لزوم مشارکت همه جانبه مردم در اجرای برنامه توسعه

معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: برنامه توسعه باید مشارکت همه جانبه مردم را به همراه داشته باشد و تا واگرایی‌ها در حاکمیت و قوای آن به هم گرایی تبدیل نشود، تا پالایش عرصه ای غیرحاکمیتی از ساختار دولت و مالیه آن خارج و ساختار دولت و پیکر بزرگ و پرهزینه، نا کارآمد و غیر اثربخش آن نوسازی و بازسازی نشود، از توسعه نمی توان سخن گفت.

به گزارش سینا پرس فارس، دکتر حسن جولایی معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز، امروز 30 مهرماه در سمینار «سلامت براي همه در گروي يكپارچگي نظام سلامت»، به مروری تحلیلی بر بیش از 70 سال برنامه ریزی در ایران پرداخت.

او با اشاره به نگارش اولین برنامه توسعه در ایران در سال 1327 و ضمن تشریح برنامه های تدوین شده در قبل و بعد از انقلاب، وضعیت دولت‌ها در اجرای برنامه‌های توسعه کشور را مورد توجه قرار داد و گفت: در ۱۰۰ سال گذشته حاکمیت‌ها و دولت‌ها نشان دادند که بدون نفت نمی‌توانند برنامه‌های نوشته شده را اجرایی کنند. همچنین برنامه‌های توسعه بین تعویض دو دولت است از این‌رو دولت بعدی ممکن است برنامه دولت قبل را قبول نداشته باشد بنابراین برنامه‌های توسعه ناقص بر زمین می‌ماند..

رئیس پژوهشکده سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه کم توجهی به سهم مشارکت اجتماعی باید رفع شود، تاکید کرد: کشورهایی توانسته‌اند توسعه خوبی داشتند که نظام کارشناسی دیوانی به نظام قدرت در حاکمیت خط مشی می‌دادند و در ایران برنامه‌های توسعه بیشتر سخت‌افزاری بودند و تمام تمرکز بر عوامل اقتصادی، توسعه راه‌ها و… بود.

معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت با بیان اینکه برنامه‌های توسعه باید بتوانند فرآیند نظام سنتی و ایستا را به نظام پویا و نهادمند تبدیل کند، گفت: بیشتر از توجه به امکانات و ظرفیت‌های فیزیکی باید به جنبه‌های نرم‌افزاری پرداخت تا بتوان تمامی جنبه‌های مردم را پس از توانمندی، به گذاره‌های شهروندی هدایت کرد. سازمان برنامه که باید به مثابه مغز نظام حکمرانی پی‌ریزی می‌شد و نقش بنیادینی در شکل‌گیری مدار بازار، دولت و نهاد مدنی می‌داشت اما طی ۷۰ سال گذشته بیش از هر نهاد دیگری فراز و نشیب داشته است.

جولایی در بخشی دیگر از سخنان خود به برخی از رتبه های ایران در سطح جهانی اشاره و اضافه کرد: در سال ۲۰۱۵ پوشش همگانی سلامت در ایران، ۷۵ درصد بوده که پوشش برخی از کشورهای منطقه از ایران بیشتر است. همچنین طبق آمارها در تراکم پزشک و ماموگرافی وضعیت کشورمان مناسب نیست.

این دکترای سیاست گذاری سلامت در پایان سخنان خود با اشاره به نظر علمی دانشگاه هاروارد در مشارکت برای نگارش برنامه توسعه سوم در زمان قبل از انقلاب، گفت: تا زمانی که از راه فعالیت‌های سوداگرانه و ربا خوارانه درآمد سرشار به دست آید، کسی زحمت و مرارت و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در تولید را تحمل نخواهد کرد.