ژاپن در دیپلماسی علم منزوی است

همکاری های بین المللی ژاپن در حوزه های مختلف علم و فناوری درحال افزایش است، اما این همکاری ها به گونه ای نیست که بتواند پژوهشگران این کشور را در مدار پژوهشگران بین المللی قرار دهد و به نوعی، این کشور درگیر انزوای علمی است.

رجیب شاو (Rajib Shaw)، پژوهشگر مدیریت بحران، استاد دانشگاه Keio و مدیر گروه مشاوره فناوری در دفتر کاهش خطر بحران سازمان ملل متحد (در ژاپن) حدود 25 سال قبل برای ادامه تحصیل به ژاپن آمد و طی این مدت، شاهد تلاش های این کشور برای تقویت ارتباطات جهانی بوده است. وی معتقد است، بسیاری از طرح های جدید برای توسعه همکاری های بین المللی، نسخه های بازآرایی شده از طرح های قدیمی است.

شاو که سرپرست پروژه مشترک بنگلادش – ژاپن برای بررسی خطر سیل در بنگلادش است، تأکید کرد: پژوهشگران ژاپنی اشتیاق کافی برای انتشار نتایج تحقیقات خود به زبان انگلیسی و ارائه این پژوهش ها در کنفرانس های بین المللی ندارند.

پژوهشگران ژاپنی اشتیاق کافی برای انتشار نتایج تحقیقات خود به زبان انگلیسی و ارائه این پژوهش ها در کنفرانس های بین المللی ندارند.

داده های نیچر ایندکس نشان می دهد، پیشرفت های خوبی در زمینه توسعه همکاری های علمی و فناوری از سوی دولت صورت گرفته است. حدود نیمی از مقاله های منتشر شده از سوی پژوهشگران ژاپنی دارای همکار نویسنده بین المللی هستند؛ البته این آمار در کشورهای انگلیس و آلمان حدود سه چهارم (75 درصد) است. 

تعداد مشارکت های بین المللی با حضور پژوهشگران ژاپنی از 20106 مورد در سال 2012 به 33439 مورد در 2017 افزایش یافت که افزایش 65 درصدی را نشان می دهد.

آمریکا اصلی ترین همکار ژاپن در زمینه تهیه مقالات علمی معتبر محسوب می شود. به عنوان مثال، در سال 2013 محققان مرکز ژنتیک مدارهای عصبی موسسه فناوری ماساچوست (MIT) آمریکا – RIKEN ژاپن، مقاله ای را در مورد دستکاری سلول ها در هیپوکامپ موش در مجله ساینس و به تازگی، مقاله معتبری را در نیچر در زمینه افسردگی و بیماری آلزایمر منتشر کردند.

براساس داده های نیچر ایندکس، همکاری پژوهشگران ژاپنی با چین 41 درصد افزایش یافته است و این کشور (چین)، پس از آلمان به سومین همکار علمی ژاپن تبدیل شده است. تحقیقات مشترک ژاپن – چین بیشتر در حوزه سرطان، هپاتیت B و C است.

مانع اصلی گسترش همکاری های علمی ژاپن با جامعه جهانی

واضح ترین مانع بر سر راه گسترش همکاری های بین المللی ژاپن در حوزه های مختلف علم و فناوری، مشکل زبان است. بسیاری از نسل قدیمی محققان و پژوهشگران ژاپنی به زبان انگلیسی تسلط ندارند؛ این درحالی است که نسل جدید پژوهشگران از مهارت های زبان انگلیسی بهتری برخوردار هستند.  

حضور بیشتر پژوهشگران ژاپنی در کنفرانس های بین المللی، ارائه نتایج تحقیقات به زبان انگلیسی و مشارکت در پروژه های بین المللی به تغییر این شرایط کمک شایانی کرده است. همچنین، ارائه گرنت های تحقیقاتی محدود برای تحقیقات دوجانبه یا بین المللی، یکی از مشکلات پژوهشگران ژاپنی است.

 

مترجم: معصومه سوهانی

No tags for this post.