سرطان را نمی توان کاملا ژنتیکی دانست
به گزارش سیناپرس، ممکن است بسیاری از افراد، سرطان را امری صرفا ژنتیکی محسوب کنند. به گفته دیوید ویشارت، استاد دپارتمان های علوم زیستی و علوم محاسباتی در دانشگاه آلبرتا، تقریباً تمام نظریه های رایج در مورد منشأ سرطان را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: ژنتیکی، محیطی، یا متابولیک.
تئوری های سرطان ژنتیکی بر روی ژنوم افراد۷ یعنی مجموعه مشخصی از دستورالعمل های ژنتیکی که هر فرد با آن متولد می شود، تمرکز می کند، در حالی که نظریه های محیطی بر روی اکسپوزوم یا هر چیزی که یک فرد در طول زندگی خود در معرض آن قرار می گیرد، تمرکز دارد. در نهایت، رویکردهای متابولیک به تمام محصولات جانبی شیمیایی مرتبط با فرآیند متابولیسم و نقش آن در سرطان می پردازد.
در این میان، رویکرد متابولیک کمترین توجه و تحقیق را به خود جلب کرده است. پژوهشگران این تیم مطالعاتی این باورند که هر سه عامل فوق (ژنوم، اکسپوزوم و متابولویسم) با هم عمل کرده و با ایجاد و رشد سرطان، یک حلقه مشترک تشکیل می دهند.
علاوه بر این، طبق داده های مربوطه، سرطان های ارثی تنها پنج تا ۱۰ درصد از کل سرطان های تشخیص داده شده را تشکیل داده و بقیه موارد عموما توسط عوامل مرتبط با اکسپوزوم ایجاد می شوند که جرقه جهش های ژنتیکی را ایجاد می کنند.
به گزارش سیناپرس، پروفسور ویشارت در این رابطه می گوید: این موضوع مهمی است که باید در نظر گرفت، زیرا بر این اساس مشخص می شود سرطان اجتناب ناپذیر نیست. در حقیقت باید اذعان داشت که سرطان می تواند به یک بیماری خودساز تبدیل شود. به نظر می رسد متابولیسم برای فرآیند توسعه سرطان کاملاً حیاتی است. سلول های سرطانی جهش یافته ژنتیکی در واقع توسط متابولوم خاص سرطان حفظ و پشتیبانی می شوند. به این ترتیب مشخص می شود که سرطان ژنتیکی است، اما اغلب خود جهش ژنتیکی برای شروع بیماری کافی نیست.
مطالعات انجام شده نشان می دهد با توسعه و گسترش سرطان در بدن، این بیماری محیط خاص خود را ایجاد و متابولیت های خاصی را معرفی می کند. به این ترتیب شاهد هستیم که سرطان به یک بیماری خودجوش تبدیل می شو و اینجاست که بررسی این بیماری به عنوان یک اختلال متابولیک واقعاً مهم می شود.
به گزارش سیناپرس، این رویکرد مطالعه سرطان که در آن ژنوم، اکسپوزوم و متابولوم همگی به طور همزمان در نظر گرفته می‌شوند، گام مهمی در درمان و پیشگیری از بیماری ایجاد شده و می تواند منجر به کشف درمانی موثر برای این بیماری مرگبار شود.
برای مثال، در حال حاضر دانشمندانی که صرفاً بر دیدگاه ژنتیکی سرطان تمرکز می‌کنند، در حال تجزیه و تحلیل جهش‌های خاص هستند اما در این میان یک مشکل وجود دارد. تقریباً هزار ژن وجود دارد که با جهش می توانند سرطانی شوند. معمولاً برای رشد سرطان باید دو جهش مختلف در این سلول ها رخ دهد. بنابراین، به معنای واقعی کلمه یک میلیون جفت جهش بالقوه سرطانی در هر انسان وجود دارد.
در این شرایط اگر دانشمندان سرطان را از منظر متابولیک تجزیه و تحلیل کنند، تنها چهار نوع متابولیک اصلی برای انتخاب وجود دارد. این موضوع بدان معناست که پزشکان می توانند نوع متابولیک یک بیمار سرطانی را بسیار ساده تر تعیین کنند و بلافاصله به پزشکان کمک کنند تا بهترین درمان سرطان ممکن را برای آن بیمار خاص حل کنند.
در این شرایط واقعاً فرقی نمی‌کند که سرطان کجاست بلکه این مهم است که چگونه رشد می کند و سوختی که به این بیماری نیرو می‌دهد چیست؟
به گزارش سیناپرس، پروفسور ویشارت خاطرنشان می کند که پزشکان هنوز به انواع روش های درمانی برای انتخاب سرطان نیاز دارند. علاوه بر این، درک بهتر متابولوم و نقش آن در حلقه بازخورد سرطان ضروری است.
او در پایان توضیحات خود می گوید: اگر علل سرطان را درک کنیم، می توانیم علل شناخته شده، مسائل مربوط به سبک زندگی که خطر ابتلا به سرطان را معرفی یا افزایش می دهند، برجسته کنیم. شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Metabolites منتشر شده است.
مترجم: مولود یوسفی
