تزریق خون فرد جوان، مغزهای پیر را جوان می کند

در طول تاریخ همواره این نظریه وجود داشته که خون جوانان دارای قدرت جادویی جوانی است و این موضوع حتی زمینه ساز بروز جنایاتی از سوی برخی افراد قدرتمند شده بود اما به نظر می رسد که خون جوان در واقعیت نیز قادر است مغزهای پیر را جوان کند.

به گزارش سیناپرس، تیمی از پژوهشگران در مطالعات جدید خود دریافتند: تزریق خون فرد جوان به یک فرد پیر موجب ارسال پلاکت هایی به مغز می شود که  می توانند به جوانتر شدن شما کمک کنند.

به لطف یافته های جدید و قابل توجه دانشمندان علوم اعصاب، ایده جذاب یک راه آسان برای معکوس کردن پیری ممکن است به زودی به واقعیت تبدیل شود.

به طور کلی تاکنون سه مداخله برای کند کردن و حتی معکوس کردن ساعت پیری بیولوژیکی شناخته شده است. این روش ها عبارتند از: تزریق خون جوان، هورمونی به نام کلوتو که به طور طبیعی در بدن ما یافت می شود و ورزش و داشتن فعالیت مناسب بدنی. در این میان اما یک فاکتور مهم در هر سه روش وجود دارد که پلاکت ها هستند.

پلاکت‌ ها سلول ‌های خونی هستند که وقتی بدن شما زخمی می ‌شود سیستم ایمنی را تحریک و برای کمک به بهبودی شما لخته ‌هایی تشکیل می‌دهند.

دانشمندان کشف کرده اند که گروهی از مولکول های آزاد شده توسط پلاکت ها به نام فاکتور پلاکت 4  یا PF4  آخرین گام مهم در رساندن مزایای این سه فعالیت به مغز است. علاوه بر این، PF4 حتی می تواند به مغز کمک کند تا سن خود را معکوس کند. علاوه بر این PF4 به دنبال تزریق پلاسمای خون (خون بدون گلبول های قرمز) یا کلوتو یا با ورزش آزاد می شود.

طی این مطالعات وقتی به موش‌های ۲۲ ماهه – معادل انسان‌های ۷۰ ساله – پلاسمای خون جوان تزریق شد، PF4 سن شناختی آن ها را معکوس کرد. در واقع، PF4 این سن را به اندازه افرادی در اواخر دهه ۳۰ یا اوایل ۴۰ سالگی کاهش داد. در همین حال، موش‌های جوانی که PF4 دریافت کردند، باهوش‌ تر شدند.

در ابتدا این مطالعه به طور مستقل توسط سه تیم از پژوهشگران انجام شد. اما آن ها وقتی متوجه شدند که همگی PF4 را به عنوان عنصر اصلی جادوی جوانی شناسایی کرده‌اند، به همکاری با یکدیگر پرداختند.

در حقیقت مطالعات روی تزریق خون جوان و کلوتو توسط دو تیم مختلف از پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیا سان فرانسیسکو  UCSF  رهبری شده و گروهی از محققان دانشگاه کوئینزلند استرالیا این مطالعه را در مورد ورزش انجام دادند.

شرح کامل این سه مطالعه در مجلات Nature، Nature Aging و Nature Communications منتشر شده اند.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.