اما و اگرهای ساخت خودروهای تمام الکتریکی در ایران

آنان همواره در صددند با استفاده از انرژی های نو و تولید خودروهای پاك، به كمك حل مشكلهای زیست محیطی بیایند. به همین منظور بسیاری از تولید كنندگان خودرو تلاشهای خود را در آینده روی طرحهایی مانند خودروهایی با سوختها یا حاملهای انرژی مانند الكتریسیته، هیدروژن، اتانول و متانول متمركز كردهاند و تمامی تلاش خود را دربخشهای تحقیق و توسعه به كار گرفتهاند تا در توسعه فناوریهای جدید مربوط به آن از یكدیگر پیشی بگیرند.
یكی از راههایی كه خودروسازان اغلب كشورها به آن رو آوردهاند، ساخت خودروهای تمام الکتریکی و برقی است. افزایش روزافزون خودروهای برقی و محبوبیت استفاده بیشتر از این خودروهای پاک موجب شده است شرکت های خودروسازی در سراسر جهان به رقابتی تنگاتنگ پرداخته و هر یک از برنامه های خود برای طراحی و تولید خودروهایی بهتر و با توان پیمایش بیشتر رونمایی کنند.
نگاهی به خودروی برقی ایرانی و تولید ملی
مدت زمان نسبتا زیادی است که کمپانیهای مختلف شروع به ساخت خودروهای برقی و الکتریکی کردهاند که نسبت به اتومبیلهای بنزینی آلودگی و سر و صدای کمتری دارند که این خود میتواند برای محیط زیست و دوست داران آن مناسب باشد. در این میان برخی طرحهای خودروهای برقی حتی به تولید انبوه رسیدهاند که نام کمپانیهایی نظیر رنو و بیام و در این میان بسیار شنیده و دیده میشود.
در این میان کشور ما نیز گامهای کوتاه و بلندی را در خصوص خودروهای برقی ساخت ایران برداشته است که میتوان به طرحهای اولیهای که تنها در دانشگاهها محدود میشود یا طرحهای بزرگتر اشاره کرد.
خودروی برقی ایرانی دو نیرو: اکنون ایران گام بلندتر و بهتری را برداشته است که دو نیرو نام دارد. دو نیرو محصولی است که میتواند با برق و یا بنزین کار کند. خریداران این خودرو میتوانند تا ۸۰ کیلومتر بدون مصرف هیچ بنزینی سفر کنند و حتی در مواردی اگر مکانی برای شارژ مجدد موتور برقی وجود نداشته باشد میتوانند از یک موتور اضطراری استفاده کنند.
خودروی برقی ایرانی قاصدک نصیر: این خودرو محصول مشترک دانشکدههای برق و مکانیک دانشگاه خواجه نصیر است،خودروی برقی دو سرنشین ایرانی با حمایت علمی و نظارت دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی در کیش تولید خواهد شد. این خودرو با یک بار شارژ ۱۰۰ کیلومتر را با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت میپیماید ضمن اینکه آلودگی هوایی و صوتی نیز ایجاد نمیکند. همچنین ۸ باتری ۱۲۰ آمپر و ۱۲ ولت برای یک بار شارژ این خودرو کافی است. این خودرو بازیافت انرژی نیز دارد زیرا موتور آن در سراشیبیها انرژی را به باتری برمیگرداند. به طور کلی میتوان گفت که این خودرو راندمانی بالا با کمترین مصرف انرژی دارد.
خودروی برقی ایرانی یوز: خودروی دو سرنشین کوآدرا Q1 با نام تجاری ” یوز ” با قابلیت طی ۲۰۰ کیلومتر مسافت با سه ساعت شارژ و سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت توسط فناوران دانشگاه آزاد اسلامی قزوین طراحی و ساخته شده است. این خودروی شارژی که ۱۲۰ سانتیمتر عرض و ۲ متر طول و ۴۰۰ کیلوگرم وزن دارد میتواند مشکلات پارک در خیابانهای را کاهش دهد و همچنین هیچگونه آلودگی زیست محیطی ندارد.
