چگونه در انفجار هسته ای زنده بمانیم؟
به گزارش سیناپرس، تا به امروز، این تنها نمونه‌هایی از سلاح های هسته‌ای هستند که برای جنگ استفاده می‌شوند، اما واقعیت این است که امروزه تقریباً ۱۲ هزار و ۷۰۰ کلاهک در جهان باقی مانده است. بنابراین، اگر فردا جنگ هسته ای شروع شود چه اتفاقی می افتد؟
البته این فقط یک فرضیه است. در تحقیقات جدید یک تیم از محققان بمب های هسته ای را تجزیه تحلیل می کنند تا پیش بینی کنند چقدر احتمال دارد که در صورت وقوع انفجار زنده بمانید.
به گفته محققان باید اول در نظر داشت که هیچ راه مشخصی برای تخمین تاثیر یک بمب هسته ای وجود ندارد، زیرا این امر به عوامل زیادی از جمله آب و هوا، زمان انفجار، طرح جغرافیایی محل برخورد و اینکه آیا روی زمین یا هوا منفجر می شود، بستگی دارد.
به گزارش سیناپرس، اما پژوهشگران اعلام کرده اند که به طور کلی، مراحل قابل پیش بینی انفجار بمب هسته ای وجود دارد که می تواند بر احتمال بقای انسان ها تأثیر بگذارد.
بر اساس تحقیقات، تقریباً ۳۵ درصد از انرژی انفجار هسته ای به شکل تشعشعات حرارتی آزاد می شود. از آنجایی که تشعشعات حرارتی تقریباً با سرعت نور حرکت می‌کنند، اولین چیزی که به شما برخورد می کند فلاش نور و حرارت کورکننده است.
خود نور برای ایجاد چیزی به نام کوری کافی است که نوعی حالت موقتی از دست دادن بینایی است که می تواند چند دقیقه طول بکشد.
در این پژوهش، یک بمب یک مگاتونی را در نظر گرفته شده است که ۸۰ برابر بزرگتر از بمب منفجر شده بر فراز هیروشیما بوده اما بسیار کوچکتر از بسیاری از سلاح های هسته ای مدرن است.به گزارش سیناپرس، برای بمبی به این اندازه، افراد تا ۲۱ کیلومتری در یک روز صاف دچار کوری ناگهانی شده و افرادی که تا ۸۵ کیلومتری دورتر هستند در یک شب صاف به طور موقت کور خواهند شد.
در ادامه روند تخریب این گرما است که آسیب زا خواهد بود. گرما برای کسانی که به انفجار نزدیکتر هستند مشکل جدی به شمار می رود. سوختگی های خفیف درجه یک می تواند تا شعاع ۱۱ کیلومتری رخ دهد و سوختگی های درجه سوم که بافت پوست را از بین می برد و تاول می زند، می تواند هر فردی را در فاصله ۸ کیلومتری تحت تاثیر قرار دهد.
سوختگی های درجه سوم که بیش از ۲۴ درصد از بدن را پوشش می دهند، اگر افراد فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار نگیرند، احتمالا کشنده خواهند بود.
به گزارش سیناپرس،تاثیر این فاصله ها نه تنها به آب و هوا، بلکه به لباسی که می پوشید نیز بستگی دارد، به عنوان مثال لباس های سفید می توانند بخشی از انرژی انفجار را منعکس کنند، در حالی که لباس های تیره آن را جذب می کنند. با این حال، بعید است که برای کسانی که نزدیک محل انفجار هستند تفاوت زیادی ایجاد کند.
دمای نزدیک به محل انفجار بمب در طول انفجار هیروشیما ۳۰۰ هزار درجه سانتیگراد تخمین زده شد که تقریباً ۳۰۰ برابر گرمتر از دمایی است که اجسام در آن سوزانده می شوند، بنابراین انسان تقریباً بلافاصله به ابتدایی ترین عنصر وجودی یعنی کربن تجزیه خواهد شد.
اما برای کسانی که کمی دورتر از مرکز انفجار هستند، به غیر از گرما، اثرات دیگری نیز وجود دارد. یک انفجار هسته ای همچنین هوا را از محل انفجار دور می کند و تغییرات ناگهانی در فشار هوا ایجاد می کند که می تواند اجسام را خرد کرده و ساختمان ها را خراب کند.
در شعاع ۶ کیلومتری از یک بمب یک مگاتونی، امواج انفجار ۱۸۰ تن نیرو بر روی دیوارهای تمام ساختمان های دو طبقه و سرعت باد ۲۵۵ کیلومتر در ساعت ایجاد می کند. در شعاع یک کیلومتری اوج فشار چهار برابر این مقدار است و سرعت باد می تواند به ۷۵۶ کیلومتر در ساعت برسد.
اگر به نحوی از همه اینها جان سالم به در ببرید، هنوز هم اثر مسمومیت با تشعشعات وجود دارد که باید با آن مقابله کنید و این اثرات مداوم روی این سیاره زمین باقی خواهند ماند. به عنوان مثال، یک مطالعه شبیه سازی که در سال ۲۰۱۹منتشر شد، نشان داد که طی یک جنگ هسته ای بین ایالات متحده و روسیه، زمین به دلیل میزان دود و دوده منتشر شده در جو، ظرف چند روز وارد زمستان هسته ای می شود.
ما همچنین می دانیم که ذرات رادیواکتیو می توانند به طور قابل توجهی به دور سفر کنند. یک مطالعه اخیر نشان داد که بقایای کربن رادیواکتیو حاصل از آزمایش بمب‌های هسته ای جنگ سرد تا پایین ترین اعماق گودال ماریانا، عمیق ترین نقطه اقیانوس‌های جهان، یافت شده است.
به گزارش سیناپرس، همه اتفاقات ذکر شده فرضی بوده و امیدواریم هرگز نیازی به دانستن هیچ یک از این اطلاعات به صورت واقعی نباشد.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: sciencealert
