کاهش عوارض جانبی ایمونوتراپی سرطان با هدف قرار دادن یک مولکول
محققان مرکز سرطان اندرسون دانشگاه تگزاس آمریکا یک استراتژی جدید را برای کاهش عوارض جانبی مرتبط با ایمنی ناشی از درمان ایمونوتراپی از طریق هدف قرار دادن مولکولی به نام سیتوکین اینترلوکین-6 یا به اختصار IL-6 شناسایی کرده اند. این استراتژی می تواند با به کارگیری مسدودکننده‌های سیتوکین، پاسخ‌های التهابی خودایمنی را کنترل کند.
در حالی که این روزها ترکیب روش ایمونوتراپی با ترکیبات موسوم به عامل ضد PD-1 و عامل ضد CTLA-4 توانسته انقلابی در درمان انواع سرطان ایجاد کند، اما میزان سمیت بالای آن می تواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار داده و منجر به قطع درمان شود.
به دنبال این درمان ترکیبی، بیماران عوارض جانبی را با درجه بالایی تجربه می کنند. مشکل موسوم به انتروکولیت مرتبط با ایمنی (irEC) که یک بیماری التهابی روده است، شایع ترین عارضه جدی این درمان ترکیبی است.
به گفته محققان فوق، ما به منظور ایجاد یک رژیم ایمونوتراپی چند عاملی و موثر، باید بتوانیم از پس سمیت مربوط به ایمنی درمانی غلبه کنیم تا بیماران بتوانند به درمان بهینه خود ادامه دهند.
مولکول IL-6 در مدل های بالینی با مقاومت ایمونوتراپی مرتبط است، اما مکانیسم آن تاکنون به خوبی شناخته نشده بود. این مولکول همچنین با چندین بیماری خودایمنی مرتبط است و مسدود کننده های IL-6 برای درمان اختلالات روماتولوژیک و سایر شرایط خود ایمنی تأیید شده اند.
حالا پژوهشگران آمریکایی در تحقیقات خود متوجه شده اند که استفاده از یک مسدودکننده IL-6 سمیت فوق را کاهش داده و کنترل تومور را بهبود می بخشد. درواقع این ترکیب می‌تواند پاسخ التهابی را سرکوب کند و به طور بالقوه ایمنی ضد توموری را افزایش دهد.
آن ها برای تایید یافته‌های خود، یک تجزیه و تحلیل گذشته‌نگر را روی 31 بیمار مبتلا به ملانوما انجام داده و نتایج رضایت بخشی کسب کردند.به گزارش سیناپرس، یافته های این مطالعه که نقش بالقوه مهمی در ارتقای روش های درمانی انواع سرطان خواهند داشت در نشریه Cancer Cell منتشر شده اند.
مترجم:رها امیدوار
