باید از میدان بازی‌های انفرادی در اقتصاد خارج شد
وزیر اقتصاد و دارایی در دیدار با جمعی از اساتید و پژوهشگران اقتصاد اسلامی که با دعوت ستاد هماهنگی حوزه علمیه و وزارت امور اقتصادی و دارایی و با میزبانی دانشگاه قم صورت گرفت با تاکید براینکه باید از یک بازی انفرادی معرفتی به یک بازی‌سازی جمعی عبور کنیم، گفت: اگر می‌خواهیم که سیاست‌گذار کشور به یافته‌ی پژوهشگر اعتنا کند و نتواند از آن تغافل کند، باید آن سنت نظری آنقدر اثرگذاری خود را در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور قوی کرده باشد که سیاست گذار ناچار از این سنت و نظریه تمکین کند.
به گزارش سینا پرس به نقل از واحد خبر روابط عمومی دانشگاه قم سید احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد و دارایی در نشست با جمعی از اقتصاددانان اسلامی که در دانشگاه قم برگزار شد، عنوان کرد: عملی شدن اقتصاد اسلامی در یک اقتصاد محصول یک فضای سیاست گذاری است و اساسا محصول یک حرکت انفرادی نیست، همانطور که در یک بازی جمعی حرکت هر فرد زیر نظر است و هرکدام از افراد در بازی گروهی خود می‌توانند یک حرکتی انجام دهند که باعث شود افراد دیگر بازی خود را تغییر دهند، در اقتصاد نیز شبیه همین میدان بازی وجود دارد.
وی افزود: سیاست‌گذاری، میدان بازی مجموعه‌ای از بازیگران حوزه نظری با مجموعه‌ای از بازیگران سیاسی و بازیگران منتفعین اقتصادی است، البته این سوای در نظرگرفتن نقش عنصر خارجی در اقتصاد است.
وزیر اقتصاد و دارایی خطاب به فعالان اقتصادی تصریح کرد: درخواست ما این است که از آن بازی انفرادی در عرصه اقتصاد خارج شوید، جمهوری اسلامی ایران زمینه و فرصتی مناسبی را برای نظام معرفتی و پژوهشی در کشور ایجاد کرده است.
خاندوزی گفت: باید از یک بازی انفرادی معرفتی به یک بازی‌سازی جمعی سیاسی در عرصه‌ی افکار عمومی جامعه و سیاست‌ورزان جامعه و یک بازی جمعی منتفعین اقتصادی عبور کنیم.
وزیر اقتصاد و دارایی بیان کرد: این عبور از یک محصول معرفتی می‌تواند در عرصه حوزه و دانشگاه راجع به آن بحث شود و بزرگترین نظریه فلسفی ۴۰۰ سال آینده را متولد کرد که اساسا با نوع بازی سیاست‌گذارانه اولا در همان لایه تیم معرفتی از حرکت انفرادی به سمت یک حرکت تیمی عبور و ثانیا این مسئله به یک سنت نظری و یا حداقل به یک جریان نظری تبدیل شود.
وی خطاب به فعالین اقتصادی تاکید کرد: گام دوم در این مسئله این است که تصمیم گیرندگان عرصه سیاسی، افکار عمومی جامعه را نسبت به آن حساس و متوجه کنند، گام سوم نیز این است که برای آن محصول معرفتی که به یک جریان شناختی و پژوهشی تبدیل شده است، بتوانیم ذی نفعان اقتصادی را در یارگیری اجتماعی همسو، نزدیک و یا همصدای خود کنیم.
وی خاطرنشان کرد: اگر می‌خواهیم که سیاست‌گذار کشور به یافته‌ی پژوهشگر اعتنا کند و نتواند از آن تغافل کند، باید آن سنت نظری آنقدر اثرگذاری خود را در عرصه سیاسی و اجتماعی کشور قوی کرده باشد که سیاست گذار حتی اگر نخواهد ناچار از این سنت و نظریه تمکین کند.
خاندوزی در پایان بیان کرد: این حرکت جمعی در حوزه سیاسی، اجتماعی، معرفتی و در نهایت حوزه ذی‌نفعان اجتماعی هرطور شده باید شکل بگیرد
