دانمشندان نسل جدیدی از شبکیه مصنوعی را ارایه می کنند یک گام بلند برای درمان نابینایی

به گزارش سیناپرس فارس، در جهان بیش از 32 میلیون نفر نابینا وجود دارد که حدود 6 تا 13 درصد از آنها سلول های شبکیه حساس به نور را از دست داده اند. به همین دلیل روش درمان کاشت شبکیه چشم می تواند این سلول ها را با پرتوهای الکترودی تحریک کند.
طبق تحقیقاتی که در دانشگاه لوزان سوییس انجام شده با کاشت شبکیه های جدید می توان نعمت بینایی را به گروهی از افرادی که از نابینایی در عذاب هستند، بازگرداند. این ایمپلنت های نوآورانه از منبع انرژی خورشیدی تغذیه کرده و چنانچه کاشت آنها در شبکیه چشم موفقیت آمیز باشد، می توان به کارآیی آنها امید بست.
البته طبق آزمایش های انجام شده محدودیت هایی نیز برای کاشت ایمپلنت های خورشیدی وجود دارد. کاشت این آنها در صورتی موفقیت آمیز خواهد بود که فرد نابینا یا کم بینا از میدان دید 40 درصدی برخوردار باشد.
این ایمپلنت خورشیدی از تکنولوژی بسیار پیشرفته ای نیز برخوردار است. این دستگاه که در اندازه های بسیار کوچک و نانومیلیمتری طراحی شده بسیار انعظاف پذیر بوده و حاوی پیکسل های فتوولتائیک است.
این مدل های بسیار پیشرفته شامل الکترودهایی هستند که سطح شبکیه را به صورت کامل می پوشانند و سلول های حساس به نور را تحریک می کنند. در مرحله بعد الکترودها به یک شیشه رسانا متصل می شوند که وظیفه جذب نور را بر عهده دارند. نوری که وارد شیشه ها می شود به دوربین هدایت شده و تصاویر را به میکرو کامپیوتر ارسال می کند تا برای پردازش نهایی از طریق عصب بینایی به مغز ارسال شوند.
چالشی که دانشمندان لوزان سوییس هنوز نتوانسته اند آن را از میان بردارند این است که این شبکیه مصنوعی در محیط های کم نور و تاریک کارایی لازم را ندارد و نمی تواند بسته اطلاعاتی کاملی از محیط پیرامون را برای پردازش به سوی مغز ارسال کند. به همین منظور این تیم تحقیقاتی عینک های ویژه ای را طراحی کردند تا در هنگام شب به یاری افراد کم بینا آمده و با تقویت نور محیطی، کار را برای شبکیه کاشتنی آسان تر کند.
استفاده از این عینک ها از یک سو سبب تقویت میدان دید شده و از سوی دیگر نور محیطی را افزایش می دهد که در نهایت به تحریک ایمپلنت های موجود در سلول های شبکیه می انجامد. همچنین با این روش تعداد پیکسل های فتوولتائیک در شبکیه نیز با گذشت زمان افزایش خواهند یافت.
در نظر داشته باشیم در جراحی شبکیه باید از برش های بسیار کوچکی استفاده کرد و در روش جدید کاشت الکترودهای انعظاف پذیر که به شکل کره چشم در می آیند، با این روش امکان پذیر است. روش های قدیمی کاشت شبکیه به برش های بمراتب بزرگ تری نسبت به روش فعلی نیاز داشتند.
یکی دیگر از مزیت های نسل جدید شبکیه های کاشتنی به استفاده آنها از انرژِ خورشیدی باز می گردد. در گذشته برای فعال سازی آنها نیاز به منبع خارجی انرژی بود که مشکلات زیادی را برای بیماران به دنبال داشت. اما در روش جدید سلول های خورشیدی وقتی که در معرض نور خورشید قرار می گیرند فعال شده و انرژی لازم را برای دریافت و پردازش اطلاعات تامین می کنند.
تحقیقات دانمشندان لوزان سوییس ثابت کرده است که این ایمپلنت ها برای بدن انسان سمی و مخاطره آمیز نیستند و می توان در افراد مبتلا به نقص های شبکیه از آنها استفاده کرد. حال باید دید که دوام این سلول های نوری با گذشت زمان چگونه است و تا چه اندازه می توانند دید محیطی افراد نابینا را تامین کنند.
این یافته های دانشمندان در مجله علمی Nature Communications منتشر شده است.
شبکیه داخلی ترین لایه چشم انسان است و شامل سلول های گیرنده نور و سلول های عصبی می شود. این لایه بسیار نازک بوده و بیش از 75 درصد مساحت کره چشم را می پوشاند. لایه های نازک شبکیه بسیار حساس به نور هستند و با تبدیل جریان الکترو مغناطیسی نور به پیام عصبی و انتقال آن از طریق عصب بینایی به بخش میانی مغز، توانایی دیدن را برای انسان به ارمغان می آورند. بسیاری از نابینایان و کم بینایان به دلیل بیماری های شبکیه توانایی فعالیت روزمره را از دست می دهند.

منبع: https://www.studyfinds.org/
مترجم: سعیدرضا امیرآبادی