بزرگسالی بهتر برای کودکانی که از طریق کمک باروری به دنیا می آیند
به گزارش سیناپرس،بر اساس نتایج یک مطالعه جدید، باردار شدن از طریق فناوری های کمک باروری یا ART مانند روش IVF، ممکن است مزایایی را برای کودک متولد شده از لحاظ کیفیت زندگی در بزرگسالی ایجاد کند.
به گفته محققان دانشگاه موناش واقع در ملبورن استرالیا، یافته‌های ما نشان می‌دهند که باردار شدن از طریق فناوری های کمک باروری می‌تواند مزایایی را برای کیفیت زندگی در بزرگسالی، مستقل از سایر عوامل روانی اجتماعی داشته باشد. در حال حاضر، بیش از چهار دهه از تولد اولین نوزاد حاصل لقاح آزمایشگاهی (IVF) در سال 1978 می گذرد و از آن زمان تاکنون، بیش از 8 میلیون کودک در نتیجه ART یا فناوری های کمک باروری متولد شده اند.
در آن زمان، بسیاری از مطالعات، سلامت جسمانی، رشد و رفاه روانی-اجتماعی بچه‌های حاصل از چنین باروری هایی را با بچه‌هایی که تولد آن ها از طریق بارداری طبیعی بودند، مقایسه کرده و مورد مطالعه قرار داده بودند. اما موضوع سلامت و کیفیت زندگی آن ها در بزرگسالی، کمتر شناخته شده است.
به گزارش سیناپرس، حالا پژوهشگران بین الملل با هدایت محققان استرالیایی مطالعه ای را با مشارکت 193 بزرگسال که از طریق ART متولد شده بودن با افراد دارای باروری عادی مقایسه کرده اند. این شرکت‌کنندگان، پرسش‌نامه‌هایی را تکمیل کردند که شامل معیار کیفیت زندگی استاندارد شده بود بر مبنای اطلاعات سازمان بهداشت جهانی بود و چهار حوزه کیفیت زندگی شامل موارد زیر را ارزیابی می کرد: 1) جسمی 2) روانی اجتماعی 3) روابط اجتماعی و 4) محیطی.
محققان فوق در این مطالعه به ارتباط بین نحوه لقاح، سن مادر در زمان تولد، گرایش جنسی، وضعیت مالی خانواده در دبیرستان، درک وزن خود، تعداد دوستان نزدیک، فراوانی ورزش شدید و کیفیت روابط با والدین پرداختند.
نتایج این بررسی ها نشان داد افرادی که تولد آن ها از طریق فناوری های کمک باروری حاصل شده بود، به شدت نمرات بالاتر به معنای کیفیت زندگی بهتری را در هر دو حوزه روابط اجتماعی و محیط نشان دادند.به گزارش سیناپرس، این افراد دارای ناراحتی روانی کمتر، رابطه مثبت تر با والدین، وضعیت مالی بهتر و درک وزن مناسب تری نسبت به گروهی بودند که از طریق بارداری طبیعی به دنیا آمده بودند.
گفتنی است این اولین مطالعه ای است که به بررسی نقش ART و عوامل روانی اجتماعی موجود در بزرگسالی در کیفیت زندگی بزرگسالان می پردازد و نتایج آن در Human Fertility منتشر شده اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
