تغذیه درمانی در سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال شایع غدد درون ریز در زنان سنین باروری است. این بیماری با مشکلات تولیدمثلی مانند آمنوره یا سایر بی نظمی های قاعدگی، عدم تخمک گذاری، بزرگ شدن تخمدان ها با کیست های متعدد و ناباروری مشخص می شود. علائم عمومی تر عبارتند از: مقاومت به انسولین، آکنه، هیرسوتیسم (توزیع بیش از حد یا غیر طبیعی رشد مو)، افزایش وزن و مواردی از این قبیل.

در ادامه به تعدادی از اصلاحات و مداخلات تغذیه ای مورد نیاز در این سندروم اشاره می شود:

پیشگیری از افزایش وزن و دستیابی به وزن متعادل به کمک تعدیل انرژی دریافتی و افزایش فعالیت بدنی: حتی کاهش دو و سه دهم تا چهار و نیم کیلوگرم از وزن بدن ممکن است علائم بیماری را کاهش دهد.

رژیم های کم کالری به طور قابل توجهی سطح آندروژن ها را کاهش می دهد. دریافت وعده های غذایی کوچکتر به میزان پنج تا شش وعده غذایی کوچک در روز.

کاهش مصرف کربوهیدرات های تصفیه شده مثل شیرینی ها، شکر افزوده، آرد سفید، نان سفید و برنج سفید.

خودداری از رژیم های پر کربوهیدرات که سبب ترشح اضافی انسولین می شود.

مصرف غذاهای پر فیبر (افزایش مصرف فیبر به 20 تا 35 گرم در روز از گردو، بادام و سایر مغزها، دانه ها، غلات کامل، سبزی ها و مصرف کافی میوه ها) توصیه به استفاده از منابع اسیدهای چرب امگا 3 (مثل ماهی، گردو و بذر کتان) برای بهبود حساسیت به انسولین.

اطمینان از وضعیت مطلوب ویتامین D

مهسا مؤذن

دکترای تخصصی تغذیه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز