ساخت بافت اندام انسانی با الهام از صنعت نساجی

سال هاست که پزشکان برای ایجاد بافت های انسانی به منظور استفاده در محیط یک درمانگاه، سلول های بنیادی را در اطراف  یک داربست که در طول زمان جذب شده و یا تجزیه شود به صورت معلق درآورده که پس از جذب داربست فوق در نهایت تنها بافت بر جای خواهد ماند. در حال حاضر، بسیاری از این داربست ها با استفاده از یک فرآیند به نام الکترواسپینینگ ساخته می شوند، که به موجب آن مواد بافته نشده توسط یک میدان الکترواستاتیک به هم پیوند می خورند.

نتایج به دست آمده نشان می دهد که داربست تنیده شده قادر به سالم نگه داشتن سلول های بنیادی برای حداقل سه هفته خواهد بود. یافته های این پژوهش همچنین نشان می دهد که  تکنیک های جدید ارائه شده ،  از روش قدیمی الکترواسپینینگ ارزان تر و موثر تر هستند.

گفتنی است اگرچه این روش در حال حاضر به طور گسترده ای کاربرد دارد اما باید پذیرفت که روش فوق  یک فرایند خسته کننده و نا دقیق است و به همین دلیل برای تولید بافت انسانی در مقیاس بزرگ،  محققان به روش مقرون به صرفه تری نیاز دارند. به همین دلیل تیمی از پژوهشگران دانشگاه میسوری ، در حال بررسی و مطالعه دقیق این موضوع جهت کشف راهکاری منطقی برای ساخت بافت اندام انسانی هستند.

 الیزابت لوبوآ، رئیس کالج مهندسی دانشگاه میسوری، در یک مصاحبه مطبوعاتی در رابطه با روش  های ساخت بافت اندام انسانی گفت: الکترواسپینینگ الیاف ضعیف، داربست نا استوار ومنافذ باز خیلی کوچک تولید می کند. ما می توانید سیستم خود را برای ساعت های طولانی به کار اندازیم و مواد داربستی به قطر ده اینچ ایجاد کنیم . بنابراین، ما به دنبال آزمایش روی روش هایی هستیم  که می تواند این فرآیند را استاندارد سازی کند.

حلاجی کاردینگ روشی مورد استفاده در صنعت نساجی است. کاردینگ با استفاده از غلتک ها برای جدا کردن و نگه داشتن الیاف، آن ها را برای بافتن به درون دستگاه بافنده می کشد. محققان از این روش در یکی دیگر از فرآیند های تولید الیاف به نام ملت بلون (دمیدن مذاب) استفاده کردند که به موجب آن الیاف از یک پلیمر مذاب بدست می آیند. لوبوآ و همکارانش  با استفاده از تکنیک های جدید برای ایجاد داربست ساخته شده از پلی لاکتیک اسید اقدام کردند. در این آزمایش از داربست برای نگه داشتن پرکننده کلاژن تعبیه شده با سلول های بنیادی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که داربست تنیده قادر به سالم نگه داشتن سلول های بنیادی برای حداقل سه هفته خواهد بود. یافته های این پژوهش همچنین نشان می دهد که  تکنیک های جدید ارائه شده ،  از روش قدیمی الکترواسپینینگ ارزان تر و موثر تر هستند. لوبوآ در توضیح این موضوع گفت: گام های بعدی شامل آزمایش کارآیی داربست های مختلف ایجاد شده توسط سه روش، هنگامی که به حیوانات پیوند زده شود، خواهد بود.

شرح کامل این مطالعات و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره  مجله مواد پزشکی journal Biomedical Materials منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

ترجمه: فاطمه کردی   

No tags for this post.