شما تنها نیستید
هر چه تعداد افراد تنها بالا می‌رود، بیشتر به این موضوع پی می‌بریم که این موضوع تا چه اندازه می‌تواند مخرب و خطرناک باشد و به دنبال آن هستیم تا راهی برای از بین بردن آن کنیم. مجله FOCUS در جدیدترین شماره خود (مارس 2018) به این موضوع پرداخته است.
امروزه، جوامع بیش از هر زمانی از هم جدا و گسیخته شده‌اند اما تنها چیزی که آنها را کنار هم نگه می‌دارد، تنهایی است. دانشمندان، پزشکان، فعالان مراکز خیریه و سیاستمداران و غیره، همگی بر این باورند که تنهایی به مشکلی بزرگ برای همه افراد تبدیل شده است. گزارشی که محققان انگلیسی سال گذشته منتشر کرده‌اند حاکی از حجم بالای تنهایی در میان مردم انگلیس است. حدود یک چهارم والدینی که توسط یکی از مراکز خیریه مورد مطالعه قرار گرفتند، اعلام کردند که همیشه یا اغلب اوقات تنها هستند.
یک سوم از افراد 75 سال به بالا معتقدند که احساس تنهایی که در وجود آنهاست خارج از کنترل است. محققان طی تحقیقی یک ساله اعلام کردند که بیش از 4 هزار کودک که نهایت 6 سال داشتند، به نوعی ابراز تنهایی می‌کردند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که 9 میلیون فرد بالغ در انگلیس از تنهایی مزمن رنج می‌برند به حدی که اگر تمام مبتلایان افسردگی را در یک شهر جمع کنیم، از لندن بزرگ‌تر می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که تجربه تنهایی مزمن به اندازه کشیدن روزانه 15 نخ سیگار، برای سلامتی بدن مضر است. این مسئله با افزایش احتمال خطر بروز بیماری قلبی و عروقی و سکته قلبی در ارتباط است. اما چگونه یک تجربه عاطفی می‌تواند برای سلامت جسمی انسان مضر باشد.
تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد افرادی که تنهایی مزمن را تجربه می‌کنند، تغییری در برنامه‌ریزی مولکولی سلول‌های ایمنی می‌شود. این سلول‌ها به جای مبارزه با ویروس‌ها، با عفونت‌های باکتریایی مبارزه می‌کنند که در نتیجه بروز جراحت و زخم‌ها ایجاد می‌شوند. این حالت در درازمدت باعث ایجاد التهاب شدید می‌شود که سرطان، حملات قلبی، آلزایمر و افسردگی را به دنبال دارد. از این بین، افسردگی از همه خطرناک‌تر است.
واکنش بدن به تنهایی روی مغز تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود انسان بیشتر احساس جدا بودن از دیگران و تنهایی کند. زمانی که این سیگنال‌های التهابی به مغز می‌رسند، جنبه‌های خاصی از عملکرد آن مانند انگیزه‌های اجتماعی تغییر می‌کند و قدرت دفاعی بدن را بالا می‌برد. محققان در مطالعه اسکن‌های مغزی گرفته شده از شرکت‌کنندگان دریافتند که افراد تنها در مقایسه با افرادی که احساس تنهایی نمی‌کنند، سریع‌تر به تهدیدهای اجتماعی و انواع خطرها واکنش نشان می‌دهند. این مسئله توضیح می‌دهد که چرا بعضی افراد در سنگر تنهایی خود قرار می‌گیرند.
وقتی احساس تنهایی می‌کنیم، تعاملات اجتماعی شبیه تجربه‌ای هشداردهنده می‌شود که ما را نسبت به تهدیدهای بالقوه هوشیار نگه می‌دارد و همین، ما را در ارتباط با دیگران مشکوک‌تر می‌کند که در نهایت موجب تنهایی ما می‌شود. ما زمانی که خوابیم هم تنها هستیم. تحقیق دانشمندان کالج سلطنتی لندن روی 2 هزار جوان بالغ نشان می‌دهد که افرادی که بیشتر احساس تنهایی می‌کنند، نسبت به کسانی که کم‌تر احساس تنهایی می‌کنند، کیفیت خواب بدتری دارند و 24 درصد بیشتر در طول روز دچار مشکل تمرکز می‌شوند.
تنهایی در طول عمر
مطالعات حاکی از آن است که در طول عمر دو مرحله اوج تنهایی داریم: یکی در دوران جوانی و یکی در دوران سالمندی. در حالی که عوامل بروز تنهایی در اواخر عمر ممکن است مشهود باشد، برخی محققان بر این باورند در حالی که داشتن شبکه اجتماعی با دیگران که معمولا با بازنشستگی، عزاداری و مشکلات حرکتی، تنهایی در نوجوانی به دلایل مختلف بروز می‌کند. تنهایی مزمن در جوانان بیشتر زمانی رخ می‌دهد که از سوی هم‌سالان خود ارزشمند تلقی نمی‌شوند. تنهایی در برهه‌های گذر در زندگی بیشتر اتفاق می‌افتد، زمانی که دانشجو، پدر یا مادر، بازنشسته یا بیوه می‌شویم.
زمانی که افراد احساس تنهایی می‌کنند، اطراف خود را محیط ناایمن‌تر و تهدیدآمیزتری تلقی می‌کنند به طوری که خواب را برای آنها دشوارتر می‌کند. به نظر می‌رسد این درک از تهدید و خطر در محیط اطراف کسانی که در عمر خود با تهدیدهای عینی مانند قربانی خشونت بودن، مواجه می‌شوند، شدیدتر است.
این یافته‌ها با تئوری تحول تنهایی همخوانی دارد. این تئوری بدین معناست که انسان‌ها موجوداتی اجتماعی و اجداد ما هستند که برای دستیابی به موفقیت‌های بیشتر به در کنار هم بودن نیاز دارند. درست مانند گرسنگی که نوعی زنگ هشدار برای اعلام نیاز به خوردن است، شما را بار دیگر به سایر افراد متصل می‌کند. تنهایی نوعی گرسنگی اجتماعی است و مانند پیامی عمل می‌کند که از نیاز به تغذیه برده‌های اجتماعی می‌گوید.
با وجود مطالعاتی که محققان انجام داده‌اند، هنوز وجوه ناشناخته‌ای از مقوله تنهایی باقی مانده است، به ویژه زمانی که بحث به سلامت روانی مربوط می‌شود، این ناشناختگی بیشتر به چشم می‌خورد. شواهد قطعی مبنی بر ارتباط بین افسردگی و تنهایی وجود دارد؛ تنها بودن، فرد را بیشتر مستعد ابتلا به افسردگی می‌کند و فرد با ابتلا به افسردگی، تنهایی را بیشتر تجربه می‌کند.
برای دسترسی به جدیدترین شماره مجله Focus فایل پیوست را ملاحظه فرمائید.
مترجم: ندا اظهری
No tags for this post.
