نانوذرات سیلیکا برای رهاسازی siRNA به درون تومور

زمانی که دانشمندان روی درمان سرطان کار می‌کنند، به دنبال هدف‌گیری عوامل بیماری هستند که از آن جمله می‌توان به رشد تومور، متاستازی، بازگشت دوباره تومور و مقاومت دارویی اشاره کرد. در سرطان‌هایی نظیر سرطان پستان، رحم، پروستان، پوست و مثانه این فرآیند توسط برنامه ژنتیکی موسوم به انتقال مزنچیمال انجام می‌شود.
این انتقال توسط پروتئینی موسوم به تویست مدیریت می‌شود که به‌صورت مستقیم روی توسعه سرطان اثر می‌گذارد. این پروتئین روی اندام‌های مختلف اثرگذاشته و موجب رشد تومور در نواحی مختلف می‌شود.
در راستای هدف قراردادن این پروتئین، محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق شدند با استفاده از نانوذرات، مانعی در مسیر فعالیت این پروتئین ایجاد کنند. این نانوذرات می‌تواند اسید نوکلئیکی موسوم به siRNA را درون تومور سرطانی رهاسازی کند. این گروه از این روش روی موش‌های آزمایشگاهی استفاده کرده و موفق به کنترل این انتقال شدند؛ در نهایت ابعاد تومور سرطانی با این روش کاهش یافته است.
فوی تامانو از محققان این پروژه می‌گوید: «ما از نتایج به‌دست آمده به شدت خوشحالیم. این پروژه اثربخشی روش درمانی ما را ثابت نموده و ما را تشویق کرد تا روی اتفاقاتی که در تومور بعد از استفاده از این دارو می افتد کار کنیم.»
پیش از این محققان نشان داده بودند که از siRNA می‌توان برای خاموش کردن ژن بیان کننده رشد سلول‌های سرطانی استفاده کرد. اما این نتایج تنها در آزمایشگاه جواب داده بود و در بدن موجود زنده به دلیل وجود نوعی پروتئین که موجب از بین رفتن siRNA می‌شد، شکست خورد.
این گروه تحقیقاتی با استفاده از نانوذرات سیلیکای دارای نانوحفره که پوششی از جنس پلی‌اتیلن‌آمین دارد، توانستند از این siRNA محافظت کنند. محققان نشان دادند که تزریق هفته‌ای یک بار از این دارو می‌تواند تا 6 هفته رشد تومور را متوقف کند.