چگونه چشم ها روی اجسام متمرکز می ‌ماند؟

به گزارش سیناپرس، یافته های یک مطالعه جدید نشان می دهد که چشم ها به یک مکانیسم عصبی برای خیره شدن و تمرکز به جسم وابسته هستند. نتایج نشان داده است که در زمان خیره شدن، نورون‌های موجود در بخشی از مغز در واقع از فعالیت عصبی در بخشی که برای حرکات چشم استفاده می ‌شود، جلوگیری می‌ کنند.

این فرآیند مغزی سرکوب شلیک نورون نامیده می شود و حرکت چشم را مهار کرده و چشمان ما را روی هدفی که در دسترس قرار می دهیم، قفل می کند.

بیژن پسران (Bijan Pesaran) استاد مرکز علوم عصبی دانشگاه نیویورک و یکی از محققان ارشد این مطالعات توضیح می ‌دهد: نتایج تحقیقات ما نشان می‌ دهد که ما نگاه خود را به هدف متصل می ‌کنیم، بنابراین می توانیم برای مدت‌های طولانی‌ تری به آن هدف نگاه ‌کنیم. این موضوعی است که تمرکز ما را بسیار دقیق تر می کند. 

دانشمندان علوم اعصاب از یک مدل نخستی غیر انسانی برای این مطالعه استفاده کردند. اولین حرکت یک نگاه هماهنگ و دیدن یک هدف بود. سپس، کمتر از ۱۰ میلی ثانیه، هدف دوم ارائه می شد که مدل باید در سریع ترین زمان ممکن به آن نگاه می کرد. به گزارش سیناپرس، این آزمایش شبیه به حرکاتی است که هنگام تعویض موج رادیو در حین رانندگی و سپس تمرکز روی خیابان انجام می شود. 

نتایج نشان داد: زمان واکنش به هدف دوم زمانی که در فاصله ۳۰۰ میلی ‌ثانیه از هدف اول ظاهر شد، در مقایسه با زمانی که بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌ ثانیه بعد از آن ظاهر شد، به‌ طور قابل ‌توجهی طولانی ‌تر بوده و اثر خیره شدن را آشکار کرده و چشم‌ ها را روی هدف اول متمرکز نگه می‌ داشت.

در ادامه محققان، به طور همزمان شلیک نورون ها را با استفاده از الکترودهای متعدد کاشته شده در نواحی خاصی از مغز مورد مطالعه قرار دادند که برای حرکات چشم استفاده می شود. به گزارش سیناپرس، در حین خیره شدن به یک شیء محققان دریافتند که نورون های ناحیه جداری، فعالیت عصبی را در ناحیه ساکاد جداری مغز سرکوب کرده و حرکت چشم را مهار می کنند.

دانشمندان خاطرنشان می کنند: اثرات به الگوهای امواج مغزی در فرکانس های ۱۵ تا ۲۵هرتز، به نام امواج بتا، مرتبط بوده و شلیک عصبی را در مناطق مختلف مغز سازماندهی می کند.

به گزارش سیناپرس، دکتر بیژن پسران در انتها توضیح می ‌دهد: امواج بتا قبلاً با علائم توجه و شناخت مرتبط بودند و این مطالعه نشان می ‌دهد که چگونه فعالیت بتا ممکن است مکانیسم ‌های مهارکننده مغز را برای هماهنگ کردن رفتار طبیعی ما کنترل کند.

شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.

مترجم: سامیه خسروی زاده

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا