پیش بینی پنج سال آینده بحران کووید 19 در جهان
به گزارش سیناپرس، بر اساس تحلیل جدید شورای بین المللی علوم (ISC)، درصورت عدم تجدید همکاری های جهانی، کووید-19 حداقل تا سال 2027 به افزایش نابرابری ها و آسیب پذیری در برابر بحران های آینده ادامه خواهد داد.
این گزارش سه سناریوی بالقوه را تا سال 2027 در نظر می‌گیرد که عمدتاً توسط تکامل ویروس و جذب جهانی و پوشش واکسن‌های مؤثر تعیین می‌شوند.
در محتمل ترین سناریو، کووید 19 نابرابری ها را در سلامت، اقتصاد، توسعه، علم و فناوری و جامعه تشدید خواهد کرد. این بیماری به یک بیماری بومی در سراسر جهان تبدیل خواهد شد و کشورهای کم درآمد در خطر فروپاشی سیستم بهداشتی و افزایش ناامنی غذایی هستند. ضمن آن که نگرانی های مربوط به سلامت روان حتی بیشتر از این خواهد بود.
پیتر گلاکمن، رئیس شورای بین‌المللی علوم (ISC) در این باره می گوید: ما نباید دید محدودی نسبت به همه‌گیری داشته باشیم یا تأثیرات آن را فراتر از سلامت عمومی به حداقل برسانیم، در غیر این صورت نابرابری‌ها رشد خواهند کرد و پیامدهای گسترده‌تری در هر جامعه‌ای احساس خواهد شد.
او می افزاید: برای اطمینان از آینده ای انعطاف پذیر و عادلانه تر، ما باید راه هایی را پیدا کنیم که همکاری بین المللی موثر را در مقابله با تهدیدات جهانی تقویت کنند. علاوه بر این، هدف این گزارش کمک به همه دولت‌ها در بررسی واکنش‌های مناسب در راستای منافع کل شهروندان و جوامع است.
این گزارش در یک سناریوی بدبینانه تر، اشاره کرده که جهان با سطوح بالایی از آسیب به رفاه اجتماعی با تعطیلی طولانی مدت مدارس، بیکاری و افزایش خشونت مبتنی بر جنسیت مواجه خواهد بود.
بر اساس این سناریو، رشد ناسیونالیسم و قطبی شدن، همکاری در زمینه واکسیناسیون و تجارت جهانی را مهار کرده و منجر به درگیری خواهد شد. ضمن آن که بسیاری از کشورها علیرغم تشدید تغییرات آب و هوایی، اصلاحات زیست محیطی را در تلاش برای غلبه بر تأثیر اقتصادی کووید 19 تحت این سناریو معکوس خواهند کرد.
مامی میزوتوری، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای کاهش خطر بلایا، در این باره می گوید: همه‌گیری کووید-19 ارزش همکاری علمی بین‌المللی را حتی در مواجهه با خطرات زیست‌محیطی و تنش‌های ژئوپلیتیکی نشان داده است.
به گفته او، ما باید تلاش‌ها را برای ساختن یک سیستم چندجانبه که به نابرابری‌ها رسیدگی می‌کند و در عین حال ما را برای بحران بعدی آماده می‌کند، ادامه دهیم. این بحران ممکن است یک بیماری همه گیر دیگر، تغییرات آب و هوایی یا یک درگیری جهانی باشد و ما این شانس را داریم که از دو سال گذشته خود، بیشتر بیاموزیم. در غیر این صورت، اهداف توسعه پایدار از دسترس خارج خواهند شد.
به گزارش سیناپرس، این گزارش با اشاره به ابعاد دیگری نظیر آموزش و پرورش نسل جوان، نتیجه‌گیری کرده است که سیر آینده این همه‌گیری و پیامدهای آن که فراتر از بخش سلامت است، به تصمیم‌های سیاستی اتخاذ شده امروز بستگی خواهد داشت که پتانسیل کوتاه‌تر یا طولانی‌تر کردن بحران و کاهش یا تشدید اثرات آن را دارند.
مترجم: محمدرضا دلفیه
