طرح اروپا برای حفاظت از زیرساختهای حیاتی در مقابل حوادث طبیعی
پس از فاجعه فوکوشیما، کارشناسان اروپایی بیش از هر زمان دیگر ایمنی این نوع زیرساخت‌ها را تحت نظر گرفته‌اند. دانشمندان طرح اروپایی "استرست" (STREST) می خواهند با شبیه سازی کامپیوتری این سوانح، جلوی پیامدهای ناگوار آن را بگیرند.زیرساختهای حیاتی، زیرساخت‌هایی هستند که آسیب به آنها پیامدهای جبران ناپذیری دارد. این زیرساخت‌ها معمولا طوری طراحی می شوند که در برابر هر نوع سانحه طبیعی شدید مقاوم باشند.
به گزارش ایسنا به نقل از یورونیوز، در دریاچه "گرویر" در سوئیس، سدی به ارتفاع 83 متر برای تولید برق ساخته شده است. در طراحی و نگهداری آن ایمنی بهینه در نظر گرفته شده است. این سد یک "زیرساخت حیاتی" به شمار می آید زیرا آسیب به آن می تواند پیامدهای جبران ناپذیری ایجاد کند. هرچند اروپا تا کنون شاهد خرابی این نوع سدهای بزرگ نبوده اما احتمال بروز خطر را هیچگاه نمی توان به صفر رساند.
"آنتون اشلایس" کارشناس سدسازی از موسسه پلی تکنیک فدرال "لوزان" می گوید: ما تلاش می کنیم ساختارها را طوری طراحی کنیم که در برابر هر گونه وضعیت خطرناکی مقاوم باشد. با این وجود، هنوز خطراتی وجود دارد. هر چقدر هم خطرات بزرگتر را در نظر بگیریم بازهم احتمال دارد فاجعه شدیدتری رخ دهد.
وی افزود: این پروژه برای زیرساختهای مهم و حیاتی دیگری چون پالایشگاه، خطوط لوله و بندرهای صنعتی به کار برده می شود. هدف این است که به ارزیابی بهتری از شدت خطرات طبیعی برسیم.
پروژه تحقیقاتی اروپا موسوم به استرست پس از فاجعه هسته ای فوکوشیما آغاز شد و هدفش اندازه گیری مقاومت زیرساخت های حیاتی مختلف در برابر فجایع طبیعی و ترکیب آثار چند خرابی پی در پی است.
"آرنو میگان" مدیر طرح استرست می گوید: مشکل این است که چنین رخدادهایی بسیار نادر است و فاصله بین دو رخداد مشابه ممکن است صدها یا هزارها سال باشد. اگر هم بتوانید وضعیت چند صد سال قبل را بررسی کنید، زیرساخت مشابهی پیدا نخواهید کرد که با وضعیت شهرهای بسیار مدرن امروز قابل مقایسه باشد. شبکه های برق و آب و گاز همه ما را به هم متصل کرده است. در نتیجه کارکرد تمام این سیستمها به هم بستگی دارد و در صورت وقوع حوادث طبیعی با هم در معرض خطر قرار می گیرند.
در آزمایشگاه مهندسی هیدرولیک در مؤسسه پلی تکنیک لوزان دانشمندان واکنش ساختارها را به کمک مدل های فیزیکی آزمایش می کنند. اما تنها با ابزارهای دیجیتال می توان ترکیب تأثیر شرایط مختلف و خطرات ناشی از آنها را با تمام پیچیدگی‌اش شبیه سازی کرد.
"خوزه پدرو ماتوس" مهندس هیدرولیک درباره ویژگی‌های این شبیه‌سازی‌های کامپیوتری می گوید: ما زلزله و سیل و خوردگی های داخلی را مقایسه و بعد همه را با مدل آزمایش می کنیم. میلیون ها بار شبیه سازی می کنیم و می فهمیم که رفتار این سیستم دینامیک در برابر این رخدادها که لزوما شدید و حاد هم نیستند اما تأثیر همه آنها با هم می تواند وضعیت سد را خطرناک کند، چه خواهد بود.
با شناخت بهتر خطرها می توان میزان خطر را در یک زیرساخت کاهش داد.
No tags for this post.
