اولویت های پژوهشی صنعت نساجی پرداختن به پژوهش های تقاضامحور است

سیناپرس: دکتر علی اکبر مرآتی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، اولویت های اصلی پژوهش در رشته مهندسی نساجی را پرداختن به پژوهش های کاربردی دانست و گفت: منظور از پژوهش های کاربردی پژوهش هایی است که به درد صنعت بخورد و کاربردهای اقتصادی کلان داشته باشد. این نوع پژوهش ها معمولا یک طرفش صنعت است و یک طرفش دانشگاه و بدون ارتباط بین این دو امکان اجرایش کم است.

مرآتی افزود: پژوهش هایی که معمولا در دانشگاه ها انجام می شود تقاضامحور نیست در حالی که اولویت های پژوهشی ما پژوهش های تقاضامحور است که به اینها پژوهش های کاربردی می گوییم. مثلا یک شرکت تولیدی به مشکلی برخورد کرده و برای حل مشکلش نمی تواند از کارشناسانش استفاده کند یا توان آنها کافی نیست، در این حالت به سراغ دانشگاه ها می آید تا با انجام پژوهش این مشکل را برطرف کنند. در واقع پژوهش های کاربردی، پژوهش هایی هستند که بعد از انجام آن، ارتقای کیفیت، ارتقای بهره وری و تولید محصول جدید اتفاق بیفتد.

رییس پژوهشکده مواد و فناوری های پیشرفته نساجی خاطرنشان کرد: بعضی محصولات در بازار وجود دارد که می توانیم کیفیت آنها را ارتقا دهیم. مثل تولید پارچه های ضدآب و ضد آتش که بعضی از مصارف آن خانگی و بعضی مصارف صنعتی است. آنهایی که مصرف صنعتی دارد معمولا در پژوهش های صنعتی کمتر به آن توجه شده و در این حوزه اولویت بیشتری برای پژوهش وجود دارد. آنتی باکتری کردن، تولید محصولاتی که دوام بیشتری دارند، تولید محصولاتی که از نظر بهداشتی با بدن سازگاری بیشتری دارد و این گونه تحقیقات از دیگر زمینه های مطرح در پژوهش های کاربردی نساجی است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا به نظر شما پژوهش های دانشگاهی ما جنبه کاربردی دارد؟ گفت: نه چندان! حداقل می توان گفت بیش از 70 درصد پژوهش های دانشگاهی ما عرضه محور است و کمتر از 10 درصد آن تقاضامحور است. در مورد پژوهش های عرضه محور، دانشجویان و استادان توجه ندارند که این پژوهش ها چه زمان جنبه کاربردی پیدا خواهند کرد البته ممکن است بعدا کاربردی شود. حتی ممکن است که این پژوهش در داخل کاربردی نداشته باشد و در خارج از کشور زودتر از نتایج آنها استفاده کنند چون بسیاری از آنها به صورت مقاله به کنفرانس های بین المللی ارایه می شود.

مرآتی در ادامه افزود: بعضی از صنایع برای کشور جنبه استراتژیک دارد. با توجه به سیاست های فعلی نظام که اقتصاد مقاومتی را مورد توجه قرار داده که در هر زمینه ای بتوانیم با تحریم ها مقابله کنیم، ممکن است پژوهش در بعضی زمینه ها به صرفه اقتصادی نباشد اما سیاست های کلی نظام اقتضا می کند که به آنها پرداخته شود. مثلا تولید الیاف یا منسوجاتی که به درد صنایع نظامی یا هسته ای می خورد و در شرایط غیرتحریم می توان اینها را با قیمت کمتر از خارج وارد کرد اما در شرایط تحریم می بایست نسبت به تولید آنها اقدام کنیم. همین طور در مورد لباس فضانوردان که ممکن است برای 4 یا 5 سال آینده به آن نیاز پیدا کنیم اما اگر در شرایط تحریم باشیم شاید حتی چین و روسیه هم این لباس ها را به ما ندهند. پس لازم است از هم اکنون در زمینه این لباس ها پژوهش کنیم تا نیاز کشور در 4 یا 5 سال آینده مرتفع شود.          

No tags for this post.