آلودگی شیمیایی تا مغز استخوان ما نفوذ کرده است

به گزارش سیناپرس، فلزات سمی، مانند سرب، اجزای اصلی فناوری هستند که مردم به طور مرتب در سراسر جهان از آن استفاده می کنند. با این حال ، تماس مضر با سرب پدیده جدیدی نیست. در حقیقت ، نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که انسانها هزاران سال است که این فلزات را به بدن خود جذب می کنند. گروهی از محققان بین المللی آلودگی سربی را در استخوان های انسان در ۱۲ هزار سال پیش کشف کرده اند. آنها هشدار می دهند که فناوری مدرن ممکن است فقط مشکل را بدتر کند.

تیمی از پژوهشگران و باستان شناسان در ایتالیا به بررسی قبرستانی پرداختند  که تا قرن هفدهم همچنان مورد استفاده قرار می گرفت. از بین قطعات ۱۳۰ نفر فرد دفن شده در این قبرستان باستانی در شهر رم، محققان ترکیب مواد شیمیایی در استخوان های هر فرد را تجزیه و تحلیل کردند. یافته های آنها نشان می دهد که میزان آلودگی سرب در استخوان های انسان، میزان تاریخی تولید سرب در سراسر جهان در طول قرون را به طور کامل منعکس می کند.

نویسندگان مطالعه می افزایند که با شروع استخراج فلزات کمیاب در جهان و تولید کالاهای بیشتر با استفاده از آنها، میزان جذب سرب به بدن افراد نیز افزایش یافت. این امر نه تنها در مورد افرادی که بیشتر در معرض سرب هستند صادق است، بلکه در رابطه با افرادی که به سادگی این ماده را تنفس می کنند نیز صدق می کند.

امروزه، احتمالاً بسیاری تصور می کنند سرب ماده ای است که در رنگ و لوله های فلزی پیدا می شود. با این حال، اولین توسعه و استفاده سربی دو هزار و ۵۰۰ سال پیش با تولید سکه رخ داد. به گزارش سیناپرس، به گفته محققان، این دوره پیش از اینکه در قرون وسطی دوباره از رواج بیفتد، در زمان امپراتوری روم به اوج خود رسید. مطالعات باستان شناسان نشان می دهد حدود هزار سال پیش، تولید سرب دوباره افزایش یافت، که این موضوع ناشی از استخراج نقره در آلمان بود. پس از آن، گسترش تمدن به قاره آمریکا و انقلاب صنعتی، تولید سرب و قرار گرفتن در معرض آن را به مرزهای جدیدی رساند.

پروفسور ایگال ارل (Yigal Erel) در یک مصاحبه رسانه ای در این رابطه توضیح داد:« مستندات مربوط به آلودگی سرب در طول تاریخ بشر نشان می دهد که به طور قابل ملاحظه ای، بسیاری از پویایی های برآورد شده در تولید سرب در مواجهه با انسان تکرار می شود. بنابراین، آلودگی سربی در انسان خیلی نزدیک از تولید سرب آنها متابعت می کند. به بیان ساده تر: هرچه سرب بیشتری تولید کنیم، احتمالاً افراد بیشتری آن را به بدن خود جذب می کنند. این ماده یک اثر بسیار سمی دارد.»

علیرغم مقررات جهانی استفاده از بسیاری از سموم مضر، پژوهشگران می گویند حتی تمیزترین محصولات امروزه ممکن است تماس انسان با فلزات سمی را افزایش دهد. این تیم به طور خاص اشاره می کند که دستگاه های الکترونیکی، باتری ها، پنل های خورشیدی و حتی توربین های بادی تقاضای زیادی دارند و می توانند سطح آلودگی فلزات جهانی را افزایش دهند. پروفسور ارل معتقد است که قرار گرفتن در معرض سرب به صورت های مختلف از جمله رژیم غذایی، آلودگی هوا و جذب خاک صورت می گیرد.

سرپرست این پروژه تحقیقاتی هشدار می دهد: «ارتباط نزدیک بین میزان تولید سرب و غلظت سرب در انسان در گذشته، نشان می دهد که بدون وضع مقررات مناسب، ما همچنان آثار زیانبار آلودگی فلزات سمی بر سلامتی را تجربه خواهیم کرد.

به گزارش سیناپرس، پروفسور ارل در ادامه توضیحاتش می افزاید که حتی فناوری سبز، مانند پنل های خورشیدی که با گذشت زمان خراب می شوند ، عناصر سمی خود را در حین تجزیه در هوایی که تنفس می کنیم آزاد می کند. این نتیجه ممکن است باعث شود مطالعات آینده حتی بیشتر از گذشته سرب را در استخوان های ما پیدا کنند. هر گونه استفاده گسترده از فلزات باید با بهداشت صنعتی، بازیافت فلزات بی خطر و افزایش ملاحظات زیست محیطی و سمی در انتخاب فلزات برای مصارف صنعتی همراه باشد.

شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله علم و فناوری محیط زیست (Environmental Science and Technology) منتشر شده و قابل دسترس است. 

مترجم: فاطمه کردی

No tags for this post.