فقدان فولات، ریسک زوال عقل در سالمندان را افزایش می دهد

به گزارش سیناپرس، تحقیقات منتشر شده توسط محققان بین الملل نشان می دهند که سطوح پایین فولات یا ویتامین B9 که نوع مصنوعی آن، اسید فولیک خوانده می شود، می تواند با افزایش خطر زوال عقل و مرگ به هر دلیلی در افراد سالمند مرتبط باشد.

به گفته محققان، سطوح زیر 4.4 نانوگرم در میلی‌لیتر خون به عنوان کمبود فولات تعریف می‌شود. سطح فولات خون باید به طور معمول کنترل شود و کمبود آن در سنین بالاتر اصلاح شود، به‌ویژه با توجه به این که سطوح این ویتامین با افزایش سن کاهش می‌یابد. به گونه ای که بنا بر گفته متخصصان، از هر پنج فرد مسن، یک نفر به کمبود فولات مبتلا است. 

شواهد تا به امروز نشان داده اند که کمبود فولات بر سیستم شناختی فرد و سیگنال های عصبی در مغز تأثیر می گذارد و آن را به یک عامل خطر احتمالی برای زوال عقل بعدی تبدیل می کند. اما در این باره مطالعات معدودی وجود داشته که اعتبار نتایج را کم می کرده است.

به گزارش سیناپرس، به همین دلیل، پژوهشگرانی از مدرسه پزشکی آیکان واقع در مونت ساینای آمریکا مطالعه ای را هدایت کرده اند که در آن موضوع فوق به شکلی عمیق تر و با تعداد شرکت کننده زیاد بررسی شده است. 

آنها از سوابق پزشکی بیش از 27 هزار نفر استفاده کردند. این افراد بین 60 تا 75 سال سن داشتند و حداقل به مدت 10 سال قبل از شروع بررسی فولات خون در سال 2013، هیچ گونه شواهدی مبنی بر زوال عقل را نشان نداده بودند. سپس سوابق این افراد برای تشخیص زوال عقل یا مرگ تا پایان سال 2017 بررسی شد.

نتایج به دست آمده از این بررسی ها که در مجله Evidence Based Mental Health منتشر شده اند، نشان داد که حدود 3400 شرکت‌کننده یعنی نزدیک به 13 درصد آن ها کمبود فولات داشتند و کمبود این ماده با افزایش قابل توجه خطر زوال عقل و مرگ به هر دلیلی مرتبط بود.

محققان پس از در نظر گرفتن عوامل بالقوه تأثیرگذار، از جمله دیابت، افسردگی، زوال شناختی، کمبود ویتامین B12، سیگار کشیدن و استفاده از مکمل‌های اسید فولیک، مشخص نمودند که کمبود فولات 68 درصد بیشتر با احتمال ابتلا به زوال عقل مرتبط است.

به گزارش سیناپرس، به گفته آنها کمبود فولات احتمالا بر سطح هموسیستئین و در نتیجه بروز خطر زوال عقل از طریق عروق خونی تاثیر می گذارد و یا این که، با به خطر انداختن ترمیم DNA در نورون‌ها، آسیب‌پذیر کردن آن ها در برابر آسیب اکسیداتیو و در نتیجه آسیب رساندن به سلول‌های مغزی، این اتفاق را رقم می زند.

بر این اساس به نظر می رسد سیاست های بهداشت عمومی بایستی در خصوص نظارت قابل اعتماد بر غلظت سرمی فولات در افراد مسن و درمان کمبود آن اصلاح شوند.

 نویسنده: عباس روشن بین

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا