نوآوری کارآفرین جوان لرستانی در حوزه دکوراسیون

به گزارش سیناپرس از روابط عمومی پارک علم و فناوری لرستان  سعید پارسا با هدف اشتغال و کارآفرینی قدم در مسیری می‌گذارد که امروز حاصل آن ایجاد اشتغال برای ده نفر است، او البته هدف اشتغال ۱۰۰ نفری را در سر می‌پروراند.

او که ۳۵ سال سن دارد و اهل بروجرد است به واسطه بازدید از یک نمایشگاه وارد عرصه دکوراسیون می‌شود و پس از ثبت اختراع اقدام به تجاری سازی آن می‌کند.

پارسا کارشناس ارشد مکانیک و مدیر عامل شرکت رامان فوم است، او سراغ تولید محصولی رفته که شاید در ابتدا ارتباط چندانی با رشته ‌تحصیلی‌اش ندارد، اما همین رشته در بخشی از کار به کمکش می‌آید.

او می‌گوید: از همان ابتدا به فکر این نبودم که صرفا کار اداری و یا پشت میز نشینی را انتخاب کنم، بلکه نیتم این بود که با استفاده از تخصص و رشته‌ی که داشتم گره‌ی از اشتغال استان باز کنم.

پارسا می‌گوید: اگر صد بار به عقب برگردم باز این مسیر را انتخاب می‌کنم چرا که سفره‌ پهن شده و چندین نفر در کنار آن امرار معاش می‌کنند و من از این بابت خوشحالم.

سعید پارسا جوان خلاق و نوآور بروجردی است که به واسطه بازدید از یک نمایشگاه وارد عرصه دکوراسیون می‌شود و پس از ثبت اختراعی که مشابه داخلی و خارجی ندارد اقدام به تجاری سازی آن می‌کند.

با این جوان خلاق که مدیر عامل شرکت دانش بنیان رامان فوم جوان خلاق و نو آور بروجردی گپ و گفتی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

چطور شد به سمت کارآفرینی رفتید؟

با توجه به اشتغال استان به فکر این بودم که مانند دیگران رفتار نکنم یعنی صرفا دنبال کار اداری و یا پشت میزنشینی نبودم.

سال ۹۲ یا ۹۳ بود که در نمایشگاهی در تهران به عنوان بازدید کننده شرکت کردم آنجا با محصولی به عنوان فوم آشنا شدم که در ماکت سازی، دکورسازی ادارات و المان‌های شهری کاربرد داشت همان جا ایده ساخت یک محصول متفاوت به ذهنم رسید.

 رشته شما مکانیک بود و ارتباط چندانی با بحث دکوراسیون نداشت؟

بله به ظاهر ارتباط نداشت اما برای ساخت دستگاه cnc همین رشته مکانیک واقعا به کار آمد.

یک سال و نیم بعد از بازدید از نمایشگاه تهران به دنبال عملیاتی کردن ایده‌ام رفتم یعنی برای ساخت دستگاه از افراد مختلفی کمک گرفتم و به شهرهای مختلفی رفتم.

برای ساخت اجزا این دستگاه به هر دری زدم شاید به اندازه موهای سرم زجر کشیدم تا بتوانم این فناوری را وارد استان کنم.

شما در واقع دنبال ساخت چه محصولی بودید؟ تفاوت کار شما با دکوراتیوکاران دیگر در چه بود؟

من با ساخت دستگاه cnc دنبال نوآوری در دکوراسیون بودم.

دکوراتیوکاران سنتی که در این زمینه کار می‌کنند از دست و ابزار استفاده می‌کنند و تا حد زیادی سلیقه و تجربه آنها در طراحی و ساخت دکوراسیون متفاوت است اما سیستم ما اینطور نیست.

ما با نرم افزار اتوکد طرح را طراحی می‌کنیم کارفرما آن را می‌بینید وقتی موافقت خود را اعلام کردم خروجی کار را تحویل می‌دهیم یعنی اینجا سلیقه و نظر شخصی من حذف می‌شود.

مزایای محصول شما با به اصطلاح محصولی که سنتی تولید می‌شود چیست؟

اول اینکه دست دخالتی و ندارد نقشه‌ی که توسط دستگاه‌های کامپیوتری طراحی می‌شود خطا ندارد، موضوع دیگر سرعت بالای ساخت و نصب آن است، کاهش قیمت تمام شده محصول هم از دیگر مزایایی است که می‌توان مطرح کرد.

در واقع قیمت محصولی که ما تولید می‌کنیم ۴۰ درصد از محصول سایر رقبا پایین تر است.

محصول شما به عنوان اختراع ثبت شده است؟ در مورد اختراعتان بیشتر بگویید.

همانطور که گفتم سال‌ها روی محصول کار کردیم تا اینکه سال ۹۸ محصول را به دانشگاه علم و صنعت معرفی کردیم.

حدود یک سال و نیم زمان برد تا موفق به ثبت اختراع دکوراسیون با فوم پلی استایرن اکسترود در این دانشگاه شویم.

ما توانستیم ۹۵ درصد مشکلات سازه‌های قبلی را حل کنیم، سازه‌های قبلی در زلزله ریزش دارد اما محصول مال ما خیر، نکته دیگر سرعت بالا و سبک سازی سازه است که یک دهم پنل‌های در بازار است در واقع ضریب ایمنی مهندسی سازه‌های ما ۲۰ است.

