خواب عمیق از شما در برابر آلزایمر محافظت می کند

خواب نقشی مهم و کلیدی در سلامت انسان و سایر موجودات ایفا کرده و نتایج یک مطالعه جدید اهمیت داشتن خواب خوب و باکیفیت را با افزایش سن تقویت می کند.

به گزارش سیناپرس، محققان دانشگاه کالیفرنیا – برکلی دریافتند:خواب عمیق می تواند از افراد مسن در برابر از دست دادن حافظه مرتبط با آلزایمر محافظت کند.

سوفیا زاوکس (Zsófia Zavecz)، محقق فوق دکترا در مرکز علوم خواب انسانی دانشگاه برکلی در این رابطه توضیح می دهد: با سطح مشخصی از آسیب شناسی مغز، شما دچار علائم شناختی یا مشکلات حافظه خواهید شد. مردم باید توجه داشته باشند که با وجود داشتن سطح مشخصی از آسیب شناسی، عوامل سبک زندگی خاصی وجود دارد که به تعدیل و کاهش اثرات آسیب مغزی کمک می کند. یکی از این عوامل موثر بر سلامت مغز، خواب و به ویژه خواب عمیق است.

پیش از این، مطالعات متعددی خواب ضعیف را با تجمع سریع ‌تر پروتئین بتا آمیلوئید در مغز مرتبط دانستند، که نشانه بارز پیشرفت بیماری آلزایمر است. یکی از مخرب ترین بخش های ابتلا به این بیماری، از دست دادن حافظه است که مربوط به مسیرهای حافظه تخریب شده است که می تواند انجام کارهای روزانه را دشوار کند.

سال‌ های تحصیل، فعالیت بدنی و مشارکت اجتماعی به طور گسترده به عنوان عوامل ذخیره شناختی شناخته می ‌شوند که به فعال نگه داشتن مغز افراد کمک می ‌کنند. مشکل آموزش بهتر یا درگیر شدن در فعالیت بدنی بیشتر این است که این موارد در مراحل بعدی زندگی به راحتی قابل تغییر نیستند، بنابراین بیماران نمی توانند به سرعت این عادت ها را در دوران پیری تغییر دهند.

این موضوع باعث شد تا متیو واکر، استاد علوم اعصاب دانشگاه کالیفرنیا برکلی، سؤال مهمی را مطرح کند. بر اساس فرضیه وی، اگر باور داشته باشیم که خواب برای حافظه بسیار حیاتی است، باید بررسی کنیم که آیا خواب یکی از آن بخش ‌های گمشده در پازل توضیحی است که دقیقاً به ما می ‌گوید چرا دو نفر با مقادیر یکسانی از آسیب‌ شناسی بد و شدید آمیلوئید، قدرت حافظه بسیار متفاوتی دارند؟

به گزارش سیناپرس، پروفسور واکر در ادامه می ‌افزاید: در مغز مبتلا به آلزایمر، سطوح غیرطبیعی پروتئین بتا آمیلوئید با هم جمع می شوند و پلاک هایی را تشکیل می دهند که به رنگ قهوه ای دیده می شوند.

برای بررسی این موضوع، محققان ۶۲ سالمند سالم بدون زوال عقل را مورد بررسی قبرار دادند. طی این مطالعه، شرکت کنندگان در حالی که محققان امواج خواب آن ها را با دستگاه الکتروانسفالوگرافی  EEG  زیر نظر گرفتند، به خواب رفتند. این تیم همچنین از یک اسکن توموگرافی گسیل پوزیترونPET برای اندازه گیری میزان رسوبات بتا آمیلوئید در مغز شرکت کنندگان استفاده کرد. نیمی از آنها رسوبات زیادی داشتند، در حالی که نیمی دیگر نداشتند. پس از خواب، شرکت کنندگان باید نام ها را بر اساس حافظه با چهره ها مطابقت می دادند.

محققان دریافتند: شرکت ‌کنندگانی که دارای مقادیر بالایی از رسوبات آمیلوئیدی در مغزشان بودند و عمیق می‌خوابیدند، در آزمون حافظه بهتر از آن هایی که سطح رسوبات مشابهی داشتند و بدتر می‌ خوابیدند، عمل کردند. در افراد بدون رسوب، خواب عمیق هیچ پشتیبانی اضافی برای حافظه ایجاد نمی کند.

به گزارش سیناپرس، پروفسور واکر در این رابطه می‌ گوید: خواب عمیق را تقریباً مانند یک قایق نجات در نظر بگیرید که حافظه را زنده نگه می ‌دارد. اکنون به نظر می رسد که خواب عمیق ممکن است یک قطعه جدید و گمشده در پازل توضیحی قدرت شناختی باشد.

این موضوع به ویژه هیجان انگیز است، زیرا ما می توانیم کاری در مورد آن انجام دهیم و راه‌ هایی موثر وجود دارد که می ‌توانیم با کمک آن خواب را حتی در افراد مسن بهبود بخشیم. شرح کامل این یافته ها در آخرین شماره مجله تخصصی BMC Medicine منتشر شده است.

مترجم: مریم عالمی

No tags for this post.