شناسایی سریعترین و کندترین اندام ها در پیری
به گزارش سیناپرس، به عنوان مثال، فردی که ۴۵ سال سن دارد ممکن است متابولیسم یک نوجوان را داشته باشد، در حالی که فرد دیگری ممکن است دیابت نوع ۲ و سیستم ایمنی یک فرد ۲۰ ساله داشته باشد. اکثر نظریه های مولکولی پیری در بین سیستم های فیزیولوژیکی تمایز قائل نمی شوند و آن را سیستمیک می دانند.
اکنون، تجزیه و تحلیل بیش از ۴ هزار نفر نشان دهنده ترکیبی از تغییرات مولکولی است که مختص هر اندام به طور مجزا است. این بررسی ها نشان داد که اندامها و سیستم ها با سرعتهای متفاوتی پیر می شوند، پدیده ای که به طور بالقوه مرگ و میر را پیش بینی می کند.
دکتر ژون ژو (Xun Xu) از موسسه ژنومیک پکن در یک بیانیه رسانه ای می گوید: مطالعه ما از رویکردهایی استفاده کرد که می تواند به بهبود درک ما از پیری کمک کند و مهمتر از آن می تواند روزی در مراقبت های بهداشتی واقعی استفاده شود. ما از نشانگرهای زیستی استفاده کردیم که می توان آن را از نمونه های خون و مدفوع بهعلاوه برخی اندازه گیریها از معاینه معمول بدن شناسایی کرد.به گزارش سیناپرس، معمول است که می گویند فردی جوانتر یا مسن تر از سن واقعی خود به نظر می رسد، اما پیری بیشتر از ظاهر پوست است. دکتر ژو می گوید: اندامها و سیستم های ما ممکن است حداقل از منظر بیولوژیکی سنین متفاوتی داشته باشند.
نتایج پژوهش های این تیم بین المللی نشان داد که چندین ساعت در بدن وجود دارد که بر اساس ژنتیک و سبک زندگی هر فرد بسیار متفاوت است. پیری بیولوژیکی مفهومی است که از دهه ۱۹۷۰ وجود داشته است و مطالعات قبلی بر سطح کلان متمرکز شده است.
دکتر ژو در ادامه می گوید: در یک نمونه مبتنی بر جمعیت برای تخمین دقیق میزان پیری اندام ها و سیستم های افراد زنده، کاربردهای عملی وجود ندارد. بنابراین تصمیم گرفتیم یکی را طراحی کنیم.
مردان و زنان چینی بین ۲۰ تا ۴۵ سال تصاویری از پوست صورت ارائه کردند و در طول مطالعه تحت معاینات آمادگی جسمانی قرار گرفتند.
پروفسور برایان کندی از دانشگاه ملی سنگاپور، یکی دیگر از پژوهشگران این مطالعه می گوید: بیشتر مطالعات پیری انسان بر روی جمعیت های مسن تر و در گروههایی با شیوع بالای بیماریهای مزمن انجام شده است. به گزارش سیناپرس، از آنجایی که روند پیری در بزرگسالان جوان سالم تا حد زیادی ناشناخته است و برخی از مطالعات نشان دادهاند که تغییرات مرتبط با سن را می توان در افراد جوان تا ۲۰ سالگی تشخیص داد، ما تصمیم گرفتیم روی این محدوده سنی تمرکز کنیم.
در مجموع، دانشمندان ۴۰۳ ویژگی شامل متابولیسم، بیوشیمی، ایمنی، ترکیب بدن، آمادگی جسمانی، امواج مغزی، صورت و باکتری های روده را برای این مطالعات در نظر گرفتند. آنها این ویژگی ها را به ۹ دسته مرتبط با سیستم های مختلف از جمله قلبی عروقی، کلیه، کبد، هورمون جنسی، پوست، تغذیه، ایمنی، آمادگی جسمانی و میکروبیوم طبقه بندی کردند.
محققان همچنین گروه ها را به دلیل تفاوت های جنسیتی به دو دسته مرد و زن تقسیم کردند. از آنجا، تیم یک شاخص نرخ پیری ایجاد کرد که می تواند سیستمهای مختلف بدن را با یکدیگر مرتبط کند. بر اساس یافته ها، محققان داوطلبان را به عنوان افرادی که سریع تر یا کند تر از سن تقویمی شان پیر می شوند طبقه بندی کردند.
به گزارش سیناپرس، به طور کلی، این مطالعه نشان می دهد که سنهای بیولوژیکی اندامها و سیستمهای مختلف پیوندهای متنوعی از جمله برخی موارد غیرمنتظره دارند. دانشمندان انتظار داشتند وزن سالم و سطح آمادگی جسمانی بالا تاثیر مثبتی داشته باشد. با این حال، در کمال تعجب، داشتن میکروبیوم متنوع تر به داشتن روده جوان تر اشاره دارد، در حالی که تأثیر منفی بر پیری کلیهها دارد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله Cell Reports منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه