با کمک این پروتئین همه زخم ها ترمیم می شوند
به گزارش سیناپرس، محققان و زیست شناسان مولکولی دانشگاه های بریستول و کمبریج در یک پروژه پژوهشی مشترک، درک جدیدی از مکانیسم های مولکولی و عوامل دخیل در بهبود زخم و به طور کلی تر مهاجرت سلولی و در نتیجه گسترش سرطان، ارائه می دهند.
این تحقیق نقش کلیدی جدیدی را برای پروتئین p53 در مهاجرت اپیتلیال و ترمیم بافت های آسیب دیده شناسایی کرد که درک جدیدی از فرآیند ترمیم بافت های آسیب دیده را فراهم و راه های جدیدی را برای بهبود بهبود زخم باز می کند.
بافت اپیتلیال پوششی را تشکیل می دهد که از پوست بیرونی و حفره های داخلی بدن محافظت می کند و توانایی ذاتی آن برای خود ترمیمی عالی است. دانشمندان پیش از این دریافتند که اپیتلیوم زخمی به دلیل توانایی سلول های باقی مانده در مهاجرت جمعی برای بهبود زخم و بستن لبه های زخم به هم شناخته شده است که یک فرایند خود ترمیمی را نشان می دهد.
محققان در مطالعات جدید خود برنامه مولکولی را رمزگشایی کرده که سلول های عادی را به سلول های رهبر مهاجر تبدیل می کند تا زخم به سرعت بسته شود. همین برنامه مولکولی همچنین تضمین می کند که این سلول های مهاجر پس از بهبود زخم به بافت اجازه دهند به ساختار طبیعی خود بازگردد.
محققان با استفاده از یک مدل ساده شده از ورقه های اپیتلیال خراشیده شده در شرایط آزمایشگاهی برای آسیب رساندن به تک لایه اپیتلیال، توانستند سیگنال مولکولی را که باعث ظهور سلول های رهبر می شود، شناسایی کنند.
به گزارش سیناپرس، بر این اساس مشخص شد یک سیگنال خاص مولکولی سلول های رهبر را مشخص کرده و پس از آسیب، سلول های لبه فضای اپیتلیال سطح پروتئین های p53 و p21 را افزایش داده و برنامه مهاجرت سلولی را آغاز می کنند. هنگامی که فرایند تبدیل سلول ها به اپیتلیال، کامل شد، سلول های رهبر توسط همسایگان اپیتلیال سالم خود حذف می شوند. سلول های آسیب دیده ممکن است در بسته شدن زخم شرکت کرده باشند، اما در نهایت برای حفظ بافت اپیتلیال عملکردی با مورفولوژی طبیعی قربانی می شوند.
دکتر جولیا پیلیا (Giulia Pilia)، از محققان دانشگاه بریستول انگلستان و پژوهشگر اصلی این مطالعه، درباره این یافته ها اظهار داشت: مهاجرت جمعی در بسیاری از زمینه های دیگر مانند سرطان، که در آن گروه هایی از سلول ها از تومور اولیه با هم حرکت می کنند تا متاستازها را تشکیل دهند، مهم است. مهم است که بدانیم آیا همان پروتئین های شناسایی شده در زخم ها در این زمینه های دیگر نقش دارند یا خیر.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از ان در اخرین شماره مجله علم (Science) منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم: احسان محمدحسینی
