خصوصیات کمرو بودن کودک و درمان آن

به گزارش سینا پرس فارس، افراد کمرو معمولا از اجتماع دوری می‌کنند، در بیان خواسته‌های خود با مشکل روبرو می‌شوند و در ابراز وجود ناتوان هستند. کودکان کمرو نیز با همسالانشان وارد گفتگو و بازی نمی‌شوند.

کمرویی پدیده‌ای ست که در بسیاری از افراد جهان به صورت طیفی از حالات خفیف تا شدید خجالتی بودن، مشاهده می‌شود. افرادی که با کمرویی دست و پنجه نرم می‌کنند، آن را معضلی می‌دانند که برایشان بسیار آزار دهنده است و به عنوان یکی از مهمترین عوامل شکست در زندگیشان نقش دارد.

خصوصیات یک کودک کمرو

تمایلی برای برقراری ارتباط با دیگر افراد ندارند.

درون گرا هستند و زود عصبانی می شوند.

سکوت اختیار می کنند و فرار را بر قرار ترجیح می دهند.

مثلاً ممکن است در کلاس درس پاسخ سوالی را بدانند اما به علت کمرویی آن را بیان نکنند. در واقع با آن که به شدت دچار چالش می شوند نمی توانند برای مطالبه حق خود اقدامی کنند. این رفتار یک دور باطل میان سکوت، احساس ناتوانی از برقراری رابطه، به تعویق انداختن کارها و در نتیجه احساس کسالت، زود رنجی و در نهایت فرار از موقعیت رقابت برانگیز را در پی دارد.

درمان کمرویی کودکان

اگر در رفتار کودک شما چند ویژگی از موارد گفته شده به دفعات دیده می شود، می توانید با استفاده از راهکارهایی که در ادامه بیان می شود به او در رفع خجالت و کمرویی کمک کنید.

به کودک فرصت اظهارنظر بدهید: هر قدر هم که کودک کم سن و سال باشد تلاش کنید فرصت اظهار نظر در تصمیمات خانواده را برایش فراهم آورید. البته بهتر است برای مدیریت بهتر خواسته های کودک در سنین پایین تر از او بخواهید خواسته اش را از بین چند گزینه انتخاب کند.

تعاملات اجتماعی کودک را افزایش دهید: با این کار کودک می تواند توانایی های خود را محک بزند. البته بهتر است موقعیت هایی انتخاب شود که کودک بتواند در آن ها با تجربه های موفق رو به رو شود نه آن که شکست بخورد. شرکت در کلاس های ورزشی و تفریحی نیز از جمله این موارد محسوب می شود. البته برای شروع مکان هایی را انتخاب کنید که کودکان دیگر رفتار خصمانه ای نداشته باشند.

مهارت های برقراری ارتباط را به کودک آموزش دهید: در قالب بازی یا گفت و گو و حتی گفتن داستان، مهارت های برقراری ارتباط را با کودک تمرین کنید، سپس هر پیشرفت هر چند جزئی را با ابراز هیجان، نوازش و تهیه پاداش مورد تشویق قرار دهید. پرورش هر کودکی به صرف حوصله و وقت والدین نیاز دارد. بنابراین به رفتارهای او حقیقتاً با دقت نظر توجه کنید.

کودک را با محیط های مختلف آشنا کنید: موقعیت های جدید را به نحوی قابل پیش بینی سازید تا آمادگی مواجهه با آن از قبل برای کودک فراهم شود مثلاً پیش از شروع یک کلاس او را به آن جا ببرید و شرایط را برایش تشریح کنید یا به صورت بازی موقعیت هایی را که احتمالاً با آن برخورد خواهد کرد تمرین کنید.

گزارش: محمدرضا قشقایی زاده