آیا استفاده از خودروی الکتریکی در ایران درست است؟
اگر این سوال را امروز از اطرافیانتان بپرسید، معمولا و بدون تردید جواب مثبت میدهند اما آیا استفاده از خودروی الکتریکی در آینده نزدیک به سود ما است؟ جواب منفی است. یک محاسبه ساده این ادعا را ثابت میکند:
بازدهی یک خودروی الکتریکی مدرن چیزی در حدود ۶۰ درصد است. به این معنی که چنین خودرویی میتواند ۶۰ درصد از انرژی ورودی را به حرکت تبدیل کند. بازدهی یک خودروی بنزینی تقریبا ۳۵ درصد است اما این همه ماجرا نیست. کشور ما با سوزاندن سوخت فسیلی برق تولید میکند.
بازدهی یک نیروگاه برق در حدود ۳۰ درصد است. از ۱۰۰ واحد انرژیای که در سوخت فسیلی نهفته است، تنها ۳۰ واحدش توسط نیروگاه به انرژی الکتریکی تبدیل میشود. اتلاف در شبکه برق هرچند زیاد است اما در این محاسبه از آن صرف نظر میکنیم. از ۳۰ واحدی که به شبکه برق منتقل شده است، با توجه با بازدهی خودروی الکتریکی تنها ۱۸ واحد (۶۰ درصد از ۳۰ واحد انرژی تولیدی نیروگاه) به انرژی حرکتی خودرو تبدیل میشود.
در طرف مقابل، خودروی بنزینی ۳۵ واحد از ۱۰۰ واحد انرژیای که از سوختن بنزین به دست میآورد، به انرژی حرکتی تبدیل میکند. نتیجه نهایی این که در کشوری که با سوزاندن سوخت فسیلی برق تولید میکند، استفاده از خودروی بنزینی منطقیتر است. به عبارت دیگر، در چنین کشوری، بازدهی موثر یکی خودروی الکتریکی خیلی کمتر از یک خودروی بنزینی است.
سه چالش عمده تولید خودروهای الکتریکی در ایران
اگر بخواهیم روند تولید خودروهای الکتریکی را در کشور بررسی کنیم، خواهیم دید تولید اینگونه خودروها در ایران با دو چالش عمده و اساسی روبهرو است.
نخستین چالش مربوط به قیمت بالای این خودروهاست. هم اکنون با توجه به قیمت بالای خودروهای برقی بسیاری از مشتریان باتوجه به وضع درآمدی خود توان خرید چنین محصولاتی را ندارند. بهنظر میرسد این موضوع خود بزرگترین چالش صنعت خودروی کشور در صورت تولید خودرو های الکتریک خواهد بود. بههمین دلیل تنها راه این است که با توجه به مزایای استفاده از این خودروها از سوی دولت حمایتهای ویژهای انجام شود.
دومین چالش استفاده خودروهای الکتریکی در ایران، جایگاه شارژ باتری این خودروهاست که در صورت تولید انبوه آنها بودنشک باید جایگاههای متعددی برای این امر درنظر گرفته شود که این موضوع خود نیاز به زیرساختهای بسیاری دارد.
برخی کارشناسان معتقدند درصورتیکه خودروهای برقی در کشور فراگیر شوند باید استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر برای تولید برق در دستور کار وزارت نیرو قرار بگیرد چراکه اگر برای تولید برق از انرژیهای فسیلی استفاده شود، هرچند از آلودگی شهرها کاسته خواهد شد اما عملا آلودگی در نیروگاهها و حومه شهرها افزایش خواهد یافت و درمجموع آلودگی در مقیاس کلان کاهش نمییابد بنابراین باید در کنار توسعه خودروهای برقی، تولید برق از منابع تجدیدپذیر نیز دیده شود تا درمجموع آلایندگی در کشور کاهش یابد. در این صورت آینده روشنی در حوزه خودروهای برقی در کشور خواهیم داشت.
گزارش: فرزانه صدقی
No tags for this post.