روشی برای ایجاد لایه نازک از جنس چارچوب‌های آلی فلزی
چارچوب‌های آلی فلزی (MOFs) نوع جدیدی از مواد با حفره‌های نانومقیاس هستند. مهندسان علوم زیستی از دانشگاه لوون در بلژیک روشی ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان این مواد نانوحفره‌ای را به‌صورت لایه نازک در آورد. این نانوفیلم‌ها را به سادگی می‌توان در تولید میکروتراشه‌ها مورد استفاده قرار داد.
چارچوب‌های آلی فلزی ترکیبی از مولکول‌های آلی و یون‌های فلزی هستند که به‌صورت ساختارهای منظم در آمده و در نهایت، حفره‌هایی در مقیاس نانومتری ایجاد می‌کنند. ابعاد این حفره‌ها را می‌توان در مقیاس نانو تنظیم کرد به طوری که مساحت سطحی بین 1000 تا 5000 متر مربع در هر گرم داشته باشند. این مواد اسفنجی می‌توانند ترکیبات دیگر را جذب کنند.
راب آملوت از محققان این پروژه می‌گوید: «محققان به دنبال کاربردهای مختلف این ساختارها هستند. تاکنون از آنها برای تولید کاتالیست استفاده شده است. همچنین می‌توان از این ترکیبات برای ذخیره‌سازی گاز استفاده کرد. تاکنون به دلیل فقدان روشی مناسب برای تولید انبوه، تجاری‌سازی این مواد به نتیجه مطلوبی نرسیده است. روش رایج برای تولید این چارچوب‌ها، استفاده از راهبرد حلال و محلول است که منجر به پودرهایی می‌شود که خلوص بالایی ندارند. برای استفاده در حوزه ذخیره‌سازی گاز باید این چارچوب‌ها به‌صورت لایه نازک باشند که این امر با استفاده از روش‌های رایج امکان‌پذیر نیست.»
این گروه تحقیقاتی با استفاده از روش لایه نشانی از فاز بخار موفق به ارائه لایه نازک متخلخل از جنس چارچوب‌های آلی فلزی شدند. آنها یک لایه نازک از جنس روی (Zn) روی سطح قرار داده و سپس بخاری از مواد آلی از روی سطح عبور می‌دهند. با این کار، ترکیبات آلی به داخل روی رفته و تشکیل ساختار منظم متخلخل می‌دهند. این روش می‌تواند مسیر کاربرد صنعتی چارچوب‌های آلی فلزی را هموار کند. محققانی از استرالیا و سنگاپور نیز در این پروژه مشارکت داشتند.
به گزارش ایسنا، نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه Nature Materials منتشر شده است.
No tags for this post.
