در مطالعه ای جدید بررسی شد
بزرگ‌ترین چالش‌های پرستاران،مراقبت از بیماران مرگ مغزی است

مراقبت صحیح از بیمارانی که دچار مرگ مغزی شده اند و اعضای آن ها قرار است به بیماران دیگر اهدا شود از اهمیت و حساسیت پزشکی خاصی برخوردار است. محققان کشور در این رابطه تحقیقی را انجام داده و نکاتی را گوشزد کرده اند.

به گزارش سیناپرس، مراقبت از بیماران مرگ مغزی، بسیار پیچیده و پراسترس است و به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پرستاری در بخش مراقبت ویژه، محسوب می‌شود. اهمیت این مسئله به حدی است که باعث شده است از ابعاد و زوایای مختلف، مورد توجه محققین در سرتاسر دنیا قرار گیرد.

مطابق آمارها یکی از عمده‌ترین علل مرگ مغزی در ایران، حوادث رانندگی است؛ به‌طوری‌ که از هر ده تصادف یک مورد منجر به مرگ می‌شود و از هر صد مورد مرگ، یک مورد مرگ مغزی است. در ایران نسبت به سایر کشورها، بیشترین آمار مرگ مغزی دیده می‌شود و با توجه به آمارهای بالای مرگ مغزی، پرستاران در بخش‌های مراقبت ویژه بیشترین تجربه مواجهه با مراقبت از بیماران مرگ مغزی را دارند.

به گفته محققان، با توجه به این موضوع، نقش پرستاران در شناسایی به‌موقع بیماران مرگ مغزی و مراقبت صحیح از بیماران کاندید احتمالی اهدای عضو و درنتیجه سلامت اعضای اهدایی احتمالی بیش از پیش آشکار می‌‌شود. طبق نتایج مطالعات، پرستاران در فرایند مراقبت از بیماران مرگ مغزی با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستند که این چالش‌ها علاوه بر این که استرس زیادی را به پرستار تحمیل می‌‌کند، می‌تواند بر فرایند اهدای عضو نیز تأثیرگذار باشد. یکی از این چالش‌ها درک مفهوم مرگ مغزی است.

مفهوم مرگ مغزی و مراقبت از بیماران کاندید اهدای عضو به‌عنوان یک بخش حیاتی عملکرد پرستاری در بخش مراقبت ویژه محسوب می‌شود؛ به‌طوری‌ که پرستاران از تجربه مراقبت بیماران مرگ مغزی و درواقع مراقبت از اعضای پیوندی احتمالی به‌عنوان یک چالش بزرگ یاد می‌کنند.

در رابطه با این موضوع، تیم پژوهشی پنج نفره ای از دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار و دانشگاه تربیت مدرس مطالعه ای کیفی را انجام داده اند که در آن، اهمیت مراقبت از بیماران مرگ مغزی کاندید اهدای عضو مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

این مطالعه با رویکرد تحلیل محتوا انجام شده است و جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت هدفمند از طریق مصاحبه نیمه‌ساختاریافته عمیق با 20 مشارکت‌کننده مرتبط با موضوع انجام شده است.به گزارش سیناپرس، این داده ها سپس با استفاده از نرم افزارهای آماری، تجزیه و تحلیل شده اند.

این تحقیق منجر به استخراج مضامینی شد که بیانگر تجارب پرستاران در مراقبت از بیماران مرگ مغزی است و شامل «مواجهه با تنش‌ها و کشمکش‌های فزاینده» و «اهدا، عامل مراقبت متمایز» است.

زهرا سادات منظری، دانشیار و پژوهشگر گروه پرستاری مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دیگر همکارانش در این تحقیق، می گویند: با توجه به اهمیت سالم ماندن اعضای پیوندی، تجارب پرستاران نشان داد آن‌ها در مراقبت از بیماران مرگ مغزی با تنش‌های فراوانی مواجه هستند، اما مساله اهدای عضو یکی از موضوعات مهمی است که مراقبت از بیماران مرگ مغزی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین مدیران می‌توانند با شناسایی مشکلات پرستاران در این زمینه اقدامات مؤثری انجام دهند تا کیفیت مراقبت از این بیماران بهبود یابد.

به گفته آن ها، این مطالعه یکی از اولین مطالعات کیفی در ایران است که به تبیین تجارب پرستاران در مراقبت از بیمار مرگ مغزی (کاندید اهدا و غیرکاندید اهدا) بر اساس تجارب عمیق آن‌ها پرداخته که با توجه به نقش پرستاران در کیفیت مراقبت از بیمار مرگ مغزی و سالم ماندن اعضای اهدایی، سیاست‌گذاران بهداشتی می‌توانند از نتایج مطالعه حاضر و با در نظر گرفتن شرایط، برنامه‌ریزی لازم جهت ارتقای کیفیت مراقبت از بیمار مرگ مغزی و نیز ارائه حمایت‌های لازم از پرستاران را فراهم آورند.

به بیان منظری و همکارانش، یکی از چالش‌ها در فرایند مراقبت از بیماران مرگ مغزی، توجه به جنبه‌های فرهنگی و اخلاقی مرگ مغزی و اهدای عضو است که باعث می‌شود پذیرش مرگ مغزی برای پرستاران دشوارتر شود. به علاوه، از دیگر چالش‌های مهم، مراقبت از اعضای بالقوه بیمار کاندید اهداست که در فرایند مراقبت از این بیماران اهمیت زیادی دارد.

بر این اساس، در تحقیق فوق، توصیه شده است سیستم آموزش دانشگاهی و بیمارستان‌ها، برنامه‌های آموزشی ویژه‌ای درباره نحوه مراقبت از بیمار کاندید اهدای عضو در نظر بگیرند و فرایند اهدای عضو را برای افزایش دانش پرستاران با در نظر گرفتن نیازهای روانی و عاطفی پرستاران ارائه دهند. این یافته‌ها برای افزایش کیفیت مراقبت پرستاری و سلامتی اعضا در فرایند مراقبت از بیمار کاندید اهدا ضروری هستند.

به گزارش سیناپرس، یافته های علمی پژوهشی فوق را نشریه پرستاری ایران منتشر کرده است. این نشریه متعلق به مرکزتحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران است.

گزارش: محمدرضا دلفیه

No tags for this post.