محصول ضد آب و رطوبت است به ویژه برای نقاط شرجی جنوبی و شمالی مناسب است و کاربرد دارد، ما از قوی ترین عایق‌هایی که در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، در ساخت محصول استفاده می‌کنیم.

محصول شما مشابه داخلی و خارجی دارد؟

خیر اختراع ما طبقه بین المللی دارد و مشابه داخلی و خارجی ندارد.

سرمایه شما برای شروع کار چقدر بود؟

سال ۹۳ که سراغ دستگاه cnc رفتم با ۱۴ میلیون شروع کردم اما سال ۹۷ که برای تجاری سازی محصول و تامین فضای مورد نیاز پارک علم و فناوری حمایت زیادی را از ما انجام داد.

یعنی ارگانی که به شما کمک کرد پارک علم و فناوری بود؟

بله هم تسهیلاتی برای تجاری سازی و ورود به ما پرداخت کرد هم یکی از فضاهای کمیته امداد که ۵ سال بدون استفاده رها شده بود در اختیار ما قرار داد.

خوشبختانه محصولات ما در بازار حرف برای گفتن دارد و می‌توانم بگویم به لحاظ بازار مشکلی نداریم و حتی در خارج از کشور هم سفارش‌هایی داشته‌ایم.

اما از استان انتظار داریم در معرفی محصول و متقاعد کردن ادارات در استفاده از محصولات ما ورود کند، البته خوشبختانه و به لطف خداوند بازار ما آنقدر رونق دارد که افرادی که با ما مشغول کار هستند بیکار نباشند.

کاربرد محصولات تولیدی شما بیشتر کجاست؟

صدا و سیما، ادارات، منازل مسکونی و مسکن ملی.

 من یک محصول دیگری هم با عنوان دیوارهای فوق سبک رامان فوم تولید کردم که در مسکن ملی می‌تواند کاربرد زیادی داشته باشد.

 این محصول به حفظ و ذخیره انرژی کمک می‌کند، با توجه به اینکه انقلاب صنعتی چهارم در مورد حفظ انرژی است این محصول کمک زیادی به حفظ انرژی می‌کند.

دیوارهای فوق سبک رامان فوم ۶۰ درصد حافظ انرژی هستند، به عنوان نمونه در یک فضای ۴۰ متری در حالت عادی و با استفاده از مصالح سنتی ۴۰ پره رادیاتور برای گرم کردن نیاز است اما با استفاده از دیوارهای فوق سبک رامان فوم تنها ۱۲ پره رادیاتور نیاز است.

به فکر توسعه فضا و مشغول کردن افراد بیشتری بوده‌اید؟

بله در حال حاضر ده نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم با ما کار می‌کنند، اما همانطور که گفتم دغدغه من از ابتدا اشتغال‌زایی بود، بنابراین هدف‌گذاری من اشتغال حداقل صد نفر دیگر است چون دلم می‌خواهد برای مردم استان کاری کرده باشم.

راضی هستید از اینکه این مسیر را انتخاب کرده‌اید؟

بله، چرا که نه. وقتی سفره‌ای پهن شده و چندین نفر سر آن سفره لقمه‌ی نان می‌خورند چرا راضی نباشم. اگر صد بار به عقب برگردم باز این مسیر را انتخاب می‌کنم چون هدف من اشتغال بوده و هست.

گفتید سود آوری، بله سود داشته است وقتی یک واحد روز به روز توسعه پیدا می‌کند و از یک نفر اشتغال به ده نفر می‌رسد قطعا سود آوری داشته است.

روز اولی که کار را شروع کردم به اشتغال زایی، آرندی محصول و توسعه شرکت فکر می‌کردم در حال حاضر هم هر چند ماه یک بار یک محصول جدید را برای جلب رضایت مشتری تولید می‌کنیم.

پیش آمده خسته شوید؟

قطعا گاهی فشار کار زیاد بوده گفتم تمام موهای من سر این پروژه سفید شده اما این خستگی باعث نشده من پا پس بکشم چون به هدفم ایمان داشتم، وقتی به این فکر میکنم بابت کاری که من شروع کردم چندین خانواده مشغول هستند تمام خستگی از تنم بیرون می‌رود.

اگر بخواهید در یک جمله علت موفقیت خود را بیان کنید…؟

راستش را بخواهید تلاش تلاش تلاش. البته که لطف خدا شامل حال من شده است اما واقعیت این است که اگر تلاش نباشد کاری از پیش نمی‌رود، من شب و روز نداشتم برای این کار.

 روز اول که شروع کردم گفتم خدا یا به امید تو و بعد با تلاش کار را ادامه دادم.

صحبت پایانی اگر دارید؟

 خیلی دلم می‌خواهد این جمله را بگویم، قرار نیست اگر کسی در استان به نام و نوایی رسید بار خودش را ببندد و برود پس تکلیف ما در مقابل مردم چه می‌شود.

هر کس با توجه‌ به ظرفیت مادی و معنوی که دارد نسبت به این مردم وظیفه دارد، یکی با فکرش دیگری با پولش و یکی دیگر با فضایی که در اختیار دارد می‌تواند به اشتغال‌زایی جوانان این استان کمک کند نباید شانه خالی کنم و به هر بهانه از استان یا کشور خارج شویم.

آمار و مستندات نشان می‌دهد که بنگاه‌های خرد در اشتغال‌زایی موفق تر بوده‌اند پس باید حمایت دولت از این بنگاه‌ها بیشتر باشد.