جهت‌گیری‌های سیاسی و اجتماعی افراد می‌تواند موجب نادیده گرفتن موارد بدیهی علمی از سوی آن‌ها شود.
موتا در این بررسی‌ها دریافت افرادی که به‌طورجدی علم را دنبال کرده و برای مدت‌زمانی طولانی با آن سروکار داشته و به موضوعات علمی علاقه‌مند هستند، به نتایج تحقیقات انجام‌شده از سوی مراکز معتبری مانند ناسا و IPCC در حوزه‌های مختلفی همچون تغییرات آب‌وهوایی و …اعتماد کرده و صرف‌نظر از باورهای سیاسی خود، نتایج این تحقیقات را می‌پذیرند.
اعتماد در حوزه علم
متئو موتا در تحقیقات خود از یک منبع منحصربه‌فرد بهره گرفت. وی از نتایج مطالعه انجام‌شده روی جوانان آمریکایی که از دهه ۱۹۸۰ شروع‌شده بود استفاده کرد. در این تحقیقات بیش از ۳۰۰۰ نفر از شهروندان ایالات‌متحده موردمطالعه قرارگرفته و در سال ۱۹۸۷، زمانی که شرکت‌کنندگان ۱۲ تا ۱۴ ساله بودند، این مطالعه برای سنجش توانایی‌های استدلال کمی از افراد (پروکسی برای شناخت توانایی علمی) و دانش علمی پایه استفاده کرد. در این تحقیقات همچنین از مشارکت‌کنندگان درباره علاقه‌مندی‌های مختلف آن‌ها در علوم نیز سؤال پرسیده شد.
به‌تازگی موتا در ادامه روند مطالعات خود،بررسی‌هایی انجام داده و طی آن از افراد فوق‌الذکر سؤال کرد که تا چه حد به اطلاعات منتشرشده از سوی مراکزی مانند ناسا، NOAA و پژوهش‌های دانشگاهی درزمینهٔ تغییرات آب‌وهوایی اعتماد دارند؟ نتایج این تحقیق حاکی از وجود سطح بالای اعتماد مخاطبان به یافته‌های علمی این مراکز بود. در مرحله بعد، موتا به بررسی ارتباط بین سطح معلومات و میزان علاقه‌مندی افراد به حوزه‌های علوم در سنین جوانی پرداخت. بر این اساس مشخص شد وجود اطلاعات علمی در سنین ۱۲ تا ۱۴ سال، ارتباط چندانی با سطح اعتماد افراد به نهادهای علمی نداشته و در سنین بالاتر، علاقه به علم با افزایش سطح معلومات و اعتماد به منابع اطلاعاتی به وجود می‌آید.
سطح علاقه‌مندی افراد به علم در طول سال‌ها به‌طور پیوسته در نظرسنجی‌ها پیگیری شده و این موضوع به موتا اجازه داد تا تأثیر این علاقه در اعتماد بر سازمان‌های علمی آب‌وهوا را برآورد کند. به‌طورکلی، این تأثیر بسیار زیاد بوده و مشاهدات انجام‌شده نشان‌دهنده افزایش ۱۵ درصدی اعتماد افراد به مراکز علمی بود. گفتنی است این موضوع به‌صورت متغیر درباره نهادهای علمی مختلف دیده‌شده و بسته به نوع سازمان، حدود یک‌سوم تا نیمی از این اعتماد به دلیل تأثیر مداوم علاقه به علم توسط افراد در سنین اولیه نوجوانی به وجود می‌آید.
کنجکاوی مهم‌تر از باورهای سیاسی است
در خاتمه گفتنی است در این مطالعات همچنین به بررسی باورهای سیاسی مردم ایالات‌متحده امریکا درزمینهٔ موضوعات علمی پرداخته‌شده و محققان دریافتند نوع نگرش سیاسی افراد که از کدام حزب یعنی جمهوری‌خواه یا دموکرات‌ها پیروی می‌کنند، بر باورپذیری آن‌ها نسبت به مسائل علمی تأثیر داشته و می‌تواند موجب پذیرش راحت‌تر یا مقاومت در برابر قبول کردن نتایج تحقیقات علمی دانشمندان در موضوعات خاص و به‌طور ویژه حوزه تغییرات آب‌وهوایی شود. این مسئله در حالی است که موضوعات علمی باید فارغ از گرایش‌های سیاسی و اجتماعی و صرفاً از دید علمی مدنظر قرار داده شوند.
ترجمه: احسان محمدحسینی
منبع: arstechnica
No tags for this post.
کاش این دوتا (علم و سیاست) هیچوقت با هم قاطی نشن