نانوذراتی که جنین را در شکم مادر تهدید می کنند
به گزارش سیناپرس، به گفته دانشمندان دانشگاه راتگرز که در حال مطالعه عواملی تولد نوزادان کم وزن هستند، اعلام کردند که نانوذرات استنشاقی توسط انسان که به قدری ریز هستند که در میکروسکوپ های معمولی دیده نمی شوند، می توانند از سد طبیعی و محافظی که معمولاً از جنین محافظت می کند، عبور کنند.
دانشمندان اعلام کردند که توانستند حرکت نانوذرات ساخته شده از دی اکسید تیتانیوم فلزی را در بدن موش های باردار ردیابی کنند. پس از استنشاق نانوذرات به ریه های جوندگان، برخی از آنها از این مانع اولیه فرار کردند. اصولا ذرات از طریق جفت جریان می یابند که عموماً مواد خارجی را برای محافظت از جنین فیلتر می کند.
فیبی استاپلتون (Phoebe Stapleton) پژوهشگر و استادیار دانشکده داروسازی راتگرز ارنست ماریو و یکی از اعضای هیئت علمی موسسه علوم بهداشت محیطی و شغلی راتگرز، گفت: ذرات کوچک هستند و یافتن آنها واقعاً سخت است اما با استفاده از برخی تکنیک‌های تخصصی، شواهدی پیدا کردیم که نشان می دهد این ذرات می توانند از ریه به جفت و احتمالاً بافت های جنین در طول بارداری مهاجرت کنند. باید در نظر داشت که نه جفت و نه ریه ها به عنوان مانعی در برابر این ذرات عمل نمی کنند.
به گزارش سیناپرس، بیشتر نانوذرات مهندسی شده اند و تعداد کمی از آنها به طور طبیعی تولید می شوند. این ذرات در هزاران محصول از کرم های ضد آفتاب گرفته تا داروها و تجهیزات ورزشی استفاده می شود. نانوذرات بسیار ارزشمند هستند زیرا می توانند اثربخشی داروها را افزایش داده و محصولاتی با وزن محکم و البته سبک تولید کنند.
نانوذرات به این دلیل نامگذاری شده اند که کمتر از ۱۰۰ نانومتر عرض دارند، یعنی ده ها هزار بار کوچکتر از قطر یک موی انسان هستند. به گفته مؤسسه ملی علوم بهداشت محیطی، علیرغم مفید بودن، اثرات بالقوه آن ها بر سلامت انسان و محیط زیست بسیار ناشناخته است.به گزارش سیناپرس، در طول آزمایش، دانشمندان از کشف دی اکسید تیتانیوم در گروه موش هایی که از نانوذرات برای استنشاق استفاده نکرده بودند، شگفت زده شدند.
به نظر می رسد غذایی که به حیوانات داده می شود حاوی دی اکسید تیتانیوم است. در نتیجه، محققان توانستند مسیری را که فلز در بدن موش طی کرده است، مشاهده کنند.
به گفته استاپلتون، یک نظریه این است که مادرانی که نوزادانی با وزن کم به دنیا می آورند ممکن است ذرات مضر را استنشاق کرده باشند. التهاب ناشی از آن ممکن است بر سیستم های بدن مانند جریان خون در رحم تأثیر بگذارد که می تواند رشد جنین را مهار کند.
به گزارش سیناپرس، او همچنین گفت: اکنون که می دانیم نانوذرات از ریه های مادر به جفت و بافت های جنینی مهاجرت می کنند، می توانیم روی پاسخ به سؤالات دیگر کار کنیم. جزئیات این مطالعات به درمان و جلوگیری از مشکلات دوران بارداری، سلامت جنین و شروع رشد بیماری ها کمک خواهد کرد.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله پزشکی Placenta منتشر شده است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
No tags for this post.
