روشی برای درمان آریتمی قلبی یافت شد

فیبریلاسیون دهلیزی (AF یا AFib) شایع ترین نوع آریتمی قلبی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. اکنون محققان روش جدیدی را توسعه داده‌ اند که به عنوان جایگزینی ایمن، سریع و مؤثر برای روش‌های جراحی موجود برای درمان این بیماری، نویدبخش است.

به گزارش سيناپرس، در فردی که مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی است، حفره های بالای قلب به طور نامنظم می تپد یا اصطلاحا فلر می زند، بنابراین خون آنطور که باید به داخل حفره های پایینی که بطن ها هستند، جریان نمی یابد. گفتنی است که فیبریلاسیون دهلیزی می تواند یک وضعیت یکباره، گاه به گاه یا دائمی باشد.

به گفته محققان، مهم است که فیبریلاسیون دهلیزی مداوم درمان شود، زیرا دهلیزهای با ضربان نامنظم مستعد ایجاد لخته های خونی است که می تواند آزاد شده و در جریان خون گردش کند و در رگ خونی مغز قرار گرفته و باعث سکته شود. درمان می‌ تواند شامل دارو برای کاهش یا عادی‌ سازی ریتم قلب، رقیق ‌کننده‌های خون برای کاهش تشکیل لخته‌های خون یا جراحی باشد.

یک روش جراحی به نام کاتتر ابلیشن، یک درمان موثر برای فیبریلاسیون دهلیزی علامت دار است. در این جراحی، یک لوله بلند و انعطاف پذیر از طریق ورید پا، گردن یا زیر ترقوه وارد رگ خونی قلب می شود. روش سنتی فرسایش حرارتی است که در آن گرما یا سرمای شدید بر روی بافت های باعث آریتمی اعمال می شود.

یک مطالعه بین ‌المللی جدید از پالس‌ های الکتریکی برای از بین بردن بافت قلب استفاده کرده و نشان می ‌دهد که به اندازه انرژی حرارتی در درمان فیبریلاسیون دهلیزی موثر است. علاوه بر این، سریعتر بوده و خطر عوارض ناشی از حرارت کمتر است.

به گزارش سیناپرس، این تکنیک که فرسایش میدان پالسی نامیده می ‌شود، از پالس‌ های الکتریکی برای ایجاد حفره‌های ریز در غشای سلول ‌های عضله قلب استفاده می ‌کند که باعث مرگ سلول‌ها می‌ شود. این روش قبلاً برای درمان سرطان با هدف قرار دادن و از بین بردن سلول های تومور استفاده می شد، اما اخیراً برای درمان آریتمی مناسب در نظر گرفته شده است.

بر اساس آزمایش ها، ۶۶ درصد از شرکت کنندگان مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی پس از این روش هیچ اپیزودی از فیبریلاسیون دهلیزی را تا ۱۲ ماه پس از عمل تجربه نکردند. از بین افرادی که فیبریلاسیون دهلیزی مداوم داشتند، ۵۵ درصد هیچ فیبریلاسیون دهلیزی در همان دوره نداشتند.

در مقایسه با فرسایش حرارتی که می ‌تواند به دریچه‌ های قلب و رگ‌های خونی آسیب برساند، عوارض جانبی مرتبط با این روش بسیار کم است. علاوه بر این، روش فرسایش میدان پالسی کمتر از یک ساعت طول می کشد که به طور قابل ‌توجهی سریع‌تر از روش حرارتی است که معمولاً دو یا چند ساعت طول می ‌کشد.

دکتر آتول ورما (Atul Verma) پژوهشگر ارشد این مطالعه در پایان گفت: اثربخشی این روش مشابه آنچه در فرسایش حرارتی می ‌بینیم است، اما ما آن را بسیار سریع‌تر و با ایمنی بسیار بیشتری انجام می ‌دهیم. به گزارش سیناپرس، بسیاری از پزشکان احساس می کنند که فرسایش میدان پالسی به روش غالب تبدیل خواهد شد، بنابراین این روش واقعا یک تغییر رویکرد اساسی است.

شرح کامل این مطالعه در مجله Circulation منتشر شده است.

مترجم: فاطمه امینی

No tags for this post.