کشف تجزیه پلاستیک ها با روشی جدید

به گزارش سینا پرس فارس، بسیاری از پلاستیک هایی که دارای برچسب زیست تخریب پذیر هستند را فقط در محیط های صنعتی می توان کمپوست کرد، اما محققان دانشگاه باث اکنون روشی را برای تجزیه پلاستیک ها تنها با استفاده از نور UV کشف کرده اند.

نگرانی مردم در مورد زباله های پلاستیکی منجر به استفاده گسترده از PLA پلی (اسید لاکتیک) شده است، که یک جایگزین قابل تجدید و پایدار برای پلیمرهای ساخته شده از نفت خام است. PLA در همه چیز از فنجان های دور ریختنی و کیسه های چای گرفته تا چاپ و بسته بندی سه بعدی استفاده می شود. .

اگرچه گاهی اوقات به عنوان زیست تخریب پذیر تبلیغ می شود، اما فقط در شرایط کمپوست صنعتی با دما و رطوبت بالا حل می شود که در انبوه کمپوست مسکونی امکان پذیر نیست. همچنین زیست تخریب پذیری محدودی در محیط های طبیعی مانند خاک یا اقیانوس دارد.

اکنون دانشمندان مرکز فناوری‌های دایره‌ای و پایدار دانشگاه باث (CSCT) روشی را کشف کرده‌اند که می‌تواند سرعت تخریب این پلیمرها را در محیط افزایش دهد.

دانشمندان دریافتند که با افزودن مقادیر مختلفی از مولکول های قند به پلیمر، می توانند سرعت تجزیه پلاستیک را تغییر دهند. آنها کشف کردند که ترکیب کمتر از 3٪ از واحدهای پلیمری قند در PLA باعث می شود که تنها در شش ساعت در معرض نور UV تا 40٪ تخریب شود.

امیدوارکننده‌تر این است که این فناوری با فرآیندهای تولید پلاستیک موجود سازگار است، به این معنی که می‌تواند به‌طور بالقوه مورد آزمایش قرار گیرد و به سرعت توسط صنعت پلاستیک مورد استفاده قرار گیرد.

محققان امیدوارند یافته های آنها در آینده توسط صنعت پلاستیک برای کمک به تخریب پذیری زباله های پلاستیکی در پایان عمر محصول مورد استفاده قرار گیرد.

دکتر آنتوان بوچارد گفت: «بسیاری از پلاستیک‌ها به‌عنوان زیست تخریب‌پذیر برچسب‌گذاری می‌شوند، اما متأسفانه این فقط در صورتی درست است که آن‌ها را در یک کمپوستر زباله صنعتی دور بریزید – اگر در انبوه کمپوست خانگی قرار داده شود، می‌تواند سال‌ها دوام بیاورد.

بیشتر پلاستیک‌های PLA از زنجیره‌های پلیمری بلندی تشکیل شده‌اند که تجزیه آن‌ها برای آب و آنزیم‌ها دشوار است. تحقیقات قندها را به زنجیره های پلیمری اضافه می کند و همه چیز را با پیوندهایی که می توانند با استفاده از نور UV شکسته شوند به هم متصل می کند.

این می تواند پلاستیک را در محیط طبیعی، به عنوان مثال در اقیانوس یا در یک توده کمپوست باغ، بسیار زیست تخریب پذیرتر کند.

مترجم: امیر محمد مظفری

منبع: scitechdaily

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا