پنهان شدن سیاه چاله ها در مرکزیت کهکشان ها
به گزارش سینا پرس فارس، در سال ۲۰۱۹، دانشمندان با استفاده از تلسکوپ ایونت هورایزن، نخستین تصویر از سیاه‌چاله کلان‌جرمی در مرکز کهکشان «ام۸۷» (M87) در فاصله ۵۳ میلیون سال نوری از زمین را ثبت کردند.
یکی از دانشمندانی که روی این پروژه کار می‌کرد، تصویر حاصل از یک دایره تیره و تاریک را که در احاطه چیزی شبیه به شعله نارنجی رنگ قرار گرفته بود، بلافاصله به "چشم سائورون" در ارباب حلقه‌ها تشبیه کرد.
درخشش نارنجی که در تصویر ثبت‌شده در سال ۲۰۱۹ مشاهده می‌شود، ناشی از گرم شدن شدید گاز و غبار است، گازهایی که پیش از ناپدید شدن در میان حفره یک‌طرفه سیاه‌چاله در مدارهایی که مدام کوچک و کوچکتر می‌شوند می‌چرخند.
اما دانشمندان می‌دانستند که به لحاظ نظری، باید نواری از نور درخشان نیز در اطراف سیاه‌چاله در «ام ۸۷» (M87) وجود داشته باشد، حلقه‌ای که از ذرات نور یا فوتون‌ها ساخته شده است و به‌دلیل گرانش فوق‌العاده قوی سیاه‌چاله به‌طور کامل خم شده است.
اینک تیمی از پژوهشگران به سرپرستی اوری برودریک، اخترفیزیکدان دانشگاه واترلو، داده‌های اصلی تلسکوپ «ایونت هورایزن» را دوباره پردازش کرده و آن حلقه پیش‌بینی‌شده را نشان داده‌اند. نوار درخشانی از نور در اطراف محیط سیاه‌چاله‌ای که ۶ میلیارد برابر جرم خورشید ما است. این نتایج روز دوشنبه در «آستروفیزیکال ژورنال» منتشر شد.
دکتر برودریک می‌گوید: «انگار ما نورافکن خودمان را خاموش کرده‌ایم تا بتوانیم کرم شب‌تاب را ببینیم. ما توانسته‌ایم کاری بسیار اساسی انجام دهیم – پیدا کردن راه حل یک ویژگی بنیادی گرانش در اطراف یک سیاه‌چاله.»
تصویربرداری مستقیم از یک سیاه‌چاله و پردازش جدید آن تصویر، با ساخت تلسکوپ «ایونت هورایزن» امکان‌پذیر شد، مجموعه‌ای جهانی از تلسکوپ‌های رادیویی که به همراه هم به‌عنوان یک عدسی غول‌پیکر، بسامدهای رادیویی آسمان را ثبت می‌کنند.
